خلاصه داستان پدر آن دیگری
این فیلم داستان یک کودک است که با وجود رسیدن به ۶ سالگی هنوز حرف نمی زند و همه او را مسخره می کنند و در خانواده و اطرافیان به غیر از مادر کسی از او حمایت نمی کند و بیشتر به پسر بزرگتر توجه دارند. تا اینکه پسر بچه از دست آنها فرار کرده و یک زن و مرد سالخورده او را پیدا کرده و به خانه می برند و رفتار آنها در روحیه پسر تأثیر می گذارد، اما پس از بازگشت به خانه همان رفتارها از طرف پدر و مادر دیده می شود تا اینکه مادربزرگ به خانه می آید و به اصطلاح کلید رابطه با او را پیدا می کند.
نکاتی درباره فیلم پدر آن دیگری
شکل فيلم «پدر آن ديگري» تنها در ضعف فيلمنامه و مضمون شعاري اش خلاصه نمي شود . فيلم بسيار بيش از ظرفيت داستاني اش طولاني مي شود و کارگردان ناچار براي پر کردن تايم فيلم کش دارش که اصرار داشته از زمان استاندارد حتما بيشتر باشد متوسل به انواع و اقسام داستانک هاي فرعي غير جذاب مي شود.ید الله صمدي پس از هفت سال دوري از سينما با فيلم «پدر آن ديگري» که اثري که اقتباسي است بار ديگر به عالم کارگرداني بازگشته. «پدر آن ديگري» شرح زندگي پسر بچه اي به اسم شهاب است که در آستانه رفتن به مدرسه هنوز حرف نمي زند.شهاب کودکي پر جنب و جوش و باهوش است و ظاهرا بنا به خواست ميلي و بدون داشتن هيچگونه مشکل پزشکي از تکلم با اعضاي خانواده و دوستان و... خودداري مي کند. کل قصه آخرين فيلم صمدي حول و حوش همين موضوع و کودک صامت آن مي گذرد و قرار است ما به عنوان مخاطب دو ساعت تمام با هيجان به دنبال کشف چرايي حرف نزدن خود خواسته شهاب باشيم! طرح چنين موضوعات آموزشي و تربيتي در باب رفتار با کودکان با اين سروشکل شعاري در فيلم هاي کوتاه آموزشي جشنواره رشد يا نهايتا تله فيلم هاي عصر جمعه است . حالا اينکه چطور کارگردان با سابقه اي مانند صمدي تصميم گرفته فيلمي براي پرده عريض سينما با چنين دستايه ضعيف و فيلمنامه شعارزده اي بسازد جاي طرح و سوال دارد. اما مشکل فيلم «پدر آن ديگري» تنها در ضعف فيلمنامه و مضمون شعاري اش خلاصه نمي شود . فيلم بسيار بيش از ظرفيت داستاني اش طولاني مي شود و کارگردان ناچار براي پر کردن تايم فيلم کش دارش که اصرار داشته از زمان استاندارد حتما بيشتر باشد متوسل به انواع و اقسام داستانک هاي فرعي غير جذاب مي شود. ابتدا با ماجراي پسر عموي بدجنس شهاب روبرو مي شويم که او را مجبور به کارهاي عجيب مي کند تا بچه هاي محل را تلکه کند ،سپس دختر عمو و نامزدش وارد زندگي شهاب مي شوند و دختر عمو براي آنکه نامزدش دست از پا خطا نکند شهاب را با خود همه جا همراه مي برد ، بعد از آن شهاب که از دکتر و بيمارستان مي ترسد طي ماجرايي فرار کرده و وارد خانه پيرزن و پيرمردي غريبه مي شود و در نهايت هم مادربزرگ مهربان و معجزه گر وارد ماجرا مي شود. جالب اينکه هر کدام از اين کاراکترها حدود يک ربع از فيلم حضور دارند و سپس کارگردان فراموش مي کند اين آدم ها به عنوان پسر عمو و عمو و... اصلا وجود خارجي داشته اند و ديگر در فيلم خبري از آن ها نمي شود. به نظر مي رسد اين شخصيت هاي تنها وسيله اي براي پر کردن تايم بالاي فيلم و بخشيدن سرو شکلي سريالي به آن داشته اند و بعد از اتمام کارکردشان هم قاعدتا بايد حذف مي شدند! درست است که شخصيت اصلي فيلم يک کودک است اما منطق درام نبايد کودکانه باشد! «پدر آن ديگري»از نظر آموزشي و تربيتي بار چنداني ندارد چراکه روند داستاني همراه با منطق پيش نمي رود. در فيلم عنوان مي شود کودک به شکل خودخواسته از حرف زدن امتناع مي کند که از نظر پزشکي غير ممکن است سپس هم که کودک تصميم به حرف زدن مي گيرد در کسري از ساعت مانند بلبل شريني زباني مي کند که اين هم قابل درک و منطقي نيست . روند درمان کودک هم شکلي بسيار باسمه اي، شعاري و خنده دار دارد. شهاب که تا هفت سالگي ظاهرا به خاطر لجبازي و محروم بودن از محبت اطرافيان حرف نزده با ورود چند روزه مادربزرگ به منزل و تجربه چند لحظه محبت آميز با وي زبان مي گشايد. اگر مشکل شهاب محبت بوده مادرش بسيار بيش از اين حرف ها هم به وي محبت داشته و هم از او حمايت کرده بود واينکه مگر اين اولين بار بود که شهاب مادربزرگ مهربان خود را مي ديد؟ مشکل ديگر فيلم «پدر آن ديگري» ساختاري تلويزيوني و بسيار ساده دارد و ديدنش حتي براي معدود افرادي که آن را دوست داشته باشند در قاب کوچک تلويزيون يا پرده عريض سينما فرق چنداني ندارد چرا که فيلم مطلقا چيزي براي عرضه در پرده بزرگ سينما ندارد. شايد تنها نقطه مثبت فيلم «پدر آن ديگري» بازي هاي خوب آن باشد. هنگامه قاضياني تمام تلاش خود را کرده تا از قالب کاراکتر زنان تنها و روشنفکري که به تازگي مرتب در سينما تکرار کرده فاصله بگيرد .قاضياني در اين فيلم نقش مادري ساده دل و نگران و مهربان را دارد و به خوبي از پس ايفاي نقش برآمده. کودکي که نقش شهاب را بازي مي کند هم استفاده خوبي از ميميک صورتش دارد و با اينکه تا انتهاي فيلم ديالوگ ندارد قادر است به واسطه بازي گرم و با مزه اش مخاطب را با خود همراه کند. بجز اينها و چند نکته بامزه و البته حضور کودک دوساله بسيار بانمکي که تازه زبان باز کرده ،«پدر آن ديگري» جذابيتي براي مخاطب بزرگسال و حتي کودک ندارد .اگر هم دلتان براي تماشاي فيلمي با مضمون کودک لال و رنج کشيده و محروم شده از محبت تنگ شده پيشنهاد مي کنم بار ديگر فيلم «پرنده کوچک خوشبختي» را تماشا کنيد.
کارگردان فیلم پدر آن دیگری
یدالله صمدی کارگردان سینما اهل ایران بود. او فعالیت سینمایی خود را با فیلم «تختخواب سه نفره» به عنوان دستیار کارگردان نصرت کریمی در سال ۱۳۵۱ آغاز نمود و در سال ۱۳۶۳ با ساخت اولین فیلم خود - مردی که زیاد می دانست -، ساخت اوّلین فیلم طنز پس از انقلاب را به نام خود سند زد و با همین فیلم برنده جایزه سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از سومین جشنواره فیلم فجر گردید.یکی از مهم ترین مولفه های آثار یدالله صمدی توجه به فرهنگ بومی آذری و استفاده از داستان های اصیل این سرزمین است که حاصل آن را می توان در فیلم های اتوبوس (۱۳۶۴)، ساوالان (۱۳۶۸)، دمرل (۱۳۷۲) و سارای (۱۳۷۶) مشاهده نمود.فیلم های آپارتمان شماره ۱۳ (۱۳۶۹)، دو نفر و نصفی (۱۳۷۰) و معجزه خنده (۱۳۷۵) از شناخته شده ترین کارهای صمدی هستند.
بازیگران فیلم پدر آن دیگری
حسین یاری ،هنگامه قاضیانی ،شمسی فضل الهی ،ثریا قاسمی ،بنفشه صمدی ،اکبر عبدی ،محمد ابهری،فریده سپاه منصور ،جمشید مشایخی ،مریم سعادت ،افشین نخعی ،رامونا شاه ،سعید کریمی ،سلمان فرخنده ،مهدیار عزیزی
ساير عوامل فیلم پدر آن دیگری
- کارگردان: یدالله صمدی
- تهیه کننده: یدالله صمدی،حسین مهکام
- نویسنده:یدالله صمدی
- فیلمبردار:حسن پویا
- تدوینگر: هایده صفی یاری
- موسیقی: محمدرضا علیقلی
مشخصات فیلم پدر آن دیگری
- ژانر :درام،خانوادگی
- زبان : فارسی
- امتیاز IMDb: امتیاز 6.3 از 10