معایب و نقاط ضعف خودروهای دیفرانسیل عقب

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، تمامی خودروهایی که تاکنون تولید شده اند با توجه به نیاز بازار و هدف سازنده خود، از محورهای محرک متفاوتی برخوردار هستند؛ برخی از آن ها به صورت دیفرانسیل عقب (RWD)، برخی دیگر از نوع دیفرانسیل جلو (FWD) یا حتی بعضی به صورت چهار چرخ محرک (AWD/4WD) هستند.

خودروهای دیفرانسیل جلو از عمومیت بیشتری برخوردار بوده و در یک مقیاس کلی نسبت به انواع دیفرانسیل عقب حجم تولید بیشتری را در کارخانه های خودروسازی سراسر دنیا به خود اختصاص داده اند؛ حتی هزینه تولید آن ها نیز نسبت به ماشین های دیفرانسیل عقب بسیار کمتر است، اما خودروهای دیفرانسیل عقب نیز از مزایای فراوانی برخوردار هستند و طرفداران بسیاری دارند.

در خودروهای دیفرانسیل جلو مجموعه پیشرانه، گیربکس، دیفرانسیل و چرخ های محرک کاملا در بخش جلویی خودرو قرار دارند، اما در خودروهای دیفرانسیل عقب، نیروی موتور بواسطه محور انتقال نیرو (میل گاردان) به چرخ های عقب منتقل می شود و در واقع با اینکه در اغلب موارد موتور و گیربکس در قسمت جلویی خودرو قرار دارند، اما چرخ های محرک به همراه دیفرانسیل به بخش عقب خودرو انتقال داده شده اند.

معایب ماشین هایِ دیفرانسیل عقب

افزایش مصرف سوخت و اتلاف انرژی

در اتومبیل های دیفرانسیل عقب با توجه به وزن بالا، شاهد مصرف سوخت بیشتری هم نسبت به خودروهای دیفرانسیل جلو هستیم.

گفتیم که در اتومبیل های مجهز به محور محرک عقب، نیروی تولیدی موتور و گیربکس به کمک میل گاردان به تایرهای عقبی خودرو انتقال داده می شود.

اما وزن اضافه این گونه خودروها و وجود قطعات اضافی که برای انتقال قدرت موتور به چرخ ها در اتومبیل های دیفرانسیل عقب به کار می روند؛ موجب افزایش وزنی در حدود ۱۰ درصد نسبت به خودروهای دیفرانسیل جلو خواهد بود.

هدر رفتن انرژی دو درصدی و افزایش مصرف سوخت در خودروهای دیفرانسیل عقب به خاطر سنگینی و وزن بیشتر آنها و همچنین انتقال نیرو به میل گاردان و دیفرانسیل عقب صورت می گیرد.

پایداری کمتر خودرو در برخی شرایط

خودروهایی که دیفرانسیل عقب هستند نسبت به دیفرانسیل جلو از تقسیم وزن مناسب تری در جلو و عقب خودرو برخوردارند که این مسئله موجب کاهش فشار وزن خودرو روی محور محرک عقب می شود.

این موضوع سبب شده تا قسمت پشتی در اتومبیل های دیفرانسیل عقب موقع عبور از پیچ های بسیار تند جاده، تمایل زیادی به انحراف و لغزش پیدا کنند و این مسئله زمانی بسیار افزایش یافته و به اوج خود می رسد که می خواهیم با این گونه خودروها در جاده های کوهستانی و یا خیس و لغزنده رانندگی کنیم.

البته فکر نکنید که خودروهای دیفرانسیل جلو هیچ مشکلی در عبور از جاده های خیس و لغزنده و یا کوهستانی ندارند؛ اما پایداری آنها در چنین جاده ها و شرایطی بسیار بیشتر از خودروهای دیفرانسیل عقب است.

معمولاً در این شرایط اگر اتومبیل شما که محور دیفرانسیل عقب است؛ اگر کنترل پایداری و کششی مناسبی را نداشته باشد؛ با مشکلاتی مانند بکسواد و پیش فرمانی در خودرو مواجه خواهد شد.

بهتر است این نکته را هم بدانید که برای ساخت خودروهای باری، به علت اینکه وزن بار بر روی چرخ های عقب است؛ استفاده از محور دیفرانسیل عقب در آن ها بسیار بهتر است.

کاهش فضای مفید در کابین خودرو

چون مجموعه ی اجزای فنی خودرو مانند: موتور، جعبه دنده و دیفرانسیل خودروهای FWD در قسمت جلویی خودرو و درون محفظه موتور جایی گرفته اند؛ برای همین در خودروهای دیفرانسیل جلو برجستگی و برآمدگی در میان کف اتومبیل مشاهده نخواهید کرد و فضای بسیار بازتر و بیشتری در کابین، برای سرنشینان ایجاد خواهد شد.

در خودروهای دیفرانسیل عقب به خاطر وجود میل گاردان در زیر کابین خودرو و وجود برآمدگی دیفرانسیل در قسمت وسط و میانی کابین، کابین از طول کمتر و فضای داخلی محدودتری نسبت به خودروهای دیفرانسیل جلو برخوردار خواهد بود.

در نتیجه ما شاهد فضای جادارتری در کابین در خودروهای دیفرانسیل جلو نسبت به ماشین های دیفرانسیل عقب خواهیم بود.