حسین رضا زاده : پدرم راننده کامیون بود ؛ وضع مالی متوسطی داشتیم ؛ 3 فرزند دارم ؛ اگر دخترم بخواهد وزنه بردار شود مشکلی ندارم

به گزارش سرویس ورزش ساعدنیوز، حسین رضازاده متولد 22 اردبهشت سال 1357 در اردبیل است، او از 14 سالگی شروع به ورزش وزنه برداری کرد. حسین یک برادر و پنج خواهر دارد و پدرش راننده کامیون بوده و الان بازنشسته است.حسین رضازاده و همسرش در مکه با هم ازدواج کردند که این مراسم از تلویزیون هم پخش شد . او سه فرزند به نام های ابوالفضل ، فاطمه و محمدمهدی دارد.

- کمی هم در مورد خانواده خودتان می گویید؟

من در اردبیل و در یک خانواده مذهبی به دنیا آمدم و دو برادر و پنج خواهر هستیم. زمانی که 14 ساله بودم، وزنه برداری را شروع کردم.مثل همه بچه ها در کوچه فوتبال یا والیبال بازی می کردم اما این که بخواهم ورزشکار حرفه ای شوم اصلا تصورش را نمی کردم. اتفاقی به سمت ورزش حرفه ای آمدم. برای 22 بهمن آموزشگاه ها ثبت نام می کردند که من با دوستانم برای ثبت نام رفتیم و مربی ورزش من خودش وزنه بردار بود به من گفت برای وزنه برداری خوب هستم. نکته جالب این است که از همان مسابقات آموزشگاه ها کوروش باقری را می شناسم.

- سطح مالی خانواده شما چطور بود؟

وضع مالی متوسطی داشتیم. پدرم راننده کامیون بود و بعد از المپیک سیدنی بازنشسته شد. آن اوائل برای تمرین من و دوستانم با اتوبوس واحد به سالن می رفتیم. شب که می خواستیم برگردیم اتوبوس واحد نبود، کرایه تاکسی هم 10 – 20 تومان بود. ما هم این مقدار پول نداشتیم بنابراین نزدیک به 40 دقیقه از باشگاه تا خانه را پیاده می آمدیم.

- پسرتان ابوالفضل وزنه برداری را شروع کرده است؟

ابوالفضل الان 13 – 14 ساله است که بهترین سن برای شروع وزنه برداری است، اما متاسفانه در تهران ساکن هستیم و سالن وزنه برداری به آن صورت در تهران نیست. باید مسیر طولانی برویم و بیاییم. البته خودم در خانه او را تمرین داده ام، اما واقعا تنها نمی شود کار کرد مخصوصا برای نوجوان. حالا با کوروش باقری در فکرش هستیم که بتوانم در مجموعه ورزشی شرکت نفت در تهرانسر یا جای دیگر کار کنیم.

- ابوالفضل به وزنه برداری علاقه دارد؟

بله. فیزیک خوبی دارد. خود من هم وقتی وارد وزنه برداری شدم حدود 65 کیلوگرم بودم. ابوالفضل هم مثل خودم است و البته چاق نیست. قد بلند است و استخوان بندی درشت دارد.

- چند فرزند دارید؟
سه فرزند، دو پسر و یک دختر. فاطمه ابوالفضل و محمد مهدی است.

- دخترتان را نمی خواهید وارد وزنه برداری بانوان کنید؟

چرا که نه. اتفاق دخترم مقداری تپلی هم هست (با خنده). آن موقع که ما هم فدراسیون بودیم داشتیم روی وزنه برداری بانوان کار می کردیم، اما روی لباس مشکل داشتیم. خدا را شکر که الان همه چیز حل شده است، اما باید از پایه کار شود. باید زیرساخت های آن درست شود و مربی بیاوریم. به نظرم در بخش بانوان هم قوی هستیم و می توانیم در بازی های آسیایی و المپیک مدال بگیریم اما باید کار شود.

- شما دو جای متفاوت، فدراسیون وزنه برداری و شورای شهر را تجربه کردید. اگر الان حق انتخاب داشته باشید سمت کدام می روید؟

فدراسیون وزنه برداری، چون کارم بود. شورای شهر هم تجربه خیلی خوبی بود و رییس کمیته ورزش بودم و کارهای زیادی در بخش همگانی انجام دادیم و سالن های بانوان و جانبازان و معلولان را افزایش دادیم. 70 – 75 درصد وسایل داخل پارک ها فرسوده بود که از آقای قالیباف خواستیم که تعویض شود و این اتفاق افتاد.

- خاطره خوب از حضورتان در مسابقات مختلف دارید؟

تمام لحظات خاطره است. برای المپیک سیدنی شب قبل از مسابقه خیلی استرس داشتم و خوابم نبرد. ایوانف قبل از صبحانه ما را وزن کشی می کرد و وقتی دید من دو کیلوگرم وزن کم کردم شاکی شد که گفتم از استرسم است. پودر تو آب معدنی ریخت و می گفت بخورم تا وزنم بالا بیاید. به او می گفتم مستر ایوانف با دو کیلوگرم اتفاقی نمی افتد و وزنه هایم را می زنم. البته خدا هم خیلی کمکم کرد. وزنه 212.5 را در یک ضرب اصلا نزده بودم و برای اولین بار در المپیک سیدنی زدم. زمانی که روی تخته می روی موسیقی پخش می کنند. من بعدا فیلم وزنه زدنم را که دیدم متوجه آن آهنگ شدم و با تعجب گفتم مگر آهنگ زده بودند. در واقع جو طوری بود اصلا صدایی نمی شنیدم. ایوانف کارهای زیادی برای وزنه برداری کشورمان کرد. البته ما وزنه برداران نیز در آن فشار تمرینات طاقت آوردیم. تمام بچه ها حداقل یک بار مجبور به عمل جراحی شدند و فقط من عمل نکردم.

- وزنه بردار آرامی بودید؟

همه بچه ها شیطون بودند اما کوروش باقری اخلاق تندی داشت و همیشه هم من با او هم اتاقی بودم چون اخلاق کسی با او جور در نمی آمد.

- شیطنت هم می کردید؟

آن قدر خسته و کوفته از تمرینات می آمدیم که فقط می خواستیم بخوابیم (باخنده). یک بار در شهرکرد اردو داشتیم که ایوانف مریض شد و دکتر رفت. ما هم تمرین نکردیم و نشسته بودیم که دیدیم در فاصله زدن سرم دوم و در حالی که سوزن سرم به دست داشت، آمد. ما هم سریع شروع به تمرین کردیم. ایوانف واقعا طرز فکر ما را تغییر داد زیرا کسی که ورزش حرفه ای می کند خوابیدن، غذا خوردن، تمرین کردن و همه چیز آن باید حرفه ای باشد. مشکلی که بعد از المپیک لندن به وجود آمد به این دلیل بود که کوروش باقری سخت گیر بود. ایوانف هم سخت گیر بود و خود کوروش از زیر تمرینات در می رفت و خودش الان می گوید اگر به حرف ایوانف گوش می داد شاید الان او هم مدال المپیک داشت.

برای آشنایی با مفاخر ورزشی کشورمان اینجا کلیک کنید