به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از کیهان، هنوز زمان زیادی از آغاز قرن بیست و یکم و هزاره سوم میلادی نگذشته بود که در یازدهمین روز از نهمین ماه سال 2001 حادثه ای در نیویورک اتفاق افتاد. دو برج مرکز تجارت جهانی در نیویورک موسوم به برج های دوقلو، با برخورد دو هواپیمای مسافربری که ظاهرا ربوده شده بودند، آتش گرفته و در طی 100 دقیقه کاملا منهدم و حدود 3000 نفر کشته شدند.
ادعا شد که هواپیمای دیگری نیز به دیواره ساختمان اصلی پنتاگون برخورد کرد که البته هیچ نشانه ای از بقایای آن ارائه نشد. هواپیمای چهارمی هم در کار بود که گویا ربایندگانش مورد حمله مسافرین آن قرار گرفته و در منطقه ای دیگر سقوط کرد.
اما تحقیقات این حادثه عجیب، بسیار با سرعت خاتمه یافت و«اف بی آی» اعلام کرد که ربایندگان هواپیماها، از گروه های اسلامگرا موسوم به القاعده به سرکردگی فردی با نام بن لادن بوده است. «کمیسیون بررسی وقایع 11 سپتامبر»، «سازمان مدیریت بحران فدرال» و «موسسه ملی استاندارد و فناوری» نیز این ادعا را تایید کردند. چندی بعد تعدادی از همدستان کسانی که گفته می شد، ربایندگان هواپیماها بودند، در کشورهای مختلف دنیا دستگیر شدند. اما اقدام اصلی از حدود یک ماه بعد آغاز گردید که ایالات متحده آمریکا به افغانستان حمله کرد و آن را اشغال نمود و سپس یک سال و نیم بعد، در آوریل 2003 به عراق یورش برد و آن کشور را نیز به اشغال خود درآورد.
اما در کنار روایت های رسمی دولت ایالات متحده و اف بی آی، تصاویر، فیلم ها و مستندات متعددی انتشار یافت که کلیت آن روایت ها را زیر علامت سؤال می برد. گروه های متعدد علمی و تحقیقاتی، جزء به جزء حادثه را مورد بررسی و موشکافی مستند قرار داده و کارشناسان و متخصصان متعددی وارد ماجرا شدند.
بیش از 70 نفر فیزیکدان و محقق و استاد دانشگاه در «گروه روشنفکران حقیقت یاب» متشکل شدند و حتی خاک های باقیمانده از برج های فروریخته را مورد آزمایش های دقیق قرار داده و به این نتیجه رسیدند که در تخریب برج های دوقلو از نوعی ماده منفجره قوی موسوم به «نانو ترمیت» استفاده شده است.
پرفسور «استیون جونز»، استاد فیزیک هسته ای دانشگاه بیرمنگام و رئیس «گروه روشنفکران حقیقت یاب» که همراه دیگر همکارانش بر روی دلایل ریزش برج های دوقلو تحقیق علمی نمودند، اعلام کردند حرارت ناشی از سوخت هواپیما، به هیچ عنوان انرژی لازم برای فروریختن این ساختمان ها را ایجاد نمی کرد.
پروفسور جونز گفت: «... امکان نداشت برج های دو قلو با برخورد دو هواپیمای مسافربری به این شکلی که دیدید فرو بریزد. سوختن سوخت هواپیماهای جت، دمای کافی برای ذوب کردن فولاد را تامین نمی کند و دود سفیدی که در اطراف این برج ها دیده شد، از نشانه های انفجارهای کنترل شده برای فروریختن آنهاست.»
برج ها هنگام فروریختن مانند یک ساختمان چند طبقه به طور عادی خراب نشدند، یعنی طبقه به طبقه فرونریختند بلکه هر دو برج با سرعت سقوط آزاد و در طول فقط 9/2 ثانیه تخریب شدند! بنا به اعتقاد کارشناسان و متخصصان سازه و معماری، چنین تخریبی بدون انفجارهای کمکی در قسمت های مختلف آن برج ها امکان نداشته، یعنی یک سیستم تخریب درون هر طبقه از آنها وجود داشته است.
کارگران درون ساختمان نیز این فرضیه را با مشاهدات خود تایید کردند. یکی از آنها به خبرنگاران گفت:
«... وقتی آمدیم بیرون و از ساختمان دور شدیم، به چشم دیدیم که طبقه به طبقه منفجر می شد. انگار در هر طبقه بمب گذاشته بودند تا ساختمان را منهدم کنند...»
نظافتچی هایی که در لحظه فروریختن برج ها، در محل حادثه بودند، اظهار کردند ابتدا انفجاری آنها را از زیر به بالا پرتاب کرده و سپس به طور مسلسل وار صداهای انفجار از اطراف شنیده اند3
ویلیام رودریگز یکی از همان خدمه برج های مرکز تجارت جهانی که به عنوان قهرمان ملی 11 سپتامبر هم نامیده شد، در فیلم مستند «ما آنجا بودیم» گفت:
«در همان لحظه ای که من را از زیر آوار درآوردند، گفتم که من صدای انفجارها را شنیدم... هفده نفر از ماموران آتش نشانی هم که جان سالم به در بردند، همین را روایت کردند. وقتی ساختمان ها می سوختند، احدی فکر نمی کرد که فرو بریزند و این طور به نظر نمی رسید که مثل یک عملیات «مهندسی تخریب» از پیش طراحی شده، به آن ترتیب پایین بیایند.»
اما گاف بزرگ ماجرا در خبر فروریختن ساختمان شماره 7 داده شد که در کنار دو برج یاد شده قرار داشت. گاف بزرگ این بود که آن خبر را شبکه های BBC و CNN دقیقا 12 دقیقه پیش از فرو ریختن ساختمان شماره 7 اعلام کردند!
در تصویری که BBC پخش کرد، در حالی که خبرنگارش در حال گزارش فروریختن ساختمان شماره 7 بود، ساختمان یاد شده، صحیح و سالم پشت سر وی خودنمایی می کرد! در اینجا بود که تصاویر خبرنگار فوق و ساختمان شماره 7 ناگهان قطع شد و مجری برنامه ناشیانه اعلام کرد ارتباطش با نیویورک قطع شده است. اما ده دقیقه بعد خبر فروریختن ساختمان شماره 7 دوباره پخش شد!
پس از ارائه گزارش رسمی دولت آمریکا و روایت سؤال برانگیز متهم کردن چند تروریست بی نام و نشان، تظاهرات مختلفی در آمریکا برگزار شد که دولت بوش را به چالش پاسخگویی فراخواندند. درباره یکی از این تظاهرات که از شبکه MSNBC پخش شد، مجری برنامه اینچنین گزارش داد:
«اینجا مردمی که جمع شده اند، معتقدند روز یازده سپتامبر، تروریست ها به ما حمله نکردند و ریشه توطئه انفجارها، جایی در کاخ سفید بود. مردم معتقدند دیک چنی بود که آن ساختمان ها را منفجر کرد و حالا مردم می خواهند که در این مورد تحقیقات دقیقی صورت بگیرد.»
تی یری میسن، محقق و روزنامه نگار معروف فرانسوی و نویسنده کتاب «یازده سپتامبر، دروغ بزرگ» طی تحقیقاتی که به عمل آورد، معلوم نمود، هواپیماهایی که به برج های دوقلو برخورد کردند، اساسا مسافربری نبودند . این ادعا را برخی از شاهدان عینی نیز تایید کردند. از جمله شاهدی در گفت وگو با شبکه فاکس نیوز گفت: «یقینا هواپیمای مسافربری نبود، چون پنجره نداشت....دیدم که هواپیما ارتفاعش کم هست... یک پرواز عادی به نظر نمی رسید. مشابه این را ندیده بودم.»
تی یری میسن در کتاب خود به نام «دروغ بزرگ» نوشته امکان نداشت که آن هواپیماها بتوانند بدون زمینه سازی و کمک، به درون برج ها نفوذ کنند. او با تحقیقات مفصل و مستند، تصاویری را نشان داده که قبل از برخورد با برج ها، هر هواپیما با شلیک موشک، شکافی در بدنه برج ایجاد کرده که بتواند از درون شبکه آهن و فولاد و بتن به درون آن رخنه کند.
میسن، تصاویر کانال یک تلویزیون نیویورک از حادثه 11 سپتامبر و برخورد هواپیمای دوم به برج های دو قلو را به دقت و فریم به فریم بررسی کرده و با نمایش آنها می گوید:
«کسی به این تصاویر توجه نکرده، ولی اگر تصاویر را خیلی آرام نگاه کنیم، می بینیم که یک موشک از میان دودهای برخاسته از برج اول به طرف شما می آید...این تصاویر را به چند متخصص ارتشی نشان دادیم و آنها همه مطمئن هستند که این یک موشک است!.»
براساس تحقیقات او که هرگز از سوی مقامات آمریکایی پاسخ داده نشد، در طی مدت زمان ربایش هواپیماهای یاد شده و برخوردشان به برج های نیویورکی، هیچ جنگنده آمریکایی به مقابله با آنها نرفت و حتی هیچ یک از جت های جنگی که در همان زمان در مانور نظامی شرکت داشتند، برای ردیابی هواپیماهای یاد شده اعزام نشدند!
به جز امثال تی یری میسن و اساتید و کارشناسان «گروه روشنفکران حقیقت یاب»، جمع کثیری از متخصصان مختلف هواپیما و سازه و مواد منفجره نیز فیلم ها و تصاویر سانسور شده ای که تنها بر روی اینترنت انتشار یافته بود را در فیلم مستند افشاگرانه ای به نام «تغییر بی قاعده» تحلیل و بررسی کردند.
مجله تایم در گزارشی درباره مستند «تغییر بی قاعده»، آن را یکی از افشاگرترین فیلم هایی معرفی نمود که درباره 11 سپتامبر ساخته شده است. در ادامه گزارش مجله تایم آمده بود:
«فیلم یاد شده پر از آمار، تصاویر، مدارک و گفته های شاهدان عینی است. متخصصان در مصاحبه هایشان دلایل خود را ارائه می دهند و نوای موسیقی هیپ هاپ در سرتاسر فیلم به گوش می رسد. آنها یازدهم سپتامبر را از نو بازسازی کرده اند. نقطه به نقطه و فریم به فریم. یک گوینده لحظه به لحظه ماجرا را شرح می دهد. آماتورها، شماری از انسان های سخت کوش (که بعضی حتی 20 ساله اند) با سرمایه شخصی و لپ تاپ هایشان و تصاویری که در اینترنت موجود بوده، این فیلم را ساخته اند.»
کوری رووه، یکی از سازندگان فیلم که تنها 23 سال داشت، در مصاحبه با همان شماره مجله تایم گفت:
«هدف فیلم تنها یک چیز است: مردم باید متقاعد شوندکه داستان های دیگری هم از ماجرا وجود دارد. داستان هایی که رسانه های اصلی و دولت هیچ گاه تعریف نمی کنند.»
او ادامه داده بود:
«آن 19 هواپیماربا در 2 ساعت، از تمامی بخش های امنیتی به راحتی گذشتند و 4 هواپیمای مسافربری را به چنین ساختمان هایی کوبیدند و در تمام این مدت ارتش هیچ کاری برای متوقف کردن آنها انجام نداد، آن هم در محافظت شده ترین فضای هوایی سراسر جهان در ایالات متحده. این به نظر من توطئه دولت آمریکا است، دم و دستگاه بوش.»
رووه در ادامه افزوده بود:
«دولت در این فیلمنامه نقش وطن پرستی تحسین آمیزش را به خوبی بازی کرد که اگر می خواهید سلاح های کشتار جمعی ساختگی را در یک کشور دیگر ریشه کن کنید، بهترین کار راه انداختن چنین حملات تروریستی ساختگی به کشورتان است!»
او در این جملات به حمله آمریکا به عراق و آغاز یک جنگ تاریخی اشاره کرد که جرج بوش نام آن را جنگ صلیبی نوین گذارد.
جنگی که قرار بود پس از لشکر کشی آمریکا و هم پیمانانش به عراق و افغانستان، به نتیجه ای برسد که قرن ها مدنظر تئوریسین های غرب صلیبی/ صهیونی قرار داشت. چنانچه وسلی کلارک، فرمانده سابق سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در اروپا در یک برنامه تلویزیونی گفت:
«آمریکا در سال 2001 میلادی تصمیم گرفته بود به عراق، سوریه، لبنان، لیبی، سومالی، سودان و ایران حمله کند و قرار بود طی 5 سال این کشورها اشغال شوند. اما...»
عضو مجلس آمریکا: شرایط ما بدتر از ۱۱ سپتامبر شده است
