خانهٔ عباسیان در سال های ۱۲۴۵ تا ۱۲۵۰ هجری در محله سلطان امیر احمد کاشان ساخته شده و از لحاظ معماری و تزئینات حائز اهمیت است و با شمارهٔ ۲۰۲۰ در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است.
معرفی خانه عباسیان کاشان
خانه عباسیان از جاهای دیدنی کاشان است که از آن به عنوان شاهکار معماری ایران یاد می شود؛ از همین رو بین گردشگران داخلی و خارجی حسابی معروف است. این خانه تاریخی، از بناهای دوره قاجار محسوب می شود که در مدت زمان ۲۰ سال توسط حاج محمد ابراهیم تاجر کاشی، از تاجران معروف چینی و بلور در کاشان ساخته شد و کار ساخت آن از حدود سال ۱۲۴۵ هجری قمری آغاز شد. این خانه بزرگ با وسعت ۵۰۰۰ متر مربع و زیربنای ۷۰۰۰ متر مربعی، دارای پنج حیاط و پنج طبقه است.
مجموعه تاریخی عباسیان، پنج حیاط و گودال باغچه دارد که پس از وفات مالک اولیه آن، به مرور زمان از هم تفکیک می شود و به صورت پنج خانه مستقل درمی آید.از بارزترین ویژگی های ارزشمند این بنای تاریخی می توان به تزیینات گچبری و نقاشی، رسمی بندی، مقرنس، یزدی بندی و گره سازی اشاره کرد که در اوج زیبایی و ظرافت، چشم هر بیننده ای را به خود خیره می کنند.تاکنون چهار باب این خانه خریداری و مرمت شده است که دو خانه به صورت گودال باغچه، یک خانه دو طبقه با حیاطی مسقف و یک خانه نیز در قالب حیاط سنتی حفظ شده اند. تفاوت عمده این خانه با خانه هایی همچون طباطبائی ها و بروجردی، در نوع ساختمان آن است که گویی از دل زمین بیرون زده است؛ زیرا طبقه اول آن پایین تر از سطح زمین قرار دارد.
خانه عباسیان کاشان برخلاف ورودی غیر تجملاتی و ساده اش، در فضای داخلی با اوج هنر و معماری، هر بیننده ای را شگفت زده می کند. این خانه مطابق با اقلیم گرم و خشک منطقه، به صورت درون گرا ساخته شده و مساحت آن نیز به حدی زیاد است که حتی شاید هنگام گشت وگذار، راهتان را گم کنید. علاوه بر این، توجه ویژه ای به جزییات کاربردی فضاها شده؛ به طوری که حتی فضایی مستقل برای آویزان کردن گوشت در نظر گرفته شده تا دست گربه به آن نرسد.خانه عباسیان در سال ۱۳۷۷ در فهرست آثار ملی كشور به ثبت رسید و در حال حاضر تحت پوشش سازمان رفاهی تفریحی شهرداری کاشان است و بخشی از آن به بنیاد سهراب سپهری تعلق دارد.این خانه به لطف وجود یک رستوران سنتی می تواند لحظه های خوشی را برای شما به ارمغان آورد. علاوه بر این، امکانات دیگری نظیر کافی شاپ، فروشگاه عرضه سوغات کاشان، بستنی سرا و شربت سرا، پارچه بافی و قالی بافی و سرویس بهداشتی نیز در این مجموعه وجود دارد.
خانه عباسیان کاشان کجاست؟
خانه عباسیان در شهر کاشان قرار دارد و می توانید آن را در خیابان علوی، کوی سلطان امیراحمد پیدا کنید. با توجه به همه گیری کرونا و احتمال تعطیلی این جاذبه دیدنی، حتما پیش از رفتن، از بازبودن آن اطمینان حاصل کنید.
- تلفن خانه عباسیان کاشان: ۰۳۱۵۵۲۴۵۷۶۴
- آدرس خانه عباسیان کاشان: استان اصفهان، کاشان، خیابان علوی، کوی سلطان امیراحمد
نام گذاری خانه عباسیان کاشان
یکی از نکته های جالب درباره خانه عباسیان، داستان نام گذاری آن است. همان طور که گفتیم این خانه دارای پنج حیاط با معماری منحصربه فرد است که هر یک نام خاص خود را دارد. بخش اندرونی را مسعودی فر، بخش بیرونی را عباسیان، بخش حوض خانه را حقانی، باغ خانه را تقوی و بخش خدمه را عباسی می نامیدند.پس از مرگ صاحب اولیه خانه، این مجموعه به پنج قسمت تقسیم شد و وراث آن را به افراد مختلف فروختند. تقریبا ۱۰۰ سال پیش بود که آقای عباسیان از تاجران فرش کاشان حیاط بیرونی را به مبلغ ۱۰۰۰ تومان خریداری کرد که در آن زمان اتفاق بزرگی محسوب می شد و نقل مجالس کل شهر شد و از آن زمان به خانه عباسیان شهرت یافت.
تحلیل خانه عباسیان کاشان
تنوع و تعدد فضاهای خانه عباسیان قابل مقایسه با هیچ خانه دیگری نیست و حتی کیفیت این فضاها تاحدودی با سایر خانه ها تفاوت دارد. یکی از جلوه های زیبای معماری این بنا، کانال های ورودی آب قنات به خانه است که از میان پایه های خشتی حیاط عبور می کنند و برای اینکه در برابر تخریب مقاوم باشند، از ملات ساروج ساخته شده اند. تنوع و تعدد فضاهای خانه عباسیان قابل مقایسه با هیچ خانه دیگری نیستوجود حوض، درخت و سطوح گیاه کاری در حیاط های خانه عباسیان نیز از مهم ترین عوامل ایجاد رطوبت در خانه به شمار می روند. علاوه بر این، اتاق هایی که در اطراف حیاط ها ساخته شده اند، در برابر باد و طوفان شن و بادهای سرد زمستانی مناطق کویری مقاوم هستند.با همه این اوصاف، از ویژگی های اصلی معماری خانه عباسیان می توان به گودال باغچه، قرینه سازی، تنوع فصلی، معماری محجبه و معماری درون گرا اشاره کرد که در ادامه توضیح مختصری راجع به آن ها خواهیم داد.تنوع فصلی برای این عمارت قسمت های تابستان نشین و زمستان نشین در نظر گرفته شده است و به این ترتیب، متناسب با وضعیت آب وهوایی هر فصل، از قسمت های خاصی از مجموعه استفاده می شد.قرینه سازی قرینه بودن این بنا نیز در نوع خود جذاب است؛ در واقع اگر خطی فرضی در وسط هر ضلع این خانه کشیده شود، دو طرف آن ضلع کاملا قرینه هستند.
معماری نقاب دار یا محجبه هنگام ورود به خانه عباسیان می بینید که مسائل مذهبی در معماری این خانه رعایت شده است و علاوه بر دو بخش اندرونی و بیرونی، وجود اتاق های متعدد و تودرتو، دیوار حجاب در دور پشت بام برای اینکه همسایه به داخل بنا دیدی نداشته باشد، تفکیک محل سکونت خانم ها و آقایان در اتاق ها و... همگی گواهی بر این موضوع هستند. این ریزبینی حتی از همان بدو ورود به خانه لحاظ شده است و با تعبیه کوبه هایی با صدای متفاوت برای در ورودی، جنسیت افراد برای اهالی خانه مشخص می شد. علت این موضوع هم برمی گردد به اینکه کاشان از گذشته به دارالمومنین مشهور بوده و اساسا معماری عصر قاجار یک معماری مذهبی بوده است.معماری درونگرا بناهای قدیمی از جمله خانه عباسیان، از ظاهری ساده با تزیینات بسیار کم برخوردار هستند؛ اما وقتی قدم به داخل آن ها می گذارید، بسیار باشکوه و زیبا به نظر می رسند.گودال باغچه خانه عباسیان پایین تر از سطح کوچه قرار دارد که به این سبک معماری «گودال باغچه» می گویند. کاربرد چنین روشی این بود که دسترسی عمارت به قنات راحت تر صورت بگیرد و آب فشار لازم را داشته باشد. علاوه بر این، می توانستند از خاک گودبرداری برای تهیه آجر استفاده و با این کار در هزینه ها صرفه جویی کنند. به خاطر همگونی جنس مصالح با خاک زمین های مجاور ساختمان، این روش موجب استحکام بیشتر ساختمان نیز می شد. عایق شدن ساختمان در برابر سرما و گرما نیز از دیگر مزیت های این روش محسوب می شود.
پلان خانه عباسیان کاشان
این خانه دارای بخش های متفاوتی است که در ادامه برای شما نشان می دهیم.
ورودی و هشتی
قبل از ورود به خانه عباسیان، این نمای ساده بیرونی است که شما را متحیر می کند؛ به طوری که اصلا باور نمی کنید خانه ای تاریخی در این محل وجود داشته باشد.
در ابتدا وارد یک هشتی می شوید که سکوهایی برای استراحت مسافران و منتظران در کناره آن به چشم می خورد. هنگام عبور از این هشتی متوجه شیب آن می شوید که نشان می دهد سطح خانه پایین تر از خیابان قرار دارد و این سطح شیب دار کمک می کند تا تغییر ارتفاع به تدریج اتفاق بیفتد. این هشتی زیبا و مسقف، ديد مستقيم از كوچه به داخل بنا را از بین می برد و از یک طرف به بخش خدمه و از طرف دیگر به درون بنا منتهی می شود.پس از آن باید از دالان شیبداری موسوم به دالان حجاب عبور کنید تا به هشتی روباز و بزرگی برسید. این دالان هم دید مستقیم به داخل بنا را از بین می برد و از آنجا که طولانی است، افراد متوجه کاهش ارتفاع سطح زمین نمی شوند. یکی از مزیت های این هشتی بزرگ تر، استفاده از آن به عنوان اصطبل موقت برای افرادی بوده است که قصد ورود به عمارت را نداشتند. به همین منظور محلی برای علوفه حیوانات و پله هایی با ارتفاع کم برای سهولت حرکت چهارپایان تعبیه شده بود. این هشتی به قسمت های بیرونی، اندرونی و طبقات پایین بنا راه دارد.بخش های مختلف این مجموعه را می توان به سه بخش اصلی اندرونی، بیرونی و بخش خدمه تقسیم کرد که در اینجا به تشریح آن ها می پردازیم.
بخش بیرونی
بخش بیرونی شامل طبقه های بالا می شود که برای اسکان موقت مسافران، مهمانان تجاری و اقوام استفاده می شد. ضمن اینکه، اتاق های کار صاحب خانه نیز در این بخش قرار داشت. بخش بیرونی از قسمت های مختلفی نظیر اتاق آینه، سرپوشیده بزرگ، ایوان بهاره، اتاق های آینه، سرپوشیده کوچک و اتاق مرکزی تشکیل شده است. بخش هایی از طبقه های پایین نیز جزو بخش بیرونی محسوب می شوند.
طبقه های بالای بخش بیرونی اتاق شاه نشین
اتاق های شاه نشین با تزیینات بسیاری همچون آینه کاری، گچبری، پنجره های رنگی و... مجلل ترین اتاق ها در خانه های قدیم به شمار می رفتند. آیینه کاری های زیبایی به شکل ستاره و ماه و شمسه مرکزی در سقف این اتاق وجود دارد که نه تنها زیبایی خاصی به آن بخشیده است، بلکه در طول شب با روشن شدن چراغ، بخشی از روشنایی اتاق ها را فراهم می کنند؛ همچنین انعکاس نور باعث ایجاد یک آسمان مجازی در سقف می شود.درهای «ارسی»، یکی دیگر از تزیینات اتاق شاه نشین است که به صورت عمودی باز و بسته می شود و بخش فوقانی آن ها دو جداره دارد. از آنجا که اتاق شاه نشین برای پذیرایی از مهمان های خاص و برگزاری مراسم های ویژه ای مثل عروسی استفاده می شد، به آن اتاق عروس نیز می گفتند.
سرپوشیده بزرگ
فضای موسوم به «سرپوشیده» برای جشن ها، مراسم مذهبی، عزاداری و… استفاده می شد و در واقع نقشی معادل اتاق های کنفرانس یا سالن های اجتماعات امروزی را داشت. فضای سرپوشیده دو طبقه دارد که طبقه بالا برای بانوان و طبقه پایین برای آقایان بوده است و تهویه هوای آن با کمک یک بادگیر انجام می شد.یکی از بخش های خاص سرپوشیده، سقف کلاه فرنگی آن است که از طریق پنجره های مشبکی به نام «پنجره های موشی»، نور داخل این فضا را تأمین می کند. از آنجا که سرپوشیده بزرگ در بخش بیرونی عمارت عباسیان قرار دارد، دارای تزیینات کمتری است.
ایوان بهاره
ایوان بهاره همان طور که از نامش برمی آید، در فصول معتدل سال مورد استفاده بود و به وضوح می توان قرینه سازی را در این بخش مشاهده کرد؛ به عبارتی اگر با یک خط فرضی آن را به دو قسمت کنید، طرفین ایوان کاملا قرینه و مشابه هم هستند. در ضلع چپ ایوان، اتاق های متصل به سرپوشیده قرار گرفته اند و در ضلع راست آن، اتاقی وجود ندارد؛ هرچند زمین همسایه پشت ضلع راست قرار دارد و از آنجا که زمین این قسمت «قناسی» دارد، معمار سعی کرده است با اصل قرینه سازی، این عیب را بپوشاند و دو وجه را کاملا شبیه به هم بسازد.
اتاق های آینه
اتاق های کوچکی در این بخش از خانه وجود دارد که ظاهرا به محل کار صاحب خانه اختصاص داشتند. جالب اینکه درهای کوچکی در پشت این اتاق ها قرار دارد که مستقیما به بیرون خانه می رسند. یکی دیگر از جذابیت های اتاق های آینه در این است که وقتی روبه روی یکی از درها بایستید، شاهد تکرار چارچوب درها خواهید بود؛ گویی که تصویری را در آینه های موازی شاهد هستید و همین تکرار، منظره ای دیدنی به وجود آورده است. بی دلیل نیست که به آن ها، اتاق های آینه می گویند.در پایین تمام درها، تخته ای به نام «جناب در» وجود دارد که شاید فکر کنید هنگام تردد باعث زحمت افراد می شد؛ اما در واقع وجود این بخش به چند دلیل بود است: علاوه بر ممانعت از ورود گرد و غبار و حشرات موذی و جلب توجه افراد برای درآوردن کفش های خود؛ به دلیل بلندبودن پای در و کوتاهی سقف آن، افراد چاره ای جز خم کردن سر خود نداشتند که همین موضوع نشانه ای از ادب و احترام به اشخاص داخل اتاق محسوب می شد.
سرپوشیده کوچک
سرپوشیده کوچک که بین اندرونی و بیرونی قرار دارد و برای برگزاری برنامه های خصوصی تر استفاده می شد، درست شبیه به سرپوشیده بزرگ است؛ هرچند که تزیینات بیشتری دارد؛ به خصوص استفاده از دو رنگ تیره و روشن که همین تضاد رنگ ها، منظره جذابی خلق کرده است. در این بخش حلقه هایی مخصوص آویزان کردن وسایل روشنایی به چشم می خورد.
اتاق مرکزی
اتاق مرکزی به نوعی قلب این عمارت است و از همین رو تسلط و دید کافی به طرفین دارد؛ یعنی می توان بخش اندرونی و بخش بیرونی را هم زمان زیر نظر داشت. همین ویژگی باعث شده بود که این اتاق به صاحب خانه تعلق داشته باشد. تزیینات زیبایی از گچبری ها تا پنجره های مشبک گچی و درهای ارسی، جلوه تحسین برانگیزی به آن بخشیده اند.
آب انبار طبقه های پایین بخش بیرونی
از آنجا که در روزگاران گذشته آب قنات در تمام ساعات شبانه روز در دسترس مردم نبود و جیره بندی می شد، آب موردنیاز را در مخازن مخصوصی ذخیره می کردند. آب انبار خانه عباسیان مجهز به مخزن آب، چاه آب و چرخ چاه است که با کمک چرخ چاه، آب در مخزن ذخیره و سپس با روش های خاصی تصفیه و مصرف می شد. از نکته های درخورتوجه در این قسمت می توان به سیستم خنک سازی آب و عایق بندی اشاره کرد.
بخش اندرونی
اندرونی، محل زندگی روزمره افراد خانواده بود و به محارم تعلق داشت؛ از همین رو توسط راه ها و درهای مخصوصی از سایر بخش ها جدا شده بود تا نامحرم ها به آن دسترسی نداشته باشند. اتاقک مخفی و شاه نشین در طبقات بالای بخش اندرونی و بخش هایی نظیر سرویس های بهداشتی، سردر راه پله بخش اندرونی، حوض خانه، چاه آب، حیاط باغ، سرداب بزرگ، رخت شوی خانه و عبادتگاه در طبقه های پایین اندرونی قرار دارند.
اتاق شاه نشین طبقه های بالای بخش اندرونی
یک اتاق شاه نشین در قسمت اندرونی قرار گرفته است که سقفی مزین به طرح های شمسه و ستاره با تعداد زیادی آینه دارد. شومینه زیبایی هم در این اتاق به چشم می خورد که طرح های تزیینی اطراف آن با آب طلاکاری و رنگ های طبیعی ایجاد شده اند. فضای دو جداره بالای شومینه برای هدایت دود به بیرون بوده است و سوراخ هایی در پایین شومینه دیده می شود که با تزریق هوا به آتش به سوختن بهتر آن کمک می کرد.
در یکی از اتاق های اندرونی، یک دریچه راه مخفی با تعدادی پله در زیر آن وجود دارد که راه فرار خانه بوده است. اهالی خانه همچنین از این راه برای تردد به خانه ها و محله های اطراف و همین طور حمام عمومی استفاده می کردند.
اتاقک مخفی
در یکی از اتاق های اندرونی، دریچه ای متصل به یک اتاقک کوچک و تاریک وجود دارد که حدس و گمان های مختلفی درباره کاربری آن زده می شود که طبق یکی از آن ها، از این محل برای نگهداری اشیای قیمتی و گران قیمت استفاده می کردند. برخلاف باور عمومی که مکان های مخفی باید در زیرزمین و طبقه های پایین باشد، معمار این مجموعه با هنرمندی تمام، این مکان مخفی را در طبقه های بالا طراحی کرده بود.
طبقه های پایین بخش اندرونی سرویس های بهداشتی قدیمی
توالت های قدیمی خانه عباسیان درست در پشت راه پله های ساختمان هستند؛ جایی که دید مستقیم به آن وجود نداشت، بوی بد آن نمی توانست آزاردهنده باشد و رفت وآمد کمی در آنجا انجام می شد. توالت ها طوری طراحی شده اند که بین توالت تا نزدیک ترین اتاق حداقل هفت قدم فاصله وجود دارد. در واقع طبق شرع، اگر پا نجس باشد با هفت قدم راه رفتن روی زمین پاک می شود.
سردر راه پله بخش اندرونی
سردر راه پله بخش اندرونی از آن جهت حائز اهمیت است که نقوش گچبری روی آن شامل شمعدان های بلورینی است که به شغل صاحب اول بنا اشاره دارد. در قدیم رسم بر این بود که شغل صاحب خانه در گچبری ها و تزیینات نمایش داده می شد تا تبلیغ کار او باشد که مشابه آن را می توانید در خانه طباطبایی ها ببینید که با طرح فرش مزین شده و همین طور خانه بروجردی ها که طرح سماور و ساعت دارد.
چاه آب
برای آب رسانی در خانه عباسیان از آب قنات و همین طور دو چاه آب استفاده شده است که یکی از این چاه ها برای ذخیره آب و دیگری برای تامین آب باغچه ها، حوض ها و... به کار می رفت. آب این چاه های عمیق با کمک چرخ های مخصوصی بالا آورده می شد که دو سطل داشتند و این سطل ها در خلاف جهت هم حرکت می کردند. در ادامه، این آب در حوضچه های کناری ریخته می شد و از طریق کانال های زیرسطحی در ساختمان جریان می یافت.
حوض خانه
از آنجا که شهر کاشان در مجاورت کویر قرار دارد؛ معماران قدیمی تلاش می کردند تا حداکثر استفاده را از معماری ببرند و با طراحی فضای حوض خانه، دمای ساختمان را تعدیل کنند و موجب خنک شدن ساکنان خانه شوند. وجود حوض ها و کانال های گردش آب در اطراف اتاق ها و همچنین کانال های متصل به بادگیر باعث ایجاد هوای مطبوعی در حوض خانه می شود که در مقایسه با سایر قسمت های بنا کاملا محسوس است. با این اوصاف می توان نتیجه گرفت که از این محل برای تفریح و خنک شدن در فصول گرم استفاده می کردند.روشنایی حوض خانه از طریق نورگیر مرکزی تامین می شود و اتاق های مخصوصی در طرفین آن به چشم می خورد. آب قنات پس از عبور از حوض خانه، وارد یکی از اتاق های جانبی می شود که حوض کوچکی دارد و وجود کانال های آب در اطراف اتاق به خنکی فضای آن کمک می کند. این کانال ها با چنان دقتی عایق بندی شده اند که هیچ گونه نشتی آب نداشته باشند و صدمه ای به پایه ها و طبقات فوقانی وارد نکنند.یکی دیگر از بخش های جذاب حوض خانه، درها و پنجره های آن است که با هنر گره چینی ساخته شده اند؛ به این معنا که در ساخت آن ها از چسب و میخ استفاده نشده است و قطعه های چوب در یکدیگر فرو رفته اند. علاوه بر این، یک حیاط دو طبقه در حوض خانه وجود دارد که مستقیما به ورودی اصلی خانه منتهی می شود.
حیاط باغ
حیاط باغ، محلی مملو از درختان سرسبز و حوض های آب است که محیط فرح بخشی را برای اهالی خانه ایجاد می کرد. این حیاط به همراه دو حیاط دیگر جزو سهم الارث آیت الله سید محمد علوی بروجردی، فرزند صاحب اولیه بنا بوده است که از حیاط حوض خانه به عنوان محل تدریس و از حیاط باغ برای اقامه نماز جماعت استفاده می کردند؛ به همین دلیل بین اهالی شهر به آسید محمد باغ یا سید باغ معروف است.
رخت شوی خانه
در داخل رخت شوی خانه شاهد کانال های ورود و خروج آب و حوض آب خواهید بود که همان طور که از اسمش برمی آید، از این فضا برای شستشوی لباس های کثیف استفاده می شد.
سرداب بزرگ
هوای سرداب در اثر عواملی مثل معماری خاص سرداب، بادگیرها، کانال های زیر سطحی آب و همچنین اختلاف سطح زیاد با کوچه، خنک است و با توجه به گرمای هوای مناطق کویری، از سرداب برای خنک شدن و استراحت استفاده می کردند. سرداب، اتاق کوچکی است که هیچ مصالحی در ساخت آن به کار نرفته؛ زیرا عملا در دل خاک حفر شده است و به خاطر هوای خنکی که دارد، مواد غذایی فاسدشدنی را در آن نگهداری می کردند.
عبادتگاه
در خانه تاریخی عباسیان همه نوع امکانات لازم برای زندگی وجود دارد که از آن جمله می توان به عبادتگاه یا نوعی مسجد اشاره کرد. در پس سردابی که بین اندرونی و بیرونی قرار دارد، عبادتگاهی مزین به گچبری اسما مقدسه، آیات قرآن و ادعیه خودنمایی می کند. در این محل همچنین، تاریخ «سنه ۱۲۵۲» به عنوان تنها سند موجود در بنا است که سال اتمام ساخت عبادتگاه را نشان می دهد.
بخش خدمه
بخش خدمه که مختص خدمتکاران است، راه عبورومرور و حیاط جداگانه ای دارد و علاوه بر اتاق کار خدمه، شامل مطبخ و حیاط خدمه می شود.
مطبخ
مطبخ یا آشپزخانه برای پخت وپز استفاده می شد و در کنار تنور و اجاق، محل هایی برای نگهداری ظروف داشتند. یک حوض آب مجهز به کانال های ورود و خروج آب در مطبخ وجود دارد که از آن برای شستشو استفاده می کردند. جالب اینکه یک هواکش در بالای تنور و اجاق ها تعبیه شده بود که دود ناشی از پخت غذا را به بیرون منتقل می کرد. نورگیرهایی که به حیاط خدمه راه داشتند، این فضا را روشن می کردند که در حال حاضر مسدود هستند.
حیاط خدمه
از حیاط خدمه به عنوان مکانی برای استراحت، اقامت و کار خدمه استفاده می کردند که به مطبخ راه داشت و اکنون بسته است. تنها قسمت خانه عباسیان که تاکنون از وراث خریداری نشده، همین حیاط است که در حال حاضر به عنوان محل سکونت به کار می رود.
تزیینات خانه عباسیان کاشان
یکی از دلایل شهرت عمارت تاریخی عباسیان، تزیینات به کاررفته در آن است؛ به طوری که انواع گچبری در گوشه وکنار آن خودنمایی می کند، از رسمی بندی تا کاربندی، یزدی بندی، مقرنس، مشبک، قطاربندی و... که نگاه هر بیننده ای را به خود جذب می کند. همان طور که گفتیم مجلل ترین بخش های این خانه، اتاق آینه و اتاق شاه نشین هستند که انواع و اقسام تزیینات را در خود جای داده اند.در این اتاق ها علاوه بر گچبری های زیبا که جذابیت آن را دوچندان کرده اند، شاهد آینه کاری، پنجره های گچی، درها و پنجره های رنگی و... خواهید بود. تزیینات اتاق شاه نشین، به خصوص آینه کاری های سقف و منشورهای شیشه ای آویزان از نخ های ابریشمی، اوج هنر دوران قاجار را به رخ می کشند.
رستوران عباسی
رستوران عباسی که در حیاط پنجم خانه عباسیان قرار گرفته است، فضایی کاملا سنتی و تاریخی دارد که هر گردشگری را به وجد می آورد.از تابلوهای بی نظیر و تخت ها گرفته تا حوض های کوچک با فواره زیبا و فرش هایی با نقوش ایرانی و... همگی دست به دست هم داده اند تا در این محیط منحصربه فرد، اوقاتی به یادماندنی را سپری کنید. انواع غذاهای سنتی ایرانی و محلی کاشان از دیزی مخصوص و چلوکباب بره گوسفندی تا کباب کوبیده و گوشت لوبیا و دوغ محلی در منوی این رستوران به چشم می خورد.
جاهای دیدنی اطراف خانه عباسیان
در اطراف این خانه جاذبه های دیدنی وجود دارد که هر سال گردشگران زیادی را جذب خود میکند.
- حمام سلطان امیراحمد: این حمام به لحاظ معماری و تزیینات، نمونه ای بی بدیل از حمام های ایران به شمار می رود که در محله ای تاریخی و در نزدیکی جاذبه های گردشگری متعددی قرار دارد. یکی از جذابیت های این حمام که آن را به سوژه عکاسان تبدیل کرده، پشت بام آن است که از مکان های نمادین کاشان محسوب می شود. حمام سلطان امیر احمد فقط حدود ۱۵۰ متر با خانه عباسیان فاصله دارد.
- خانه بروجردی ها: این خانه که در عصر قاجار در سال ۱۲۸۰ هجری قمری ساخته شد، در بافت تاریخی کاشان قرار دارد و محل سکونت حاج آقا حسن بروجردی، از بازرگانان شهر کاشان بوده است. خانه بروجردی ها که در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده، با نقاشی های و گچ بری های زیبا و فریبنده تزیین شده است. جالب اینکه این خانه تاریخی از نظر محبوبیت، به عنوان جاذبه گردشگری برتر یونسکو در سال های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ اعلام شده بود.
- خانه طباطبایی ها: این خانه به حدی زیبا است که به عنوان عروس خانه های ایران شناخته می شود و در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. این خانه ارزشمند با داشتن تزیینات مجلل داخلی و بیرونی نظیر گچ بری ها، شیشه های رنگی و ارسی، اصالت معماری ایرانی-اسلامی را در تناسب با فرهنگ و اقلیم منطقه به رخ می کشد و در حال حاضر زیر نظر سازمان رفاهی و تفریحی شهرداری کاشان اداره می شود.
و در پایان...
خانه عباسیان در خیابان علوی، کوی سلطان امیراحمد شهر کاشان قرار دارد.خانه عباسیان کاشان پنج حیاط و پنج طبقه دارد و از سه بخش اندرونی، بیرونی و خدمه تشکیل شده است.پس از مرگ صاحب اولیه خانه، این عمارت بین وراث تقسیم و فروخته شد. بعدها تاجر متمولی به نام آقای عباسیان، حیاط بیرونی این خانه را به مبلغ ۱۰۰۰ تومان می خرد و از آن پس به خانه عباسیان شهرت می یابد.امیدواریم از خواندن این مطالب لذت ببرید با ساعد نیوز همراه باشید.
حمام فین کاشان؛ شاهد تاریخی یک قتل
