بازی Project CARS 3
مجموعه بازی Project Cars یکی از محبوب ترین بازی های شبیه ساز رانندگی است و اینک با بازی Project Cars 3 برای سومین بار با پشیرفت های چشم گیری بازمی گردد. برخی از رسانه ها قادر به دسترسی به نسخه ناتمام این بازی روی رایانه های شخصی شدند، هرچند که مدت زیادی از آن زمان می گذرد و انتظار می رود بازی شاهد تغییرات گسترده ای در زمینه های مختلف باشد. چیزی که برای تمام بازیکنان نسخه پیش نمایش این بازی واضح بود، تغییرات زیاد آن نسبت به نسخه اول این مجموعه بازی است. بازی Project Cars 3 مانند تمام بازی های مجموعه Project Cars یک بازی ریسینگ با هدف شبیه سازی دقیق رانندگی است و اکنون بیش از هر وقت دیگر به یک تجربه واقع گرایانه نزدیک می شود.
یکی از مهم ترین تغییراتی که در این بازی نسبت به نسخه های قبلی ایجاد شده است، سازگاری آن با پد است. ترکیب کلیدهای این بازی کاملا از اول چیده شده اند و نتیجه آن کنترل بسیار راحت تر ماشین است. قفل شدن فرمان هنگام پیچیدن با سرعت زیاد به بهترین نحو پیاده سازی شده است و باعث می شود شما کمتر از گذشته هنگام دور زدن از مسیر اصلی خارج شوید. با این حال گاهی نیاز به سرعت واکنش بالا در مواقع ضروری است.
در ضمن شدت ترمز ABS و سیستم کنترل کشش (TCS) قابل تنظیم است و به شما کمک می کند تجربه آسان تری هنگام رانندگی داشته باشید. در نتیجه تمام صحبت های بالا باید گفت که این بازی قدم بسیار مفید و ملایمی در جهت تبدیل آن به یک شبیه ساز بهتر برداشته است.
اگر در هنگام ترمز اشتباهی مرتکب شوید، همچنان فرصت در دست گرفتن کنترل ماشین را دارید و حتی منحرف شدن از مسیر اصلی هنگام پیچیدن به اندازه گذشته طاقت فرسا نیست.
بهترین حالتی که می توانم ساختار کلی Project Cars 3 را توصیف کنم این است که انگار Slightly Mad Studios تصمیم گرفته است تا در یک تصمیم ناگهانی پایش را محکم روی ترمز بکوبد، یک دور کامل بزند و تمام مسیری را که با دو نسخه قبلی طی کرده بود، به عقب برگردد. تنها وجه شباهت PC3 با نسخه های قبلی فقط و فقط نام باز است. اما فارغ از آنکه این موضوع به خودی خود دست کمی از نواختن سیلی محکمی به صورت طرفداران ندارد، ساختار جدید آرکید بازی هم آنقدر شلخته است که نمی تواند رضایت طرفداران این ژانر را جلب کند.
برای شروع می توانیم از مسابقات بازی شروع کنیم. انواع مختلف مسابقه ها از ثبت بهترین زمان گرفته تا رقابت های شلوغ با حضور بیش از ۲۰ خودرو همگی در پیست های بسته و معروفی چون نوربرینگ برگزار می شوند، فضا و اتمسفری که بدیهی است جذابیتی برای گیمرهای آرکیدباز ندارد. احتمالا به همین دلیل سازندگان بازی با خودشان فکر کرده اند اگر مدت زمان مسابقه و مسافت پیست ها را کاهش دهند و چالش هایی هم به آن اضافه کنند، مشکل حل می شود.
ولی خب راستش را بخواهید نتیجه نهایی مغلمه ای است که هیچ جز آن با دیگری سنخیتی ندارد. برای مثال بازی در کنار چالش اول شدن، سه چالش دیگر برایتان مشخص می کند تا با انجام دادن آن ها امتیاز بیشتری بگیرید. مشابه همان سیستمی که برخی از بازی ها چون سری اساسینز کرید برای مراحل اصلی و فرعی شان چیده اند. اما گاهی این چالش ها کاملا در تضاد با هدف غایی شما یعنی اول شدن است. حتی بدتر از آن پیش می آید که خود چالش ها هم مزاحم دیگری باشند.
فکر کنید که می خواهید همزمان در مسابقه ای که نهایت دو دقیقه طول می کشد، هم اول شوید، هم ۱۲ ثانیه پشت یک ماشین دیگر Draft کنید و تنها یک دقیقه هم زمان دارید تا از ۸ خودرو سبقت بگیرید. ترکیب شدن چنین چالش های عجیبی با هم گاهی باعث می شود فکر کنم که این چالش ها به طور کامل اتفاقی انتخاب شده اند.
اما موضوع آزاردهنده تر این است که انجام دادن این چالش ها فقط یک جور امتیاز اضافه نیست و اتفاقا بارها جلوی حرکت شما به جلو را می گیرد. مکانیزمی که در موردش صحبت می کنم همان چیزی است که بارها مشابهش را در بازی های موبایل مثل Angry Birds دیده اید. برای آزاد کردن مسابقات بعدی باید مقدار مشخصی از این چالش ها را حتما انجام دهید یا گزینه دیگر آن است که برایشان پول پرداخت کنید.
صحبت از پول شد، سیستم اقتصادی Project Cars 3 احتمالا یکی از بدترین نمونه هایی است که در یک بازی ریسینگ تا به امروز دیده ام. از آنجایی هم که خبری از پرداخت های درون برنامه ای نیست، فکر می کنم این ایرادات فقط از تجربه کم سازندگان در این ژانر ناشی می شود.
مشکل این است که اول شدن در مسابقات هیچ پولی برای شما به همراه ندارد و فقط با لول آپ شدن است که مقدار کمی پول دریافت می کنید. این موضوع در گام اول انگیزه و شوق شما را برای ادامه دادن بازی و خرید اتومبیل هایی که خوشبختانه تعدادشان هم کم نیست، می کشد. ولی ایراد بزرگ تر آن است که خود بازی پیوسته شما را به خرید اتومبیل های متفاوت در یک کلاس سوق می دهد.
گیم پلی
پروجکت کارز 3 با اینکه از نظر گیم پلی و مسابقات خود کاربر را سرگرم می کند و حالت کریر هم به خاطر کلاس بندی ماشین ها متنوع جلوه می دهد، اما تیم سازنده می توانست از نوآوری های مختلفی برای بازی خود استفاده کند تا Project CARS 3 با تغییر سبک این مجموعه، بتواند تجربه ی جدیدی را هم ارائه دهد.
بااین حال الهامات گرفته شده از سایر بازی های ریسینگ به خوبی نقش خود را ایفا می کنند، اما چیزی که باعث شده پروجکت کارز 3 به یک تجربه متوسط، معمولی و در اکثر اوقات خسته کننده تبدیل شود، عملکرد بصری و فنی آن است.
کافی است اولین مسابقه خود را آغاز کنید تا متوجه کیفیت پایین بافت های محیطی و همچنین کیفیت پایین طراحی ماشین ها شوید. این مشکل زمانی به بیشترین حد خود می رسد که باران شروع به بارش می کند.
معمولا در بازی های ویدیویی، به واسطه ی باران و افکت های حاصل از آن می توان گرافیک بازی را چشم نواز تر کرد، اما در Project CARS 3 این اتفاق رخ نمی دهد و به خاطر وجود مشکلات فنی و تکنیکی، حتی در شرایط بارانی هم بازی از نظر بصری حرفی برای گفتن ندارد.
تمامی مشکلات فنی دست به دست هم داده اند تا گیم پلی و جذابیت مسابقات زیر سایه مشکلات بازی پنهان شود و بازیکنان پس از گذشت چند ساعت از تجربه Project CARS 3، از آن خسته شوند. در بازی های ریسینگ، به خاطر نبود داستان و روایت داستانی، سرگرم کردن مخاطب به واسطه ی طراحی پیست ها، اتومبیل ها، محیط، مسابقات و موارد مشابه انجام می شود.
ازاین رو ضعف در هر یک از این بخش ها که همانند یک چرخ دنده درحال حرکت هستند، در کارکرد سایر بخش ها هم اختلال ایجاد می کند. بااین حال بازی دارای سیستم آب و هوایی متغییر است و به هنگام مسابقات، باید آماده قرار گرفتن در شرایط بارانی هم باشید که در این مواقع، باید با احتیاط بیشتر رانندگی کنید.
طراحی ماشین ها برای یک بازی آرکید قابل قبول است و بیش از ۲۰۰ ماشین مختلف در کلاس های متفاوت در اختیار بازیکنان قرار داده شده است. همچنین پیست های بازی هم تنوع بالایی دارند و باوجود تعداد بسیار زیاد مسابقات، تجربه ی یک مسابقه در یک پیست یکسان، موردی است که به ندرت به چشم می خورد.
از نظر موسیقی Project CARS 3 در سطح خوبی قرار دارد و در تمامی مسابقات، شاهد پخش شدن موسیقی در پس زمینه هستیم و در منو های بازی هم موسیقی های مخصوصی پخش می شود.
هزینه بازی
راستش تنها چند دلیل بیشتر برای پیشنهاد کردن Project Cars 3 به ذهنم نمی رسد. اگر نسبت به بازی های شبیه ساز کنجکاو هستید و می خواهید با برخی از اصول ساده مسابقات اتومبیل رانی در فضا و اتمسفری ساده تر آشنا شوید، شاید این بازی به کارتان آید. حالت دیگر هم این است که به هر دلیلی برای تجربه اش هزینه ای به خصوص ۶۰ دلار صرف نکنید.
