ایرادات و معایب خودروی رنو کولئوس

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز ، رنو کولیوس یک خودروی شاسی بلند (سو) ساخت شرکت فرانسوی رنو است که در ابتدا به عنوان یک خودروی مفهومی در نمایشگاه خودروی ژنو در سال ۲۰۰۰ و پس از آن در نمایشگاه خودروی پاریس در سال ۲۰۰۶ رونمایی شد.

اولین نسل از رنو کولیوس توسط مهندسین رنو طراحی و با همکاری شریک تجاری این شرکت یعنی نیسان ژاپن توسعه داده شد. بخش عمده تولید این خودرو در سایت تولیدی رنو سامسونگ موتورز در پوسان کره جنوبی انجام می شد. این مدل بین سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۶ توسط این شرکت فرانسوی و شرکای تجاریش تولید و به بازار عرضه شد. رنو کولیوس در سایت های بوسان (۲۰۰۷ تا ۲۰۱۶) در کره جنوبی، چنای هند (۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶) و مسکو در روسیه (۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴) تولید می شد.

رنو کولیوس خودروی جدیدی بود که رنو پس از فروش رنو سنیک و رنو کانگو به ناوگان خودروهای شاسی بلند خود اضافه کرد. این خودرو توسط پاتریک لوکومنت ( Patrick Le Quément ) طراحی شده بود. وی طراحی خودورهایی مانند فورد سیرا، رنو توئینگو و نسل اول رنو سنیک را نیز در کارنامه خود دارد. نسل اول این خودرو بر اساس پلتفرم C که مشترکا توسط رنو و نیسان توسعه پیدا کرده بود ساخته شده است.

پیشرانه مشترک با نسل اول

نسل دوم رنو کولئوس خودرویی بسیار زیبا است که به واسطه بهره مندی از پلت فرم مشترک با نیسان ایکس تریل و زبان جدید طراحی های شرکت رنو، بسیار جذاب و پرابهت به نظر می رسد. بسیاری اعتقاد دارند که طراحان رنو این خودرو را بسیار زیباتر از نیسان ایکس تریل خلق کرده اند و از این نظر رنو کولئوس بر برادر ژاپنی خود برتری یافته است. شباهت های فنی فراوانی بین رنو کولئوس و نیسان ایکس تریل وجود دارد، اما وقتی نخستین مورد از معایب رنو کولئوس را ذکر می کنیم، تفاوت اصلی آشکار می شود.

رنو در نسل دوم کولئوس از همان پیشرانه 2.5 لیتری استفاده می کند که در نسل اول این خودرو نیز دیده شده بود. فناوری این موتور مربوط به یک دهه پیش است، بنابراین راندمان موتور رنو کولئوس متوسط ارزیابی می شود. این پیشرانه می تواند حداکثر 171 اسب بخار قدرت و 233 نیوتن متر گشتاور ارائه دهد که ارقام جذابی برای خودرویی در این رنج قیمتی به نظر نمی رسند و از این نظر کولئوس در مقایسه با برخی از رقبای خود که مجهز به پیشرانه های توربوشارژر هستند، ضعیف ارزیابی می شود. با این وجود پیشرانه کولئوس از مصرف سوخت ترکیبی قابل قبولی برخوردار است و نسبت به کیفیت بنزین داخلی حساسیت چندانی ندارد؛ موضوعی که به بازاریابی موفق این کراس اوور رنو در خاورمیانه کمک شایانی کرده است.

گیربکس CVT

دومین مورد از معایب رنو کولئوس نیز به ضعف در قوای فنی آن مربوط می شود. رنو برای جعبه دنده کولئوس از گیربکس CVT X-TRONIC استفاده کرده است که انتخاب جذابی در این رده به نظر نمی رسد. استفاده از این نوع جعبه دنده در کراس اوورهای شهری مرسوم است که برای رانندگی های طولانی مدت در مسیرهای شلوغ و پرترافیک شهری بهینه سازی شده اند و برای یک کراس اوور میان رده خانوادگی چندان مناسب نیست.

کراس اوورهای متوسط می بایست اندکی حس ماجراجویی بیشتری را نسبت به کراس اوورهای اقتصادی ارائه دهند. این گونه خودروها ابعاد بزرگ تری دارند و از پیشرانه های قوی تری استفاده می کنند و علاوه بر آن، از سیستم چهارچرخ محرک نیز بهره مند هستند. بنابراین مالکان این خودروها تنها به رانندگی در مسیرهای شهری اکتفا نکرده و گاهی تلاش می کنند توانایی های اتومبیل خود را در مسیرهای ناهموار به چالش بکشند. رنو کولئوس از این نظر به هیچ عنوان خودروی مناسبی نیست و اگر به دنبال ماجراجویی و اجرای آفرودهای سبک هستید، نباید این کراس اوور فرانسوی را انتخاب کنید.

استفاده افراطی از پلاستیک در کابین

طی سال های اخیر اغلب شرکت های خودروسازی سعی داشته اند تا فضای کابین محصولات میان رده و اقتصادی خود را به سمت زیبایی توام با سادگی سوق دهند. طراحان رنو کولئوس نیز سعی داشته اند تا از این روند جهانی پیروی کنند و ریسک طراحی داشبورد نوآورانه را به جان نخرند. بنابراین کابین کولئوس همان چیزی است که در اکثر خودروهای مشابه نیز دیده می شود؛ یک نمایشگر بزرگ، حضور گسترده قطعات پلاستیکی و ترکیب آن ها با چرم مصنوعی در سایر نقاط!.

با این وجود یکی از معایب رنو کولئوس به کابین آن بازمی گردد. استفاده از پلاستیک در داشبورد خودرو فراگیر است و ممکن است گاهی حس کنید با خودرویی اقتصادی و ارزان قیمت مواجه هستید. گویا مهندسان رنو به ساخت خودروهای مقرون به صرفه در طی سالیان طولانی عادت کرده اند و قادر به خلق خودرویی نیمه لوکس نیستند. این مسئله به خصوص در زمان حال و با توجه به قیمت میلیاردی رنو کولئوس، نمود بیشتری پیدا کرده است.

آینده نامعلوم خدمات فنی و قطعات یدکی

خودروهای رنو در بازه زمانی کوتاهی توسط عاملیت این برند یعنی نگین خودرو و در تعداد بالا به ایران وارد شده است. رنو کولئوس سهم نسبتا بالایی از واردات رنو را به خود اختصاص داده بود و بسیاری امیدوار بودند این خودرو به رقیبی جدی برای پرفروش های بازار یعنی هیوندای سانتافه و کیا سورنتو تبدیل شود. بااین وجود توقف واردات و پس از آن افزایش مشکلات اقتصادی، راه را برای ادامه مسیر کولئوس و دست یابی به موفقیت های بیشتر مسدود کردند.

حال و پس از گذشت بیش از دو سال از توقف واردات، اکثر شرکت های واردات خودرو ورشکست شده اند یا شدیدا نیروهای خود را تعدیل کرده اند. در چنین شرایطی بسیاری از مراکز خدمات تعطیل هستند و مالکان خودروهای وارداتی به راحتی قادر به انجام سرویس های دوره ای اتومبیل خود نخواهند بود. این مشکل هنگامی که خودروی شما بر اثر تصادف آسیب دیده و نیازمند قطعات یدکی باشد، حادتر نیز خواهد شد. این مورد نیز یکی دیگر از معایب رنو کولئوس و بسیاری دیگر از خودروهای وارداتی بازار کشور به شمار می رود، به ویژه آن که خودروهای فرانسوی به پیچیدگی فنی زیاد و استهلاک بالا شهرت دارند.