به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، برای خیلی از پدر و مادران، مواقعی پیش می آید که فرزندان شان به رعایت قوانین و مقررات، تن درنمی دهند و بارها از انجام آن سرپیچی می کنند. در این جا، چندین راه برای اطاعت فرزندان شما از قوانین و مقررات، ارائه گردیده است.
کودکان هم باید در تعیین مقررات و محدودیت ها، حق صحبت داشته باشند. باید فرصتی به آنان داده شود تا آن چه را که فکر و احساس می کنند، بازگو کنند. حتی یک کودک پنج تا شش ساله نیز می تواند با شما صحبت کند و شما را در وضع مقررات منصفانه، کمک کند اما شنیدن حرف های او به این معنا نیست که به طور حتم، به حرفش گوش بدهید و از خواسته های خود پرهیز کنید. البته برخی از محدودیت ها را می توانید به کمک کودکان وضع کنید و برخی دیگر را باید خود مقرر نمایید.
اگر کودکان بدانند به چه دلیل مقرراتی برای آنان وضع می شود، بهتر پای بند آن ها باقی می مانند. جمله ی «حق نداری با دوچرخه به خیابان بروی.» وضع قانون بدون دلیل است اما اگر بگویید: «دوچرخه سواری در خیابان، خطرناک است و ممکن است آسیب ببینی.» درواقع، دلیلی ارائه می دهد و در این صورت، پذیرفتن آن ساده تر می شود.
سعی نکنید که همیشه برای کودکی که جواب منفی شما را نمی پذیرد ، دلیل بیاورید . این کودک آموخته است که با سماجت و پافشاری می توان به نتیجه دلخواه رسید ، بنابراین ، آن قدر ادامه می دهد تا شما را تسلیم کند .
این جمله ی او که « چرا نمی تونم برم بیرون ؟ » آن قدر تکرار می شود که سرسام می گیرید . بخصوص پس از آن که چندین بار دلیلش را برایش توضیح دادید .
عصبانی نشوید ! زیرا عصبانیت اغلب به احساس تقصیر می انجامد تا موفقیت ، به علاوه ، هیچ گاه نیز تسلیم نشوید . اگر روش نادیده گرفتن را دوست ندارید یا در استفاده کردن از آن گیر کرده اید ، از روش ” سوزن گرامافون گیر کرده “ استفاده کنید
منظور این است که مانند گرامافونی که سوزنش گیر کرده و به طور پیوسته بخشی از موسیقی را تکرار می کند ، پاسخ خود را به کودک تکرار کنید .
اساس این روش آن است که در برابر درخواست های کودک ، رفتاری درست مانند خودش ولی از نوع بزرگسالان داشته باشید .
نمونه ای برای روشن شدن اصرار بر مقررات در تربیت کودک
برای نمونه ، امیررضا را در نظر بگیرید ؛ او برای یک خوراکی درست قبل از شام ، در حال بهانه گرفتن است . شما فکر می کنید که آن قدر که وانمود می کند گرسنه نیست و می خواهید شامش را بخورد . اول علت تصمیمتان را به دقت برایش توضیح دهید ، اما فقط یکبار . بعد اگر به دلایل شما توجه نکرد و بهانه گرفتن را از سر گرفت ، همان توضیح را منتهی به طور خلاصه تکرار کنید ، « قبل از شام خوراکی نمی شه ! »
اهمیتی ندارد که بهانه های امیررضا چقدر تکرار می شود ، فقط بگویید ، « قبل از شام خوراکی نمی شه » این روش بخصوص زمانی بیشترین تاثیر را دارد که به نظر آید کم ترین توجهی به بهانه های کودک ندارید . این کار را ادامه دهید و جمله ی مزبور را پس از هر درخواست با آواز زمزمه کنید .
مشاوره به شما اطمینان می دهد که با این روش به نتایج جالبی خواهید رسید . در ابتدا ممکن است کودک با عصبانیت به این رفتار شما پاسخ دهد . ممکن است بداخلاقی کند ، جیغ بزند یا شکایت کند . ولی در نهایت ، بهانه هایش کمتر خواهد شد .
زیرا رفته رفته از درخواست خوراکی و در پی آن ، شنیدن همان جواب قبلی خسته می شود . اگر رفتار های ناپسندش آن قدر بد بود که احساس کردید یک واکنش اضافی مورد نیاز است ، از نوعی تنبیه ، مثل محروم کردن موقت ، استفاده کنید . در ضمن هیچ گاه خونسردی خود را از دست ندهید .
