معادله افتخار-شرم روحانی چگونه حل می شود؟ 

به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز، عبدالله گنجی در فارس نوشت:

"معتقدم روحانی حق دارد محورهای رد صلاحیت خود را تک،تک طرح و مستند و مستدل پاسخ دهد و مردم قضاوت کنند.اما او در پاسخ طولانی خود به تنها موضوعی که نپرداخت همین بود.اشتباه راهبردی او این است که فکر می کند شورای نگهبان را مقابل یک چالش قرارداد.

اما قبل از آن،بمبی را ذیل بیش از ده بار تایید صلاحیت خود توسط شورای نگهبان قرارداد.چون آن ده بار در باره رد صلاحیت دیگران نقدی به شورای نگهبان نداشته است. لذا الان کسی او را واجد صلاحیت برای نمایندگی رد صلاحیت شدگان نمی داند بلکه این برداشت می شود که مساله شخصی خود را مساله مردم می کند.مثلا به جای پاسخ به محورهای مکتوب شورای نگهبان،علت رد را به حضور فقهای شورای نگهبان در مجلس خبرگان ارجاع می دهد.اما سستی منطق اینجاست که مگر در ادوار گذشته که ایشان عضو خبرگان بود، فقهایی که ایشان را تایید کرده بودند عضو خبرگان نبودند؟به نظرم پل بازگشت را منفجر کرد،قیصریه را زمانی به آتش کشید که خودش داخل آن بود و دستمال را هم نیافت و علت رد صلاحیتش هم در افکار عمومی شفاف نشد.نوشته است به رد صلاحیتش افتخار می کند.این گزاره لج بازانه است زیرا باز می رسیم به ده بار تایید صلاحیت که در این معادله باید نقطه مقابل افتخار امروزش باشد.شرم و خجالت از تایید شدن ده باره،نقطه مقابل افتخار امروز است.آیا حاضر است این شرم را بازگو کند؟ یا هم به رد و هم به تایید صلاحیت افتخار و اجماع نقیضین را شکل می دهد؟"