کشف جسد زنی که دو هزار سال قبل در حال نجات دادن «سکه‌هایش» دفن شد
به گزارش پایگاه خبری_تحلیلی ساعدنیوز به نقل از فرادید، کشف تازۀ دو اسکلت در محوطه باستانی «پمپئی»، محققان را قادر ساخته تا آخرین لحظات وحشتناک کسانی را که در فوران آتشفشان وزوویوس در سال 79 پس از میلاد جان باختند، بازسازی کنند. این زوج نفرین شده که یک مرد جوان و یک زن میانسال شناسایی شدند که ظاهراً قبل از اینکه جریان سریع گازهای آتشفشانی سوزان جانشان را بگیرد، در اتاقی که در آن به دنبال سرپناه بودند گیر افتاده‌اند.
باستان‌شناسان کنار جسد زن، گنجینه‌ای از اشیاء باارزش از جمله گوشواره‌های گرانبها و مجموعه‌ای از سکه‌ها را کشف کردند که نشان می‌دهد این زن احتمالاً به امید نجات اموالش از فاجعه قریب‌الوقوع، دست و پا میزده است.
این دو اسکلت حین حفاری در یک بلوک شهر پمپئی معروف به منطقه 9 کشف شدند. این زن که بین 35 تا 45 سال سن داشته، در شرایطی که به پهلو بر روی تخت دراز کشیده پیدا شد، در حالی که مرد جوانی که گمان می‌رود بیش از 20 سال سن نداشته، زیر یک دیوار فروریخته در یک توده مچاله شده بود.
از آنجا که پومیس (سنگ آتشفشانی) وارد اتاق نشده، محققان گمان می‌کنند این دو ممکن است در جستجوی پناهگاهی برای فرار از بارش گدازه‌ها که فضاهای باز پمپئی را ویران کرده بود، وارد اینجا شده باشند. با این حال، با پر شدن اتاق مجاور با پومیس، این دو نفر نیز در نهایت به دام افتاده‌اند.
وجود چند سانتی‌متر خاکستر روی زمین نشان می‌دهد آن‌ها احتمالاً در نتیجه یک جریان آذرآواری مرده‌اند، یعنی جریان سریع گاز داغ و مواد آتشفشانی. محققان با توصیف صحنه‌ی مرگ آن‌ها در یک مطالعه جدید، احتمال می‌دهند این جریان مرگبار سبب ریزش دیوار و در نتیجه مرگ مرد جوان شده است.
در مورد زن مسن‌تر، نویسندگان معتقدند که او احتمالاً مدت کوتاهی بیشتر از مرد جوان زنده مانده، در حالی که روی تخت منتظر مرگش بوده است. اینکه او دقیقاً چقدر بیشتر زنده مانده مشخص نیست، اما بدون تردید لحظات پایانی زندگی او ناخوشایند بوده است.
باستان‌شناسان اطراف بدن این زن، مجموعه‌ای از کلیدهای آهنی را کشف کردند که احتمالاً مربوط به صندوقی در آن نزدیکی بوده است. این زن مجموعه‌ای از سکه‌های طلا، نقره و برنز و همچنین گوشواره‌های طلا و مروارید داشته است.
به گفته نویسندگان مطالعۀ جدید، گوشواره‌ها به سبک «کروتالیا» (به معنی جغجغه) بودند که دلیل نام این سبک، بهم خوردن مرواریدها به هم بوده است. جواهر دیگر این زن، آویزی به شکل حرز بوده که احتمالاً هدف آن محافظت هنگام زایمان بوده است.
محققان گمان می‌کنند این زن قصد فرار با گنجینه‌هایش را داشته، اما به طرز غم‌انگیزی نتوانسته از منطقه 33 خارج شود.
محققان برای بازسازی این فضا، گچ را درون حفره‌های باقیمانده در خاکستر ریختند و در نتیجه قالب تعدادی اثاثیه‌ی چوبی شکل گرفت که زمانی اتاق را زیبا می‌کرد. آن‌ها با انجام این کار ردپای شبح‌وار یک تخت، یک چهارپایه واژگون شده و یک میز چوبی با رویه مرمری را شناسایی کردند.