انیمیشن «Raya and the Last Dragon» یا رایا و آخرین اژدها، ترکیبی از فرمول آشنای دیزنی و فولکلورهای الهام گرفته از جنوب شرقی آسیا است. این انیمیشن همچنین یک حرکت انقلابی در امور سمعی و بصری است. از طراحی لباس گرفته تا طراحی صدا، فیلمبرداری مجازی و سکانس های اکشن همه در رایا به بهترین شکل اجرا شده، و این موارد در حالی رُخ داده است که فیلم حاوی پیام بسیار مورد نیازی در مورد بشریت است.
اولین نقطه عطف انیمیشن رایا و آخرین اژدها سنگ شدن پدر رایا است(مرگ). اتفاقی که در دیگر انیمیشن های دیزنی دقیقا به همین شکل شاهد آن هستیم. رایا راهی سفری برای تکامل جواهر اژدها می شود. دقیقا شبیه به انیمیشن موآنا که موآنا راهی یافتن سنگ تفیتی می شود. انگیزه رایا ابتدا شخصی است اما یکی از دوستان او باعث تحول او می شود. رایا در نقاط مختلف یارگیری می کند و دوست پیدا می کند. دوستانی که باعث ایجاد تحول در او می شوند و تا لحظه آخر به او وفادار می مانند. گرچه بعضی از آنها در ابتدا دشمن رایا بودند. علاوه بر جزئیات، کلیات داستان هم کاملا تکراری و قابل پیشبینی اند. تیمی که برای رسیدن به یک هدف تلاش می کند، در این مسیر شکست می خورد، متحول می شود و باز می گردد، در ناامید کننده ترین حالت پیروز می شود، نزد خانواده های خود بازمی گردند و در آخر همه کنار هم جمع می شوند و جشن می گیرند.
نقد شخصیت رایا
رایا در طول انیمیشن مشخص می شود که شخصیتی است کاملا مهربان و به واقع یک قهرمانِ بدون عیب و نقص. شاید تنها ایرادی که رایا دارد در خشمی است که در پایان کمی از کنترلش خارج می شود. از آن سو، شخصیت منفی های این انیمیشن چه کسانی یا بهتر است بگوییم چه چیزهایی هستند؟ دِرون ها و کاراکتر ناماری. درباره ی دِرون ها که شخصیت پردازی خاصی نمی بینیم چون این طور تعریف شده که دِرون ها، موجود زنده نیستند. درباره ی ناماری هم تا بتوانیم او را بشناسیم، مدت زمان طولانی می گذرد و در پایان است که حس خاصی را نسبت به ناماری پیدا می کنیم. البته عینِ این اتفاق، یعنی پیدا کردن حس نسبت به شخصیت، درباره ی رایا نیز اتفاق می افتد. مخاطب – می خواهد یک بچه ی ۱۲ ساله باشد یا یک فرد بزرگسال – در ارتباط برقرار کردن با اشخاصِ جهان این انیمیشن ناموفق است چون نه کاراکترها را به خوبی می شناسد و نه اتفاق مهمی حول شخصیت های اصلی داستان رخ می دهد که تغییرات حالات و روحیه شان را ببینیم یا بفهمیم. با این اوصاف داستان انیمیشن رایا و آخرین اژدها آنچنان خشک و بی روح نیز نیست.
انیمیشنی زیبا شبیه به مد مکس!
شاخصه مهم پیرامون فیلمنامه رایا و آخرین اژدها این است که به طور یکپارچه ماهیت افسانه ای اژدها و واقعیت اعتماد و مسائل زیست محیطی را با هم مخلوط می کند. اما گفتن این نکته کلیدی نیز مهم است که از منظر کلان، داستان «Raya and the Last Dragon» بدون شک وابسطه به فرمول های آشنا در داستان گویی سُنتی و خلق شخصیت اصولی است. انیمیشن رایا پُر از جزئیات کوچک است که به زیبایی گرد هم می آیند و تجربه تماشای یک اثر ماجراجویی و قصه گو را ایجاد می کنند.
همچنین رایا و آخرین اژدها یکی از بهترین فیلم های امسال است و این یکی از بهترین آثار اکشن در چند وقت اخیر است. در واقع می توان این انیمیشن را این گونه توصیف کرد که رایا و آخرین اژدها بهترین حماسه پسا-آخرالزمانی از زمان «مکس دیوانه: جاده خشم» است. ترکیبی از فرمول آشنای دیزنی و فولکلورهای الهام گرفته از جنوب شرقی آسیا.
در رایا و آخرین اژدها، جادوی دیزنی به جنوب شرقی آسیا می رود، جایی که فرهنگ های تایلندی، ویتنامی، اندونزیایی، فیلیپینی و فرهنگ های دیگر دور هم جمع می شوند تا بر این فیلم بی نقص و خنده دار درباره اعتماد و اتحاد فرامرزی تأثیر بگذارند. در یک کلام، رایا مصداق بارز یک نسیم ملایم است. این اثر یک ماجراجویی خوب و لذت بخش با هنرهای رزمی شورانگیز و شخصیت های رنگارنگ است. البته پیام کار نیز مهم است، به ویژه هنگامی که کودکان مخاطب مورد نظر هستند، زیرا کودکان به خوبی همه چیز را درک می کنند. آنها به دنبال درک از این داستان ها هستند و شفافیتی که رایا با آن مضامین خود را از طریق قصه گویی منتقل می کند بسیار قدرتمند است.
از آنجایی که قلمرو کوماندرا پر شده از موجودات ریز و درشت تخیلی، مواجه شدن با خیلی از آنها برای بیننده جذاب است؛ به خصوص «توک توک»، همان موجود گنده بکِ بامزه ی رایا که احتمالا شما هم دلتان می خواسته تا این موجود را در دنیای واقعی مان بغل و نوازش کنید! سیسو نیز به عنوان یک اژدها، شخصیت جالبی دارد و دیالوگ های بامزه و اغلب خنده داری را بیان می کند. ما حتی در پایان انیمیشن نیز کمی با طرز دیدگاهِ هر چند ساده لوحانه اش آشنا می شویم؛ دیدگاهی که سرشار از مهر و محبت است. با دل خوش کردن به همین چند موارد، می توان با ذوق و شوق به همراه لبخندی بر لب تا انتها پای قصه ی رایا و سیسو نشست.
انیمیشن Raya and the Last Dragon ایرادات ریز و درشتی دارد اما برای تماشا در کنار خانواده گزینه ی خوبی محسوب می شود. حرف حساب قصه ی این انیمیشن درباره ی «اعتماد» است. پس بد نیست به این اثر اعتماد کنید و با تماشای قصه ی رایا و آخرین اژدها، تجربه ای هر چند فراموش شدنی اما دلچسب و مفرح را کسب کنید.