درباره لیندا کاندی
لیندا کاندی یک روان درمانگر روانکاوی مبتنی بر دلبستگی است که یک مطب خصوصی در شمال لندن دارد. او به مدت دو دهه در دوره های مشاوره و روان درمانی تدریس کرده است و همچنین یک مربی مستقل متخصص در دلبستگی، رشد انسانی و عملکرد بالینی است. او مدیر دوره و مدرس اصلی دیپلم پس از فارغ التحصیلی در درمان مبتنی بر دلبستگی، و مشاور مدرک بنیادی در مشاوره مبتنی بر پیوست، هر دو در انجمن ویمبلدون است.
درباره کتاب موانع دلبستگی و صمیمیت
این کتاب تئوری دلبستگی و تحقیقات را با تجربه بالینی ترکیب می کند تا ابزارهایی را برای تعامل با افرادی که بی تفاوت، اجتنابی، بسیار تدافعی هستند و برای ایجاد و حفظ ارتباطات صمیمی با دیگران تلاش می کنند، در اختیار پزشکان قرار دهد. این متن که از چهار مقاله ارائه شده در کنفرانس انجمن صنفی ویمبلدون در سال 2017 تشکیل شده است، منشأ الگوهای دلبستگی اجتنابی را در اوایل زندگی بررسی می کند، ابزارهای تحقیقاتی را توصیف می کند که درک دقیق تری از این الگوی دلبستگی ناایمن ارائه می دهند، و جهان های شی درونی «رد کردن» را بررسی می کند. بزرگسالان، و تأثیر آن بر روابط زوجین را زمانی که یک یا هر دو شریک از صمیمیت یا وابستگی دوری می کنند، در نظر می گیرد. ممکن است فردی را غرق در اضطراب فرساینده و نارضایتی نسبت به نگاره های دلبستگی بیرونی اش و همچنین بازنمایی های درونی شده از آن ها دیده باشید یا حتی خودتان این ویژگی را داشته باشید. این نوع افراد اجتنابی اند و ظاهراً هیچ نوع دلواپسی ندارند، حتی بی تفاوت هستند و گویی خود را در پیله ای ازخودبسندگی کاذب پیچیده اند. ماهیت دفاعی سبک اجتنابی و شیوه های مختلفی که این دفاع ها در آن نمود پیدا می کنند در کتاب موانع دلبستگی و صمیمیت بررسی می شود. عنصر مشترک در پشت جلوه های متفاوت این دفاع ها این است که باورهای عمیقی ایجاد می کند مانند اینکه باید روی پای خود ایستاد، درخواست کمک نشانهٔ ضعف است و از هیجانات شدید به ویژه آن هایی که منفی و ناراحت کننده هستند، باید اجتناب کرد. این باورها به شکل متناقضی در درمان بروز پیدا می کنند، فردی ظاهراً برای کمک گرفتن مراجعه می کند، اما انتظار و حتی امکان هیچ کمکی را پیش روی خود نمی بیند. افراد نادیده انگار و اجتنابی بیشتر به دنبال مشورت با یک متخصص هستند تا به دنبال درمان. در واقع بخش قابل توجهی از کسانی که برای روان درمانی مراجعه می کنند توسط والدینی نگران یا همسری درمانده فرستاده شده اند. باوجوداین، عده ای نیز خود داوطلبانه به درمان راه می یابند؛ این به خودی خود دستاوردی بزرگ برای فردی است که باور عمیقی به خودبسندگی دارد؛ اما به محض اینکه در اتاق درمان قرار می گیرند، مشارکت واقعی برایشان دشوار می شود. کاندی الگوی متداولی از تبعیت، عدم تعامل هیجانی یا علاقه به درمانگر به عنوان یک انسان و مخصوصاً به پایان رساندن جلسه بدون ایجاد هر گونه مشکلی را در کتابش برمی شمرد. در کتاب موانع دلبستگی و صمیمیت، لیندا کاندی چهار مقاله با موضوع محوری دلبستگی را از نویسنده های مختلف گردآوری کرده است. کتاب با تجربه های بالینی و ابزارهای پژوهشی ای که ارائه کرده است، نه تنها مناسب درمانگرانی است که مراجعانی اجتنابی و دفاعی دارند، بلکه برای تمام افرادی که ایجاد یک رابطهٔ صمیمی و حفظ آن را دشوار می پندارند نیز کاملاً خواندنی و کاربردی به شمار می رود. موضوع دلبستگی اجتنابی در هریک از مقالات با دیدگاه متفاوت و در بین گروه های گوناگونی بررسی شده است و همین امر دایرهٔ مخاطبان اثر را گسترده تر می کند. این کتاب را می توان خواهر کتاب دلبستگی اضطرابی: درک و درمان دلبستگی دل مشغول دانست که در سال ۲۰۱۷ به چاپ رساید. هر دوی این کتاب ها برگرفته از کنفرانس هایی هستند که در ویمبلدون گیلد و با مشارکت گردآورندهٔ کتاب، لیندا کاندی، برگزار شد. این کنفرانس ها متخصصانی با رویکرد دلبستگی محور، روابط موضوعی و پژوهشگرانی در زمینهٔ دلبستگی و همچنین خیل زیادی از مخاطبان دانشجو، روانشناسان بالینی و پژوهشگران فعال و مشتاق را گردهم آورد.
بخشی از کتاب موانع دلبستگی و صمیمیت
افراد اجتنابی باید با مراقبانی سازگار می شدند که سرد، بی اعتنا و یا تحقیرکننده بودند. این افراد بیشتر احساسِ مورد نیاز بودن می کردند تا خواستنی بودن. چنین احساسی مهم ترین جراحت دلبستگی آن هاست که پشت دیوار حفاظت شده ای از دفاع هایشان پنهان است. در دوران کودکی، آموخته اند که هم خود را تسکین بدهند و هم برانگیزند، الگویی که روابط زوجی بزرگسالانه شان را دچار مشکل می کند. تاتکین یکی از نویسندگانی است که درک شفاف و مشفقانه ای از فرد اجتنابی در روابط ارائه می دهد. او خاطرنشان می کند که اجتناب نوعی سازگاری است و هرچه این سازگاری بیشتر باشد، این طور به نظر می رسد که فرد به دیگران نیازی ندارد. او فرضیهٔ جالبی ارائه می دهد: «امنیت کاذبِ فردِ اجتنابی ریشه در فانتزیِ حضور همه جایی و مانایی [رابطه] دارد. این فانتزی موجب می شود فرد اجتنابی بتواند زمانی طولانی به دور از نگاره های اصلی اش سپری کند.» (۲۰۰۹,Tatkin) فرد دل مشغول انتظار دارد ترکش کنند، در مقابلْ فرد اجتنابی بنا را بر ثبات رابطه می گذارد در عین حال که می داند قرار است بازهم مورد غفلت قرار بگیرد. دفاع های اجتنابی ممکن است باعث شوند فرد نسبت به احساسات شریک زندگیش از نظر هیجانی نابینا گردد. جای تعجب خواهد داشت اگر فرد دوسوگرا خسته شود و سرانجام رابطه را ترک کند، همان طور که فرد اجتنابی هم فرض را بر این می گیرد که طرف مقابل دوسوگرا همیشه در رابطه باقی خواهد ماند و او را برای توجه طلبی به ستوه خواهد آورد. کستیانو و همکارانش توصیفات تأثربرانگیز مشابهی از خللی که مراجعان نادیده انگار در روابط ایجاد می کنند ارائه می دهند. آن ها خاطرنشان می کنند که چگونه الگوی اجتناب می تواند روابط زوجین را خالی از صمیمیت کند. «در چنین شرایطی، روابطْ سرزندگی شان را از دست می دهند، زیرا زوجین در الگویی از رابطه تثبیت شده اند که هدفش کوچک شماری گسست ها یا مدارا کردن با آن ها به شکلی منفعلانه است. آن ها نه پریشانی خود را ابراز می کنند... و نه با این گسست ها و هیجان هایشان روبه رو می شوند.» (Castellano, ۲۰۱۴) از آن جا که نزدیک شدن به دیگران برای آنان دشوار است، شاید تعجب کنیم که چرا افراد اجتنابی رنج برقراری رابطه را به خود تحمیل می کنند. مشاهدات بالبی پاسخ به این سؤال را روشن می کند. از دیدگاه او، موجود انسانی براساس نیازهای دلبستگی شکل می گیرد. افراد اجتنابی/ نادیده انگار هم به همان اندازه نیاز به مجاورت و پاسخگویی دارند اما راهکار خاصی برای مدیریت این نزدیکی و به حداقل رساندن هیجانات دلبستگی اتخاذ می کنند. این راهکارها در پاسخ به یک مراقبِ طردکننده یا مداخله گر آموخته می شوند. اجتنابْ یک راهبرد مصالحه جویانه برای دستیابی به میزانی از مجاورت به یک مراقب بی توجه است. در این خانواده ها، بیشترین مراقبت احتمالی نصیب کودکانی می شد که می توانستند به شکلی دفاعی میل خود به نزدیکی و راحتی را کنار بگذارند. این داستانِ بیماران نادیده انگار ماست که بیش از حد گزیده گو هستند و به راحتی همکاری نمی کنند. برای این افراد صمیمیت با دیگران دشوار است و به گفتهٔ ولین، «آن ها با خود نیز صمیمی نیستند» (Wallin, ۲۰۰۷). این فاصله از خود باید حفظ شود تا فرد اجتنابی احساس امنیت کند و در برابر ما بنشیند. چنین مراجعی ممکن است به طور ناهشیار فکر کند: «اگه به خودم اجازه بدم که احساسی داشته باشم، مهم ترین ارتباطم رو از دست خواهم داد... ارتباط با کوچک انگار درونی ام رو که مطمئنم همه چیز رو برایم مدیریت می کنه.»
شناسنامه کتاب موانع دلبستگی و صمیمیت
- نویسنده: لیندا کاندی
- مترجم: مهسا میشن چی، سعید قنبری
- زبان: فارسی
- ناشر چاپی: نشر پندار تابان
- تعداد صفحات: 176
- موضوع کتاب:کتاب روانشناسی و موفقیت
- نسخه الکترونیکی:دارد
- نسخه صوتی : ندارد
این کتاب را به تمام درمانگران و همچنین کسانی که برقراری رابطهٔ صمیمی برایشان سخت است پیشنهاد می کنیم. امیدوارم از محتوای معرفی کتاب نهایت لذت را برده باشید و برای کسانی که کتاب دوست هستند، میتوانید ارسال نمایید و برای مشاهده ی مطالب پر محتوای دیگر میتوانید به بخش فرهنگ و هنر ساعدنیوز مراجعه نمایید. همچنین شما نیز بهترین کتابی که تا حال مطالعه کرده اید، برای ما معرفی نمایید. از همراهی شما بسیار سپاسگزارم.