معرفی کتاب سباستین اثر منصور ضابطیان

سباستین کتابی است در قالب سفرنامه، نوشته ی منصور ضابطیان که به شرح سفر بیست روزه ی وی به کوبا در سال 1395 می پردازد.

درباره کتاب سباستین

کتاب سباستین چهارمین سفرنامه ای است که از منصور ضابطیان عزیز منتشر شده است.

سفرنامه های قبلی این نویسنده عبارتند از:

مارک و پلو
مارک دو پلو
برگ اضافی

برخلاف سه کتاب قبلی، کتاب سباستین فقط ماجراهای سفر به کشور کوبا می باشد.

منصور در مقدمه کتاب می نویسد:

سال ها بود قصد داشتم به کوبا بروم اما نمی شد. کارهای متعدد و دوری راه و سفرهای کاری و غیرکاری همه باعث شده بود این آرزوی همیشگی عقب بیفتد و هیچ گاه جامه ی عمل نپوشد. کوبا می توانست سفر پروپیمانی باشد که خوراک یک کتاب کامل را فراهم کند؛ جایی در انتهای دنیا که هم برای من ناشناخته بود و هم برای خوانندگان کتاب هایم در ایران.

بخش دیگری از مقدمه کتاب:

وقتی پرچم آمریکا بالا می رفت و در وزش نسیم کناره اقیانوس اطلس، ستاره هایش را به رخ دشمن قدیمی می کشید، با خودم فکر می کردم آینده کوبا چگونه خواهد بود؟ قضاوتی نمی کنم که بهتر است یا بدتر، این را خود کوبایی ها باید بگویند و تاریخ، اما هرچه هست دیگر شبیه کوبای امروز نخواهد بود‏.‏ کوبایی که هنوز روح فیدل با همه کهنسالی اش در آن حضور دارد، کوبایى که هنوز «چه» قهرمان رویاهایش است، کوبایی که یکی از آخرین مظاهر دیگرگون بودن است‏.‏‏.‏‏.‏ من دوست دارم این کوبا را ببینم، نه کوبایی که مثل جاهای دیگر دنیا پر از مک دونالد و کی اف سی است‏.‏ من دوست دارم بر دیوارهای شهرهایش عکس چه گوارا را ببینم نه جاستین بیبر را‏.‏‏.‏‏.‏ چند روز بعد خطر جدی تر شد‏.‏ باراک اوباما هم قرار شد برای ملاقات با رائول کاسترو به هاوانا برود‏.‏ شک ندارم که روند تغییرات و آمریکاییزه شدن سرعتی بیش از پیش خواهد گرفت‏.‏ باید می جنبیدم، اگر امسال هم به کوبا نمی رفتم معلوم نبود تا سال دیگر چه میزان تغییرات در آنجا صورت بگیرد و چقدر کوبا می تواند از دام کاپیتالیسم برهد و همچنان شبیه جاهای دیگر نباشد‏.‏ باید می جنبیدم و می رفتم‏.‏ باید آخرین یادگاری های استقلال را می دیدم و ثبت می کردم‏.‏

چاپ و نحوه نگارش این کتاب هم مشابه کتاب های قبلی است و در این کتاب هم عکس های مختلفی وجود دارد. یک سری عکس رنگی در ابتدای کتاب و یک سری هم عکس سیاه و سفید در صفحات داخلی کتاب.

قسمتی از فهرست این کتاب شامل موارد زیر می شود (توضیحات داخل پرانتز برای آشنایی با مباحث کتاب است):

سلفی با اعمال شاقه (ماجرای گیر دادن مامور فرودگاه و سپس سلفی گرفتن او با منصور)
مهمانی بزرگ
خوشه های موز
دولولِ کارخانه ی باس اندکو (ماجرای سفر به خانه ارنست همینگوی)
تپلی (یک رستوران ایرانی در کوبا)
آخرین پیام

خلاصه کتاب سباستین

ضابطیان از تجربه سفرش به سه شهر هاوانا، ترینیداد و وینالس می گوید. عکس هایی نیز نوشته ها را همراهی می کند. نویسنده با سفر به شهر های کوچک و بزرگ کوبا این فرصت را پیدا کرده است تا از نزدیک با فرهنگ، محیط زندگی و مردم این کشور کمونیستی آشنا شود و این تجربه ی ارزشمند را در این اثر و با نثری زیبا، روان و صمیمی ارائه کند. اگر فرصت و امکان سفر به کوبا را ندارید، این کتاب به همراه عکس های زیبایش می تواند شرایط سفر هیجان انگیز و خیالی تان به کوبا، این کشور متفاوت و منحصر به فرد را فراهم کند.

درباره نویسنده کتاب سباستین

منصور ضابطیان (متولد ۷ آذر ۱۳۴۹ در تهران) روزنامه نگار، کارگردان، مجری رادیو و تلویزیون، پادکست ساز، سفرنامه نويس و تهیه کننده ایرانی است ضابطیان در سال ۱۳۶۹ کاردانی رشته علوم آزمایشگاهی را در دانشگاه علوم پزشکی گیلان به پایان رساند و پس از چند سال رشته تحصیلی خود را تغییر داد و رشته سینما را در دانشگاه ادامه داد. منصور ضابطیان مدتی مدرس دوره های آزاد آموزش گویندگی و اجرا در دانشکده خبر نیز بود. او کار حرفه ای را با روزنامه نگاری شروع کرد و مصاحبه ها و گزارش های مختلفی برای مجلات و روزنامه های حیات نو، چلچراغ، گزارش فیلم و کلک می نوشت. در سال ۱۳۷۸ کار در تلویزیون را آغاز کرد. «سبد»، «مردم ایران سلام»، «جغرافیای فریاد»، «فرش واژه»، «نقره»، «رادیو هفت» و «صدبرگ» از معروف ترین کارهای او در تلویزیون است.

منصور ضابطیان

چرا باید کتاب صوتی سباستین را شنید؟

شنیدن کتاب صوتی سباستین یک تجربه ی خاص و جذاب است که سن و سال نمی شناسد. مهم نیست ده ساله باشید یا نود ساله، لحن منصور ضابطیان به قدری گیرا و دوست داشتنی است که چند دقیقه پس از شروع شنیدن کتاب می توانید چشم هایتان را ببندید و باورکنید در کوبا هستید. کوچه ها و خانه ها را تصور کنید و آدم ها را ببینید. ضابطیان از خوشی در عین فقر مردم کوبا حرف می زند، از نگاهشان به زندگی، از مردمی که هنوز هم وقتشان را دائماً باهم می گذرانند و چیزی به نام حریم خصوصی خانه ها هنوز برایشان چندان تعریف شده ایست. درعین حال همین مردم در پذیرش افراد همان طور که هستند بسیار خوب عمل می کنند. فرقی نمی کند شما اهل کجا هستید، چه دینی دارید و چه طور زندگی می کنید کوبایی ها با لبخندی دلنشین و آغوشی باز از شما استقبال خواهند کرد. اگر کمی اهل سفر و ماجراجویی باشید پس از شنیدن کتاب صوتی سباستین هوای برداشتن کوله و سرزدن به دنیا به سرتان خواهد زد. این کتاب برای همه ی کسانی که اهل تجربه اند یک کتاب دوست داشتنی و به یادماندنی خواهد بود.

قسمتی از کتاب سباستین

کوبایی ها وقت ورود به جایی که درش بسته است، یک عادت خوب دارند و یک عادت بد. عادت خوب شان این است که در می زنند و عادت بدشان این است که منتظر نمی مانند تا کسی که توی اتاق است اجازه ی ورود بدهد، خودشان وارد می شوند!

در کوبا هنوز برای تهیه ی بسیاری چیزها صف بسته می شود و چیزی شبیه دفترچه های بسیج و کوپن وجود دارد که سهمیه ی ماهیانه ی کوبایی ها براساس آن داده می شود.

وقتی حال آدم خوب باشد، تماشای رخت های کهنه هم لذت بخش است.

کوبایی ها چیز خاصی به اسم لباس ندارند. لباس در اغلب موارد یک شلوارک است که در باشگاه و کوچه و خانه از یک قانون پیروی می کند: قانون بی خیال و راحت باش.

خوبی کوبا همین است که آدم را یاد خاطره های قدیمی اش می اندازد.

جذابیت سفر اتفاقا گاهی به این است که چیزی را پیدا کنی که اصلا انتظارش را نداری. آن موقع ارزش داشته هایت را بیشتر می فهمی.

اما زندگی واقعی پشت خیابان اصلی در جریان است. کوچه هایی پهن که دو طرف شان خانه های ویلایی خوشرنگ دیده می شوند و صرف نظر از بضاعت صاحبخانه، ایوانی دارند و دست کم دو صندلی گهواره ای. جایی که عصرها حتما کسی روی آن نشسته است و سیگاری دود می کند.