به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از انتخاب، بوریس جانسون، وزیر خارجه وقت انگلیس، در سال 2016 زمانی که اصرار داشت انگلیس می تواند به نوعی مهاجرت از اروپا را محدود کند، اما هم زمان در اتحادیه گمرکی با اتحادیه اروپا باقی بماند، گفت: «سیاست من در قبال یک کیک، داشتن و خوردن همزمان آن است.»
امروز با گذشت چهار سال از اظهارات جانسون، دیگر خبری از آن کیک برای انگلیس نیست. حالا ترامپ گفته که قصد دارد از ایران به دلیل نقض برجام به شورای امنیت شکایت برده و تحریم های بیشتری اعمال کند، غافل از اینکه او هم مثل جانسون نمی تواند خر و خرما را با هم داشته باشد. بدتر از همه، ترامپ با این اقدام می تواند ایران را از هرگونه محدودیت هسته ای آزاد، آمریکا را در شورای امنیت تضعیف، شرکای اروپایی را از واشنگتن دور و به اعتبار آمریکا برای مدت طولانی آسیب برساند.
در ادامه این مطلب آمده است: علت این تلاش جدید آمریكا پایان محدودیت برنامه ریزی شده برای تحریم تسلیحاتی علیه ایران در ماه اكتبر است. از آنجایی که این تحریم در سال 2010 به عنوان بخشی از تلاش برای ترغیب تهران به توافق هسته ای تحمیل شد، روسیه، چین و ایران از دولت اوباما و شرکای اروپایی آن خواستند که در صورت امضای برجام در سال 2015 فوراً این تحریم ها برداشته شود. در نهایت، شورای امنیت با تأیید توافق هسته ای تحریم تسلیحاتی را تنها برای پنج سال دیگر تا اکتبر سال 2020 تمدید کرد. تحریم تاثیر چشمگیری بر توانایی های نظامی ایران، رفتار منطقه ای یا توانایی تسلیح متحدانش نداشته است. بنابراین به عنوان هماهنگ كننده سیاست های کاخ سفید در خاورمیانه در دوران دولت قبلی، من با رئیس جمهور باراك اوباما و همكارانم در دولت توافق کردیم که با انقضای تحریم های تسلیحاتی در ازای محدود کردن توان دستیابی ایران به سلاح هسته ای موافقت کنیم.
در حال حاضر دولت ترامپ قصد دارد قطعنامه ای برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران به شورای امنیت ببرد، کوششی که روسیه حتماً آن را وتو خواهد کرد. هنگامی که این قطعنامه ارائه شود، ترامپ سپس به طرفین اروپایی برجام یعنی انگلستان، فرانسه و آلمان فشار خواهد آورد تا مکانیسم ماشه را رسما فعال کرده و درخواست بازگشت مجدد تحریم ها را به شورای امنیت ببرند. پس از طی یک روند طولانی 30 روزه، تحریم ها اعمال خواهد شد. از میان این سه کشور اروپایی، انگلستان بیشترین حمایت را از ترامپ می کند. جانسون، نخست وزیر فعلی، ممکن است برای داشتن روابط خوب با واشنگتن و توافق تجاری پس از برگزیت با ترامپ همراهی کند. البته او همزمان ممکن است مخالف هم باشد که در آن صورت آمریکا چاره ای ندارد جز اینکه بگوید خودش جزوی از برجام است آن هم با وجود اینکه سال 2018 از آن خارج شد.
پمپئو تأکید می کند که تفسیر وی از قطعنامه شورای امنیت وضع قانون نیست بلکه فقط قرائت آن است، برایان هوك، نماینده ویژه آمریكا در امور ایران نیز در تاریخ 30 آوریل بدون ابراز تعجب اظهار كرد كه در قطعنامه 2231 هیچ اشاره ای به اینکه حتما باید عضو برجام بود نشده است.
قمار دولت ترامپ بسیار خطرناک است. پایه گذاری این بدعت در زمینه نادیده گرفتن قوانین با استدلال های نه چندان محکم حقوقی باعث می شود که در آینده چین و روسیه نیز هر آنچه که به نفع شان نیست را با همین استدلال ها رد کنند. همین حالا هم ایران به دلیل تحریم های آمریکا و قیمت پایین نفت، توان خرید اسلحه های پیشرفته را ندارد، اما به هر حال از بین رفتن محدودیت ها به او مشروعیت می بخشد. برنامه ترامپ در واقع نتیجه ای جز تضعیف شورای امنیت و قوانین و مقررات بین المللی ندارد. توافق نامه امضا شده با ایران یک دستاورد منحصر به فرد و مهم برای دولت اوباما در سال 2015 بود. اگر آمریکا اکنون آن قطعنامه را به طور کامل از بین ببرد، دیگر هرگز مشابهی نخواهد یافت.
استناد به مکانیسم ماشه آن هم بدون مبنای قانونی محکم و پس از آنکه اروپایی ها به صراحت از انجام این کار خودداری کردند، یک ضربه عمیق دیگر برای روابط فرامنطقه ای شکننده آمریکا خواهد بود. ترامپ پیش از این با سؤال از ضمانت دفاعی ماده 5 ناتو، عقب نشینی از توافق نامه اقلیمی پاریس و بیرون کشیدن نیروهای آمریکایی از سوریه بدون مشورت با متحدان اروپایی به اتحاد فراآتلانتیک آسیب جدی وارد کرده است. او همچنین به طور یک جانبه تعرفه های فولادی و آلومینیوم را تحمیل کرد. خروج از توافق هسته ای ایران علیرغم تمایل اروپا برای حمایت از آن قدم دیگری بود که موجب تضعیف برجام شد، حالا اقدام اخیر آمریکا ضمن تضعیف قوانین بین المللی و شورای امنیت، فقط به آینده اتحاد آمریکا و اروپا آسیب می زند.
شاید مهمتر از همه، این آخرین تلاش یکجانبه آمریکا برای تغییر توافق هسته ای به نفع خودش احتمالاً روشی باشد که سرانجام آن را به کل نابود کند. علی رغم مشکلات اقتصادی تحمیل شده به واسطه کمپین فشار حداکثری به ایران دولت ترامپ در دستیابی به اهداف خود ناکام بوده است. ترامپ طی دو سال اخیر نه توانسته توافق هسته ای جدیدی، نه تغییری در رفتار ایران یا تغییر حکومت ایجاد کند، البته تهران تاکنون انتخاب کرده که همچنان یک طرف معامله بماند. جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با تحریم های آمریکا از این توافق خارج نشده زیرا هنوز امیدوار است که یک دموکرات منتخب در نوامبر 2020 در ازای تمایل ایران برای انجام این کار به کاخ سفید رسیده و برجام را احیا کند.
با این حال اگر آمریکا با استفاده از مفاد معامله ای که خودش نقض کرده بود مجبور به اعمال مجدد کلیه تحریم ها علیه تهران شود، ایران نیز احتمالاً برجام به کلی کنار خواهد گذاشت. ترامپ می تواند ادعا کند که او بدترین توافق تاکنون را نابود کرده، اما این ایران خواهد بود که دیگر آزاد است تا برنامه هسته ای خود را بدون نظارت بین المللی گسترش دهد، مگر اینکه دولت مایل به استفاده از نیروی نظامی برای متوقف کردن آن باشد.
