معرفی فیلم زیر نور کم

خلاصه داستان فیلم زیر نور کم

زیر نور کم که بر اساس فیلمنامه ای با عنوان سمفونی تولد نوشته محمد پرویزی ساخته شده، درونمایه ای متفاوت با آثار سالهای اخیر سینمای ایران دارد و به موضوع عوارض اجتماعی خاطره می پردازد .مرزهای اخلاقی آدمهایی که از زندگی ما رفته اند ولی در خاطر ما هنوز زنده اند کجاست ؟ این پرسش فیلم است.

در خلاصه داستان زیر نور کم آمده است: زندگی من اسیر اسم هاست، اسم هایی که اومدن و رفتن. این روزها به اسم هایی فکر می کنم که سایه نداشته باشه یا حداقل اینقدر کوتاه باشه که نشه زیر نور کم دیدش...

محمد پرویزی نویسنده و کارگردان این فیلم یادداشت کوتاهی را به عنوان خلاصه داستان این اثر نوشته است: من از آدمهایی که از زندگی ام رفته اند (تا به امروز ) خلاصی ندارم. نمی توانم آنها را جایی رها کنم، چون به شکل های متفاوتی بازمی گردند و با لحظه های خوبِ زندگیم ترکیب می شوند. این درهم تنیدگی آنها گاهی تکان دهنده است. سر زده کسی از راه می رسد دور میزی که نباید باشد حاضر می شود. شده با آنها ساعت ها و یا روزها جایی دیگری بوده ام. همین وقت هاست که زندگی ام زیر و رو می شود... به این خاطرِ که جایی كه هستم یا باید تاریک تاریک باشه، یا روشنِ روشن... من از ماندن « زیر نورِ کم» می ترسم.

نکاتی درباره فیلم زیر نور کم

«زیر نور کم» عنوان فیلمی اجتماعی و محصول سال ۱۳۹۹ است. محمد پرویزی بعد از فیلم سینمایی «لابی» سراغ کارگردانی این فیلم رفته است. در این فیلم بازیگران مطرحی از جمله لیلا زارع و صابر ابر به ایفای نقش پرداخته اند.احسان رسول اف، تهیه کننده فیلم زیر نور کم از کارگردانش شناخته شده تر است. او تهیه کننده آثار مهمی از جمله انیمیشن «آخرین داستان» و فیلم «بمب، یک عاشقانه» بوده است. محمد پرویزی نویسنده و کارگردان کُرد سینمای ایران است. او قبل از این فیلم دو فیلم دیگر را در کارنامه خود ثبت کرده است. دو فیلم قبلی او فیلم های لابی و سمفونی تولد بودند. پرویزی همواره در فیلم های خود نویسندگی فیلمنامه را هم برعهده داشته و از بازیگران چهره استفاده کرده است. در فیلم لابی مجموعه ای از بازیگران شناخته شده سینما همچون شهاب حسینی، مصطفی زمانی و سحردولتشاهی ایفای نقش کرده اند. در فیلم سمفونی تولد هم پرویزی از ترکیب بازیگران فیلم زیر نور کم (لیلا زارع، صابر ابر، حمیدرضا آذرنگ و بهناز جعفری) استفاده کرده است. فیلم قبلی محمد پرویزی یعنی سمفونی تولد هم مانند آخرین اثرش، در مورد رهایی نیافتن از گذشته است. تاکنون فیلم های متعددی با ایده اولیه رهایی نیافتن از اتفاقات گذشته ساخته شده است که شاید در سینمای ایران شناخته شده ترین آن ها فیلم گذشته از اصغر فرهادی باشد. اما این ایده هر چقدر که جذاب است تکراری هم شده است و برای اینکه فیلم تازه ای را در این زمینه ساخت باید داستان متفاوتی و جذابی را انتخاب کرد. فیلم جدید محمد پرویزی در نماوا و فیلیمو اکران آنلاین است. این فیلم در فیلیمو تقریبا از ۱۵۰۰ مخاطبی که به آن رای دادند فقط توانسته است ۵۰ درصد را راضی کند. در نماوا هم این رقم به ۴۷ درصد می رسد که اصلا خوب نیست. حال در این مطلب بررسی می کنیم که آیا داستان و نحوه روایت فیلم خوب از آب درآمده و فیلم را برای مخاطب جذاب کرده است یا نه ؟ و اینکه بررسی می کنیم چه چیزی باعث شده است که این فیلم با مخاطبش ارتباط لازم را برقرار نکند؟ خلاصه داستان فیلم زیر نور کم بدین گونه است : رویا با بازی لیلا زارع هنوز نتوانسته خود را از اتفاقی که در گذشته افتاده است رهایی ببخشد و این گذشته در زندگی کنونی او نقش مهمی را ایفا می کند.کارگردان با همان نریشن ابتدایی فیلم، قصد دارد فضای داستان را برای مخاطب روشن کند. متنی که در مورد گذشته و فراموش کردن آن است. سپس کارگردان مخاطب را به گذشته می فرستد تا اتفاق های گذشته را ببیند و سپس او را به زمان حال می آورد. قاعده ای هم که کارگردان برای گیج نشدن مخاطب قرار داده این است که در زمان حال، رویا (لیلا زارع) و حامد (صابر ابر) شخصیت های اصلی هستند و در زمان گذشته رویا و امید (حمیدرضا آذرنگ).کارگردان سعی کرده است حال و هوای صحنه ها و رنگ بندی قاب ها را سرد و بی روح به تصویر بکشد تا با حال و هوای شخصیت ها همخوانی داشته باشد. رویا در گذشته خود غرق شده و نتوانسته مرگ امید را فراموش کند و نوعی افسردگی در وجود او وجود دارد. حامد هم از این وضع خسته شده و رویا را تعقیب می کند. این شخصیت ها از زندگی خود لذت نمی برند و تنها آن را تحمل می کنند. در صحنه های فیلم هم (در زمان حال) کمتر از رنگ های گرم و سر زنده استفاده شده و بیشتر جوی سرد بر صحنه ها حکم فرما است.همینطور در چند صحنه کارگردان به صورت بسیار مهیج توانسته است مخاطب را با شخصیت رویا همراه کند و آشفتگی او را به تصویر بکشد. برای این کار تدبیر خوبی اندیشیده است و زمان حال و گذشته را در هم ترکیب کرده است تا مخاطب هم مانند رویا، حال و گذشته اش یکی شود. اما سؤال مهم اینجا است که آیا کشش داستانی مناسبی در این فیلم وجود دارد که مخاطب را تا انتها نگه دارد؟ابتدا مخاطب با رویا همراه می شود تا بفهمد موضوع از چه قرار است. اما بعد از اینکه فهمید رویا کسی را از دست داده و در گذشته خود مانده است رغبت خود را برای ادامه فیلم از دست می دهد. شاید علت این باشد که شخصیت امید (حمید رضاآذرنگ) آنگونه که باید برای مخاطب اهمیت پیدا نکرده که بفهمد مرگش چگونه روی داده است. یا بهتر بگوییم گذشته آنطور که برای رویا اهمیت پیدا کرده برای مخاطب مهم نشده است. علت این موضوع احتمالا می تواند شخصیت پردازی کم رمق امید باشد.منظور از شخصیت پردازی کم رمق این نیست که زمان حضور شخصیت امید در فیلم کم است. بلکه یعنی امید طوری معرفی نشده است که به شخصیتی مهم تبدیل شود و برای مخاطب اهمیت پیدا کند. برای مثال در همان فیلم گذشته اصغر فرهادی، همسر سابق سمیر (با بازی طاهر رحیم) در فیلم فقط چند دقیقه حضور دارد و آن هم روی تخت بیمارستان، اما در فیلم آنقدر موضوع پیرامون این زن مهم می شود که مخاطب برای فهمیدن اینکه چه بلایی به سرش آمده است لحظه شماری می کند.کارگردان خیلی سعی کرده است تا معمایی را در فیلم ایجاد کند. هدف کارگردان این بوده که همان طور که حامد در تعقیب رویا می رود، مخاطب هم این دو را تعقیب کند تا بفهمد موضوع از چه قرار است اما زمانی که حامد، رویا را پیدا می کند و با هم دعوا می کنند این ماجرا خاتمه می یابد و دیگر مخاطب علاقه ای به دیدن ادامه فیلم ندارد. حتی موضوع فرزندی به نام سایه هم نتوانسته است کشش زیادی ایجاد کند و دلیلش این است که سایه از همان ابتدای فیلم اهمیتی را که باید در ذهن مخاطب ایجاد می کرده ایجاد نکرده است.عمده بار فیلم بر دوش لیلا زارع در شخصیت رویا است. او باید بتواند مخاطب را با خود همراه کند و حال بد و زندگی بین حال و گذشته شخصیت را به تصویر بکشد. لیلا زارع آشفتگی شخصیت را به خوبی اجرا کرده است. اما سوی دیگر فیلم، شخصیت حامد با بازی صابر ابر است که او هم باید بتواند خود را به مخاطب نزدیک کند. زیرا او هم به خاطر گذشته رویا دارد زجر می کشد. اما نویسنده نتوانسته این شخصیت را آنگونه که باید پرداخت کند و نمی توان تمام ایرادها را به صابر ابر وارد کرد. بهناز جعفری هم که به عنوان یکی از نقش های اصلی اسمش آورده شده است اصلا نقش کلیدی ای ندارد و فقط چند دقیقه در فیلم حضور دارد.در کل باید گفت: فیلم زیر نور کم، ایده ای دارد در مورد اینکه نباید حال را فدای گذشته کرد. این ایده بسیار جای کار دارد و می توان داستان های جذابی از آن استخراج کرد. اما این فیلم به هر دلیلی نتوانسته این ایده را به داستانی خوب تبدیل کند. هر چند کارگردانی فیلم قابل توجه است اما باز هم نمی توان از ضعف داستان چشم پوشید و همین ضعف، فیلم را به اثری متوسط تبدیل کرده است

کارگردان فیلم زیر نور کم

محمد پرویزی، نویسنده، کارگردان سینما و تلویزیون، در آثاری همچون فیلم سینمایی «لابی»، فیلم سینمایی «سمفونی تولد» و فیلم سینمایی «زیر نور کم» فعالیت داشته است.

بازیگران فیلم زیر نور کم

لیلا زارع، صابر ابر، حمیدرضا آذرنگ، بهناز جعفری، بیتا بادران، تیرداد کیایی، رابعه مدنی، روح الله کمانی، نیلوفر شهیدی، میلاد یزدانی

ساير عوامل فیلم زیر نور کم

نویسنده و کارگردان: محمد پرویزی، تهیه کننده: احسان رسول اف، مدیر فیلمبرداری: محمد آلادپوش، طراحی و ترکیب صدا: سید علیرضا علویان، فیلمبردار؛ حسین جلیلی، موسیقی: حامد ثابت، طراح صحنه و لباس: کامیاب امین عشایری، تدوین: فرناز روشنایی، طراح چهره پردازی: افروز بوجاریا، صدابردار: امیر نوبخت حقیقی، مجری طرح: پیمان جعفری، مدیر تولید: وحید مشاری، بازنویسی فیلمنامه؛ محمد رضا زهاب، دستیار کارگردان: رضا شریفی، عکاس؛ فتاح ذی نوری. برنامه ریز: مطیع ملکی، امور بین الملل: نیروانا پرویزی، سازنده آنونس: علی نادری، مشاور رسانه ای: امید عشیری.

مشخصات فیلم زیر نور کم

• ژانر : خانوادگی
• زبان : فارسی​​​​​​
• امتیاز IMDb: امتیاز 4.1 از 10
  معرفی فیلم خانوم