درباره اشتفان کاوفر
اشتفان کاوفر (Stephan Kaufer) استاد فلسفه در کالج فرانکلین و مارشال است. آنتونی چمرو (Anthony Chemero) نیز مدرس رشته های فلسفه و روانشناسی در دانشگاه سینسیناتی ست. کتاب «پدیدارشناسی» که معرفی اجمالی آن در سطور پیشین خدمتان ارائه شد، بهترین اثر ترجمه شده از این دو نویسنده ی آثار به فلسفی به زبان فارسی است.
درباره کتاب پدیدار شناختی
ما تاریخ پدیدارشناسی را از طریق پدیدارشناسی استعلایی هوسرل، پدیدارشناسی اگزیستانسیال هیدگر، پدیدارشناسی مرلوپونتی و اگزیستانسیالیسم پدیدارشناسانه ی سارتر، و از طریق استدلال های آنها علیه روان شناسی علمی، و بازپرسی انتقادی شان از روان شناسی گشتالت بررسی می کنیم. باور داریم که هوسرل، هیدگر، مرلوپونتی، و سارتر درباره ی ماهیت توانایی بشری برای معنادار کردن جهان، بینش هایی سخت کوشانه را بیان می کنند. نوشته های آنان گاه مبهم اند؛ زیرا آنها پرسش هایی بس بنیادین را مطرح کرده، پیشنهادهایی غیر منتظره می دهند که با قرن ها سنت فلسفی هم خوان نیست؛ گاه نیز زبانی نو برای بیان ایده هایشان ابداع می کنند و... اصطلاح «پدیدارشناسی» را عموماً در دو معنای عام و خاص به کار می برند. این اصطلاح در معنای عام، دلالت بر هر نوع کوشش فکری و نظری دارد که هدف آن، شناخت ماهیت تجربه ی ادراکی موجود زنده (به طور ویژه، انسان) باشد. به عبارتی، هر آن شاخه ای از معرفت انسانی که دغدغه ی خود را روشن ساختن قوانین آشکار شدن پدیدارها بر آگاهیِ آدمی تعریف کند، نوعی دانش پدیدارشناسانه را به ما عرضه می کند. (پدیدار در این بستر، معنایی جز محتوای آگاهی ندارد. به زبان ساده تر، هرآنچه ما احساس یا ادراک می کنیم، از عطر یک گل گرفته تا یک اندیشه ی خاص، یک "پدیدار" به شمار می رود.) در این معنا، نه تنها آن دسته از گرایشات فلسفی که به طور خاص به بحث در باب ماهیت تجربه و آگاهی می پردازند، بلکه علومی از قبیل روانشناسی و عصب شناسی نیز، شاخه ای از حیطه ی پردامنه ی پدیدارشناسی تلقی می گردند. اما اصطلاح پدیدارشناسی، چنان که گفتیم، دلالت معنایی خاصی نیز دارد. این اصطلاح در معنای خاص کلمه، برای اشاره به جنبش پرنفوذ فلسفی ای به کار می رود که در قرن بیستم، با آثار فیلسوف بزرگ آلمانی زبان، ادموند هوسرل (Edmund Husserl)، بنیان نهاده شد و بعدها در آثار متفکران نامداری چون مارتین هایدگر، ژان پل سارتر و موریس مرلو-پونتی، به اعتلا رسید. آنچه در کتاب پدیدارشناسی (Phenomenology: An Introduction)، اثر مشترک اشتفان کاوفر و آنتونی چمرو، خواهید خواند، مروری بر فرازوفرودهای این جنبش مهم و پردامنه ی فکری است. تلاش کاوفر و چمرو در کتاب پدیدارشناسی، معطوف به ارائه ی مقدمه ای همه فهم، خواندنی و در عین حال جامع، بر رئوس کلی جنبش فلسفی پدیدارشناسی بوده است. در راستای تحقق این هدف، دو مؤلف نامبرده کوشیده اند تا فرازونشیب های جنبش پدیدارشناسی را با توجه به زمینه های تاریخی این جنبش، بررسی کنند. از همین رو، آغاز بحث های ایشان در کتاب پیش رو، نه با آرای هوسرل که به عنوان پدر جنبش پدیدارشناسی شناخته می شود، بلکه با نظریات ایمانوئل کانت و ویلهلم وونت بوده است. دو متفکری که هر یک به شیوه ی خاص خود، بذرهای پرسش هایی را در باب ماهیت تجربه و ادراک آدمی کاشتند که پاسخ های مربوط بدان ها، دهه ها پس از ایشان، در کار متفکرانی چون هوسرل و هایدگر، به ثمر نشست. جنبش پدیدارشناسی، چنان که در کتاب پیش رو آمده، به شاخه های گوناگونی از جمله پدیدارشناسی استعلایی، اگزیستانسیالیسم پدیدارشناسانه، پدیدارشناسی ادراک مرلو-پونتی و... تقسیم می شود. بخش اعظمی از مطالب کتاب پدیدارشناسی به توضیح وجوه اشتراک و تفاوت میان این گرایشات گوناگون اختصاص یافته است. در این کتاب همچنین، بحث های جالب و تأمل برانگیزی در باب رابطه ی جنبش پدیدارشناسی با دیگر جنبش های فکری و فلسفی سده ی اخیر، مطرح شده است. بحث هایی که در دل آن ها، ضمن آشنایی با گستره ی نفوذ آرای نویسندگان حوزه ی پدیدارشناسی، با اصلی ترین انتقادات وارده به مدعاهای این گروه از نویسندگان نیز، آشنا می شویم. کتاب پدیدارشناسی به قلم ناصر مؤمنی به زبان فارسی ترجمه شده و از سوی انتشارات پگاه روزگار نو در اختیار علاقه مندان به مباحث فلسفی قرار گرفته است.
نکوداشت های کتاب پدیدارشناسی
- کتاب پدیدارشناسی از اشتفان کاوفر و آنتونی چمرو، مقدمه ای بسیار خواندنی برای آشنایی با جنبش پدیدارشناسی و رابطه ی آن با حوزه ی فلسفه ی ذهن و ادراک است. به طور کلی باید گفت که رویکرد مؤلفان این اثر در بررسی موضوع، بسیار ویژه و منحصربه فرد بوده است. (Ginger Campbell MD, Brain Science Podcast)
- من جز کتاب اشتفان کاوفر و آنتونی چمرو، اثر مقدماتی دیگری در باب جنبش فلسفی پدیدارشناسی نمی شناسم که تا این اندازه روشن و واضح و همه فهم نوشته شده باشد. تمرکز نویسندگان کتاب پدیدارشناسی معطوف به حوزه ی ادراک و تجربه بوده است؛ اگرچه این امر مانعِ ایشان در توضیح ماهیت کلی جنبش پدیدارشناسی نگشته است. در تحلیل نهایی باید اذعان داشت که کتاب پدیدارشناسی، برخوردار از طرحی درست با نگارشی هوشمندانه است. (Mark Adam Wrathall, University of California Riverside)
در بخشی از کتاب پدیدارشناسی
ژان پل سارتر یکی از غول های ادبی و فلسفی قرن بیستم است و هیچ بررسی ای دربارۀ ارتباط تاریخی و معاصر دیدارشناسی، بدون بحثی دربارۀ وجود و عدم 1943 بیادماندنی وی کامل نیست۔ علاقه و معلومات سارتر حتی در اندازه ای بسیار وسیع تر از آنچه که دربارۀ دیگر پدیدارشناسان بحث کردیم، به گونه ای عجیب، گسترده است۔ وی داستانی نوشت که برنده جایزۀ نوبل شد۔ نمایشنامه هایی درخشان نوشت۔ در جنبش مقاومت فرانسه فعال بود۔ مؤسس و ویرایشگر نخستین ژورنال روشنفکری بود و همچنین نوشته هایی بسیار را وقف فلسفه سیاسی و نقد ادبی کرد۔ در حالی که بسیاری از آثار فلسفی وی پدیدارشناسانه هستند، پدیدارشناسی وی تحت سیطره پرسش هایی محوری و تبعات اخلاقی اگزیستانسیالیسم است۔ در نوشته های بعدی اش او به طور فراگیر خود را وقف تحلیلی از اندیشه سیاسی مارکسیستی، و در نهایت یک بیوگرافی سترگ از گوستاو فلوبرت کرد۔ سارتر معاصر دقیق مرلوپونتی و سیمون دوبوار بود۔ این سه تن در frances ecole normale superieure دانشجو بودند و بعدها همدیگر را مکررا ملاقات و دربارۀ کارهای همدیگر بحث کردند۔ بعد از جنگ آن ها در Les Tempes Modernes ژورنالی همکاری کردند که برای ترغیب افکار فلسفی و سیاسی شان تأسیس کرده بودند۔ در دهۀ 1930 سارتر مقاله ای منتشر کرد که مفهوم اگوی استعلایی را که در هوسرل و دیگر ایده آلیست های آلمانی (استعلای اگو) بنیاد داشت، نقد می کرد۔ وی همچنین تک رساله ای دربارۀ احساسات و مقاله ای دربارۀ تصور نوشت۔ اثر عمده فلسفی وی، وجود وعدم، یک سال پس از ساختار رفتار مرلوپونتی و دو سال پیش از پدیدارشناسی ادراک منتشر شد۔
فهرست مطالب کتاب
- مقدمه
- آنچه که در این کتاب نخواهید یافت
- وضعیت کنونی پدیدارشناسی
- چرا مطالعۀ پدیدارشناسی؟
- بررسی اجمالی
- کانت و وونت: پیش زمینۀ قرن هجده و نوزده
- فلسفۀ نقادی کانت
- ویلهلم وونت و ظهور روان شناسی علمی
- ادموند هوسرل: پدیدارشناسی استعلایی
- پدیدارشناسی استعلایی
- برنتانو
- بین منطق و روان شناسی
- ایده ها
- پدیدارشناسی آگاهی زمانمند
- مارتین هیدگر: پدیدارشناسی اگزیستانسیال
- معقولیت جهان روزمره
- دکارت و امر متحقق
- در-جهان-بودن
- با-دیگران بودن و داسمن
- فهم اگزیستانسیال از خویشتن
- مرگ، گناه و اصالت
- روان شناسی گشتالت
- انتقاد روان شناسان گشتالت از روان شناسی اتمیستی
- ادراک و محیط
- تأثیر روان شناسی گشتالت
- موریس مرلوپونتی: بدن و ادراک
- پدیدارشناسی ادراک
- پدیدارشناسی، روان شناسی و زمینۀ پدیداری
- بدن زیسته
- ثبات ادراکی و ابژه های طبیعی
- ژان پل سارتر: اگزیستانسیالیسم پدیدارشناسانه
- وجود شناسی سارتر از مفهوم خویشتن
- دلهره، خویشتن پیشاتأملی و ریاکاری
- نظر سارتر دربارۀ بدن و ادراک
- دیگر پدیدارشناسی ها: دوبوار، یانگ و آلکوف
- جیمز جی. گیبسون: روان شناسی محیطی
- ویلیام جیمز، کارکردگرایی و تجربه گرایی بنیادی
- کارهای اولیۀ گیبسون: دو مثال
- رویکرد محیطی
- وجودشناسی محیطی
- توانش ها و دعوت کنندگی ها
- هیوبرت دریفوس: انتقاد پدیدارشناسانه از شناخت گرایی
- انقلاب شناختی و علوم شناختی
- کیمیاگری و هوش مصنوعی
- آنچه کامپیوترها نمی توانند انجام دهند
- هوش مصنوعی هیدگری
- علوم شناختی پدیدارشناسی
- مسئلۀ چارچوب
- علوم شناختی بدن مند رادیکال
- نظریۀ نظام های دینامیکی
- علوم شناختی هیدگری
- فعلیت باوری
- رویکرد حسی حرکتی
- آیندۀ پدیدارشناسی علمی
- واژگان کلیدی
شناسنامه کتاب پدیدار شناختی
- نویسنده: اشتفان کاوفر، آنتونی چمرو
- مترجم: ناصر مؤمنی
- زبان: فارسی
- ناشر چاپی: نشر پگاه روزگار نو
- تعداد صفحات: 356
- موضوع کتاب:کتاب فلسفه و منطق
- نسخه الکترونیکی:دارد
- نسخه صوتی : ندارد
بنابراین علاقه مندان به فلسفه ی قاره ای و دنبال کنندگان مباحثِ مرتبط با فلسفه ی ذهن، در کنار عموم دوست داران رشته ی فلسفه، مخاطبین اصلی اشتفان کاوفر و آنتونی چمرو در کتاب پدیدارشناسی بوده اند. امیدوارم از محتوای معرفی کتاب نهایت لذت را برده باشید و برای کسانی که کتاب دوست هستند، میتوانید ارسال نمایید و برای مشاهده ی مطالب پر محتوای دیگر میتوانید به بخش فرهنگ و هنر ساعدنیوز مراجعه نمایید. همچنین شما نیز بهترین کتابی که تا حال مطالعه کرده اید، برای ما معرفی نمایید. از همراهی شما بسیار سپاسگزارم.