به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، بیشتر کودکان از انرژی زیادی دارند که با این انرژی بیش از اندازه به کودک شلوغ مشهور می شوند. شلوغ بودن در پر جنب و جوش بودن کودکان خلاصه می شود.
والدین از پرانرژی بودن فرزندشان شکایت دارند و نگران این هستند که فزندشان بیش فعال است و همین باعث می شود که آن ها را به مراکز درمانی بکشاند.
امروزه با پیشرفت جوامع و کوچک شدن خانه ها و کمبود فضا برای بازی بچه ها، بسیاری از کودکان در این باره با مشکل مواجه هستند و نمی توانند انرژی خود را تخلیه کنند و همین ناتوانی در تخلیه انرژی در بسیاری از مواقع باعث می شود که کودک دچار آسیب های رفتاری مانند پرخاشگری شوند و نتوانند به طور طبیعی رشد کنند.
آزادی در انتخاب نوع بازی، بازی کردن با آسودگی کامل، دخالت نکردن بزرگترها برای تغییر مسیر بازی یا همبازی شدن با کودکان،باعث می شود که آن ها از بازی های انفرادی و گروهی به طور واقعی لذت ببرند و همه اینها از شرایط اصلی بازی های آزاد است.
تخلیه انرژی کودکان باید با در نظر گرفتن اصول تربیتی باشد. این که می گوییم کودک باید بتواند انرژی خود را تخلیه کند به معنای صادر کردن مجوز رفتارهای پرخاشگرانه و نامناسب به کودک نیست. بلکه منظور ما این است که فرصت های مناسبی در اختیار کودک قرار بگیرد تا او بتواند به اندازه کافی فعالیت کند و بازیگوشی های مربوط به سن خود را داشته باشد. در ادامه به چند مورد از مهم ترین مواردی که در این زمینه باید آن ها را در نظر بگیرید اشاره کرده ایم.
به خاطر محدودیت فضا کودک خود را سرزنش نکنید
امروزه دیگر مانند گذشته خبری از خانه های حیاط دار نیست. به همین خاطر کودکان مجبور هستند بیشتر ساعات روز را در فضای کوچک خانه های آپارتمانی بگذارند. قرار داشتن وسایل تزییناتی در این محیط باعث می شود که بسیاری از والدین دائماً کودک خود را محدود کنند و او را به خاطر بازیگوشی هایش مورد شماتت قرار دهند. این رفتارها نه تنها باعث تخلیه انرژی کودکان نمی شود بلکه تأثیرگذاری روش های تربیتی شما را نیز کاهش می دهند. در حقیقت مادر و پدری که دائماً به خاطر کوچک ترین فعالیت فرزندشان او را دعوا می کنند نمی توانند انتظار داشته باشند که کلامشان همواره از تأثیرگذاری کافی برخوردار باشد.
به همین خاطر بهتر است هنگامی که فرزندتان بسیار کوچک است و هنوز متوجه دستورات شما نمی شود تغییراتی در چینش خانه به وجود بیاورید تا فرزندتان بتواند آسان تر در محیط حرکت کند. می توانید برای مدتی لوازم گران قیمت یا زینتی را از دسترس او دور نگه دارید چرا که در هر صورت کودک در سنین کم نیازمند فعالیت و گردش در محیط است و می خواهد با کنجکاوی پیرامون خود را کشف کند.
به کودک خود برچسب نزنید
آنچه شما به کودک خود می گویید در نهایت به صدای درونی ذهن او تبدیل می شود. در واقع حرف های شما اعتماد به نفس فرزندتان را تا حد زیادی تحت تأثیر قرار داده و شخصیت او را شکل می دهد. در نتیجه تلاش کنید تا بیشتر مراقب کلامتان باشید و هنگامی که می خواهید به فرزندتان تذکر دهید از برچسب های بد، نظیر دیوانه، شیطون، غیر قابل تحمل و... استفاده نکنید.
مهارت های تنظیم هیجانی را به کودک آموزش دهید
کودکان از همان سنین پایین به فراگیری مهارت های زندگی نیاز دارند. در واقع آن ها باید از خردسالی تحت آموزش قرار بگیرند تا بتوانند رفتارهای مناسب را تمرین کنند و در نتیجه به مهارت کافی دست یابند. درست است که کودکان توانایی کم تری برای کنترل هیجانات خود دارند، با این حال لازم است که شما در مقام پدر یا مادر صبوری را به فرزندتان آموزش دهید و با الگو قرار دادن خود به او یاد بدهید که چگونه در شرایط ناکام کننده هیجانات خود را کنترل کند.
