درباره سیسرون
مارکوس تولیوس سیسرون (کیکرو یا چیچرو یا سیسرو) (زاده ۱۰۶ پیش از میلاد-درگذشته ۴۳ پیش از میلاد) خطیب، سیاست مدار و فیلسوف معروف جمهوری روم بود. وی متولد شهر آرپینو بوده است. او از آغاز جوانی ضمن سرودن شعر و ترجمه آثار یونانی، به آموختن فنون نظامی پرداخت و از هفده سالگی در جنگ ها شرکت نمود. بعدها دو سال را به سیاحت در مشرق زمین گذراند و در این سفر، فلسفه و علوم ادبی را از دانشمندان زمان فرا گرفت و در سال ۷۷ قبل از میلاد به رم بازگشت. از سال ۶۳ قبل از میلاد وارد صحنه سیاست شد و به مقام کنسولی دست یافت. خطابه های وی در مدح و ذم اشخاص معروف هستند. در بلواهای پس از قتل جولیوس سزار به دستور مارک آنتونی در سال ۴۳ قبل از میلاد جان بر سر سیاست نهاد و کشته شد.
درباره کتاب عیش پیری و راز دوستی
در این کتاب می خوانید: «سیسرون»، خطیب و متفکر نامدار رومی، رساله «پیری» را هنگامی که از حریف نیرومندی چون سزار شکست خورده و در غم مرگ دخترش سوگوار بود، برای تسلی خاطر خود پرداخته است. در این رساله دو جوان از «کاتون»، سخنور نامی روم، می خواهند که آن ها را در تحمل بار پیری با چند پند یاری کند و او موجبات نگرانی پیری را مورد بحث قرار می دهد و نه تنها پیری را به بی حاصلی محکوم نمی کند، بلکه امید و خرم دلی پیران راستکار و خردمند را با بیانی دلنشین می ستاید. ولی پیری را وقتی فرخنده و خواستنی می داند که بیانش با تقوای جوانی استوار باشد. در رساله «دوستی» دو داماد «للیوس» که به دانش و خرد مشهور است، با پدرزن خود در خصوص دوستی گفت و شنودی دارند. سیسرون از زبان للیوس کیفیت و اهمیت و شرایط دوستی را پس از عقل بزرگ ترین عطیه خداوند می داند. در رساله عیش پیری چنین فرض شده است که دو نفر بنام “سیپیون” و “للیوس” که در حدود سی سال دارند از نشاط و سرزندگی “کاتن” معروف که در آن زمان هشتاد و چهار سال داشته، در خصوص پیری سوالاتی می کنند و او پاسخ می دهد.
در رساله راز دوستی چنین فرض شده است که فانیوس و سولا دو داماد للیوس که به دانش و خرد مشهور است، پس از مرگ سیپیون آفریقائی که رفیق صمیمی للیوس بوده، با پدرزن خود در خصوص دوستی، گفت و شنودی دارند.
بخش هایی از کتاب عیش پیری و راز دوستی
- باید هم عاقل بود و هم نادار نبود تا بتوان در کهولت به خوشی زیست، وگرنه باوجود تهی دستی، هیچ عاقلی بار پیری را به راحتی نمی برد و در صورت بی عقلی نیز باوجود همه ثروت جهان، بار کهولت بر دوش نادان طاقت فرساست.
- حصار پیری، در حقیقت، آن دانشی است که اندوخته ایم و تقوا و پرهیزی است که به دست آورده ایم. در چنین حصاری می توان پیری را به خوش دلی به سر آورد، زیرا این اسباب سعادت و خرسندی زایل شدنی نیست، به اضافه در پیری یاد نیکی هایی که کرده ایم، مایه بسی نشاط و خرمی خواهد بود.
- زندگی ساده و آرامی که به دانش اندوزی و اشتغالات ذهنی بگذرد نیز به پیری آسوده و شیرینی می رسد.
- باید از قوای خود هر اندازه که هست بهره مند شد، ولی از حد توانایی خویش نباید تجاوز کرد. هر که این قاعده را به کار ببندد، از پیری باکی نخواهد داشت.
- از فراغت پیری چه حالی خوش تر اگر به کسب علم و دانشمندی بگذرد.
- راستی که خوشی های زندگی کدام است؟ یا درست بگویم، جز رنج مگر چیزی هست؟ اگر هم لذتی باشد، یا بدان خو می گیریم و زود از آن بیزار می شویم یا آن قدر مختصر است که از دست به دهان نمی رسد.
- نعمت های این جهان، هر یک به کاری می آید: خواهش های مادی را ثروت برمی آورد؛ قدرت و مقام موجب احترام و افتخار می شود؛ تندرستی، ما را از رنج و درد حفظ می کند؛ شهوت رانی، تفریح و لذت می بخشد. فقط دوستی است که می تواند جای هر یک از این نعمت ها را بگیرد و حتی اگر دوستی نباشد، هیچ یک از این نعمت ها چنان که باید، فرح بخش و لذت آور نخواهد بود.
- اساس دوستی باید بر پایه اعتماد و علاقه خاطر استوار باشد و اعتماد و علاقه وقتی به دست می آید که دو روح پاک و دو خوی آسانگر، یکسان فکر کنند و هم عقیده باشند. دو خلق ناسازگار و دو رأی مخالف، باهم نمی سازند و از یکدیگر در امان نیستند.
- در دوستی باید کوچک شد و خود را با رفیق کمتر از خویش هم طراز کرد. مردان بزرگ هرگز در دوستی برتری خود را از هیچ جهت ظاهر نمی سازند، بلکه دوستان و خویشاوندان را در بزرگی خود، سهیم و شریک می کنند و به آنان اعتبار و حیثیتی روزافزون می بخشند.
نقد و بررسی کتاب عیش پیری و راز دوستی
«عیش پیری و راز دوستی» در واقع دو رساله کوتاه از سیسرون است که حدود 44 سال قبل از میلاد حضرت مسیح نوشته شده است. سیسرون در سال 106 قبل از میلاد مسیح به دنیا آمد و در سال 43 قبل از میلاد مسیح از دنیا رفت. او فیلسوف، سیاستمدار و خطیب شهیر یونانی بود که در نوجوانی، ضمن آموختن شعر و ادب، فنون نظامی فراگرفت و در جنگ ها شرکت می کرد. در جوانی به وکالت و آموختن فلسفه پرداخت و سپس، به میدان سیاست قدم گذاشت. سیسرون مدتی مقام کنسولی و حاکمیت جزیرۀ سیسیل را نیز بر عهده داشت و در نهایت، به علت انتقاد و مخالفت با سزارهای رومی کشته شد. سیسرون علاوه بر نطق های مشهور در زمینه های مختلف مخصوصا دفاعیه های وکالت، کتاب هایی در زمینه های مختلف فلسفه، سیاست و علوم اجتماعی به نگارش درآورده است. این مجموعه نوشته ها، مانند گنجی گرانبها، بر نویسندگان و متفکران یونانی پس از خود تاثیر بسزایی داشته است. از جمله ویژگی های نوشته ها و رساله های سیسرون می توان به فصاحت، شیوایی و به طور کلی، ارزش ادبی بسیار بالای آن ها اشاره کرد. سیسرون بیشتر نوشته هایش را در دو سال انتهایی زندگانی اش نوشته است؛ زمانی که از سزار شکست خورده و از میدان سیاست بیرون رفته بود. در همان حال، او دختر عزیزش را نیز از دست داده بود و غم و رنجی بسیار عظیم بر روحش سنگینی می کرد. کتاب عیش پیری و راز دوستی مشتمل بر دو رساله موخر از این متفکر بزرگ است. رسالۀ «عیش پیری» جواب آن همه بدبختی ای است که در دو سال انتهایی زندگی اش تجربه کرده است. او این رساله را برای تسلی خاطر خستۀ خود در زمان رسیدن به زمان کهولت در سن 62 سالگی نوشته است و به رفیق صمیمی خود، «آتی کوس» اهدا نمود. این رساله بر اساس گفتگوی فرضی دو شخصیت به نام های «سیپیون» و «للیوس» (دو شخصیت در دنیای حقیقی) نوشته شده است. آن ها در حدود 30 سال سن دارند. این دو شخص از فردی به نام «کاتن»، سیاستمدار و خطیبی معروف که در سن 84 سالگی سرشار از انرژی و نشاط بود، سوالاتی در مورد پیری می پرسند. رسالۀ «راز دوستی» نیز متشکل است از گفتگویی فرضی میان «فانیوس» و «سولا»، دو داماد للیوس که به دانش و خرد مشهورند و پس از مرگ سیپیون، با پدرزن خود در خصوص دوستی گفتگو می کنند. این دو رسالۀ کوتاه که حدود 2100 سال قدمت دارند، تازگی و طرواتی جاودانه را با خود یدک می کشند. سیسرون در این دو رساله، با تاثیر از تفکرات ارسطو، بر فضیلت های اخلاقی تاکید بسیاری می کند. متن این کتاب سرشار است از عبارات ادبی و مفاهیم فلسفی و قابل تامل. به نوعی سیسرون، که خود غم از دست دادگی و خیانت و پیری را چشیده است، رساله هایی در مدح دوستی و پیری نوشته است و دوستی را بزرگ ترین نعمت الهی پس از عقل می داند. او از درد و دل کردن و افشای راز های شخصی نزد رفیق و دوست حقیقی، حال خوش تری نمی شناسد و به مخاطبین پیشنهاد می کند که این کار پسندیده را انجام بدهند.
شناسنامه کتاب عیش پیری و راز دوستی
- نویسنده: سیسرون
- مترجم: محمد حجازی
- زبان: فارسی
- ناشر چاپی: نشر بهزاد
- تعداد صفحات: 127
- موضوع کتاب:کتاب های تاریخی
- نسخه الکتریکی:دارد
- نسخه صوتی : ندارد
امیدوارم از محتوای معرفی کتاب نهایت لذت را برده باشید و برای کسانی که کتاب دوست هستند، میتوانید ارسال نمایید. همچنین برای مشاهده ی مطالب پر محتوای دیگر میتوانید به بخش فرهنگ و هنر ساعدنیوز مراجعه نمایید. از همراهی شما بسیار سپاسگزارم .