ريسه رفتن زمانی اتفاق می افتد که تنفس كودك برای مدتی کوتاه، از چند ثانیه تا چند دقیقه متوقف می گردد. حملات ريسه ممكن است به طور روزانه يا تنها گاه گاهی رخ دهند. كودكانی كه حملات ريسه را تجربه می کنند به طورمعمول پيش از 18 ماهگی با اولين حمله مواجه شده اند، اگرچه ريسه رفتن می تواند گاهی از 6 ماهگی نيز آغاز شود.
ريسه رفتن اغلب در حدود 2 سالگی كودك اتفاق می افتد و به طورمعمول زمانی كه کودک پنج یا شش ساله می شود، پایان می یابد. ممکن است تصور كنيم که كودك به طور عمد نفس خود را حبس كرده است، اما واقعيت اين است كه او کنترلی بر اين رفتار ندارد. به عنوان پدر و مادر، ممكن است تماشای حملات ريسه در كودك برای شما رعب انگیز باشد، اما اين حملات نسبتاً بی ضرر بوده و آسیبی بلندمدت بر جای نمی گذارند. کودکی كه به حملات ريسه دچار می شود، در عرض چند دقيقه رنگ طبیعی، سطح هوشياری و الگوی تنفسی خود را مجدداً بازیابیمی کند. در اغلب موارد، حملات ريسه قابل پیش بینی بوده و حتی با شناسایی محرک ها قابل پیشگیری می باشد. كودكان معمولاً در سنين 5 يا 6 سالگی از اين حملات رهایی می یابند.
با خواسته های نامعقول کودک چه کنیم؟علت ریسه رفتن کودکان چیست؟
در برخی موارد دلیل این حملات ممکن است با کم خونی فقر آهن در کودکان در ارتباط باشند. بنابراین یک پزشک عمومی هم می تواند با درخواست آزمایش ساده متوجه این مورد شود.
انواع حملات ریسه ای در کودکان
به طور کلی دو نوع حمله ریسه ای وجود دارد:
1. حملات ریسه ای سیانوتیک (یا حملات ریسه ای آبی که کبود شونده هستند) شایعترین نوع حمله ریسه ای است. کودکانی که تحت تاثیر این نوع حمله قرار می گیرند شامل:
- بیش از حد گریه می کنند و یا ناراحتی دارند.
- در طول این حمله رنگ پوستشان آبی می شود به خصوص در اطراف دهان.
2. حملات ریسه ای رنگ پریده که شیوع کمتری دارد. در این حالت کودکان دچار موارد زیر می شوند:
- ممکن است گریه نکنند.
- در طول حمله ریسه ضربان قلب آنها کند می شود و پوست آنها رنگ پریده به نظر می رسد.
- پس از پایان حمله عرق می کنند و احساس خستگی زیادی دارند.
- کسانی که دچار این حمله در کودکی هستند ممکن است در بزرگسالی غش کنند.
- برخی از کودکان نیز ممکن است حرکات تشنجی داشته باشند که خوشبختانه بسیار نادر است.
علائم ریسه رفتن کودکان
ریسه رفتن ممکن است موجب بروز علائم زیر گردد:
- غش کردن که معمولاً کمتر از یک دقیقه طول می کشد.
- انقباض عضلات، سفت شدن بدن و یا تشنج
- تغییر در تنفس و ضربان قلب
- تغییرات در رنگ پوست
- گریه کردن
آیا ریسه رفتن نیاز به درمان خاصی دارد؟
در بیشتر موارد خیر. اگر دفعات ریسه رفتن بیش از یکبار در روز باشد و یا بیش از یک دقیقه طول بکشد، اغلب با تجویز یک داوری آنتی کولینرژیک توسط پزشک بهبود یافته و یا دفعات و مدت آن کاهش می یابد. البته رفتار والدین در برخورد با چنین حالتی نیز در بدتر یا بهتر شدن آن بی تاثیر نیست. در سایرموارد نیاز به هیچ نوع درمان خاصی نیست.
با لجبازی کودک چه کنیم؟در موقع ریسه رفتن، والدین چه نکاتی را باید رعایت کنند؟
برخورد مناسب والدین با چنین ناراحتی در بیشتر موارد باعث بهبودی سریع حمله و حتی کاهش دفعات حمله می شود، بنابراین رعایت نکات زیر به والدین توصیه می شود:
- درموقع حمله خونسردی خود را حفظ کرده و بدون آنکه کودک متوجه اضطراب ونگرانی شما شود او را دراز کرده و یک پارچه مرطوب ( سرد ) روی پیشانی او بگذارید.
- هرگزاقدام به باز کردن دهان کودک و یا گذاشتن چیزی داخل دهان او نکنید.
- برخی از والدین به اشتباه جهت اتمام حمله و نفس کشیدن، شانه ها یا سر کودک را گرفته و شدیدا تکان می دهند. جدا از این کار خودداری کنید.
- نیازی به تنفس مصنوعی یا ماساژ قلبی نیست.
- طوری رفتار نکنید که کودک برای رسیدن به مقاصد واهداف خود از این حربه وشیوه استفاده کند.
در حالات زیر کودک را بلا فاصله به اولین مرکز درمانی برسانید :
الف – اگر کودک بیش از یک دقیقه نفس نکشد .
ب – اگر اختلال هوشیاری پس از حمله بیش از یک دقیقه طول بکشد.
