می توان گفت که پرطرفدارترین گوهر تمامی ادوار مروارید و یا همتایان مدرن آن یعنی مرواریدهای پرورشی هستند که در طیف رنگی وسیع و متنوعی دیده می شود. شناخته شده ترین رنگ مروارید سفید و کرم (قهوه ای ملایم مایل به زرد) است. سیاه، خاکستری و نقره ای هم نسبتاً رایج می باشند، ولی پالت رنگی مروارید بسیار گسترده است. رنگ اصلی اصولاً با افزودن رنگ های اضافی که رنگ های فرعی نامیده می شوند ، اصلاح می گردند، این رنگ ها معمولاً صورتی (رز)، سبر، بنفش یا آبی هستند.و برخی مرواریدها که پدیده ی رنگین کمانی دارند به نام مروارید درخشان شناخته می شوند.
مرواریدها گنجینه هایی از منابع زمینی مثل رودخانه ها، دریاچه ها، دریاها و اقیانوس ها بوده که همیشه پر از رمز و راز، قدرت، حفظ زندگی هستند. شکل مرواریدها بازگو کننده ی داستان آب ها می باشند. شکل کروی مرواریدها یادآور ماه است. در چین باستان، مردم براین باور بودند که همراه داشتن مروارید آنها را از آتش و اژدهای آتشین محفوظ می دارد. در اروپا مروارید سمبل عفت، پاکدامنی و خلوص است.
برای ساخت گوشواره، انگشتر و آویز مرواریدهای بزرگتر با ظاهر غیر معمول برای طراحان خلاق جواهر بسیار محبوب است. مروارید – طبیعی یا پرورشی – سنگ تولد ماه جون است. سختی مروارید در مقیاس موس چیزی در حدود 5/2 تا 4 بوده و بستگی به سن مروارید، کم آب شدن و یا میزان سفید کردن مروارید در فرآیند پردازش، ضربه پذیری نسبتا خوبی دارند
نکته اصلی و مهم این است که بر خلاف مروارید های طبیعی که انسان هیچ دخالتی ندارددر این نوع هم دخالت و هم مراقبت انسان ها در رشد مرواریدهای پرورشی تاثیر دارد .به این صورت که حلزون های صدف دار اختصاصی برای تولید مروارید پرورشی را تولید می کنند.و برای شروع تولید مروارید، متخصصین یک یا چندین تکه از صدف یا قطعه ای از گوشت سایر نرم تنان را درون هر صدف حلزون قرار می دهند.
این قطعات که در صدف اضافه محسوب می شوند به عنوان محرک عمل کرده و باعث ایجاد مروارید می شود.به این صورت که با مکانیزم دفاعی خود برای محافظت در برابر آنان لایه ای دور اطراف آن تکه اضافه قرار می دهند.و به دنبال آن از صدف ها مراقبت می کنند تا در نهایت مرواریدهای پرورشی به عمل بیایند.این فرایند معمولا 18 ماه طول می کشد اما، بعضی اوقات بعد از هسته گذاری تا 3 سال هم طول می کشد.علاوه بر دخالت انسانی، یکی دیگر از تفاوت های اصلی بین مروارید طبیعی و بسیاری از مرواریدهای پرورشی این است که مقدار هسته های وارده است.آن هسته وارده بر روی وزن و اندازه ی محصولات پرورشی تاثیر می گذارد.باز هم طبق معمول چینی ها نخستین افرادی بودند که در این راه قدم برداشتند.ساختار مرواریدهای پرورشی بسته به نوع هسته اولیه که در درون صدف مروارید جای داده شده است، دارد.
مرواریدهای پرورشی, تماماً از جنس Nacre نبوده و تنها لایه نازکی از این ماده روی مرواریدها وجود دارد. هرچه میزان Nacre در مروارید بیشتر بوده و لایه ضخیم تری بر روی آن ایجاد شده باشد, مرواریدی با جلای بیشتر خواهیم داشت.
رنگ مروارید اغلب سفید بوده, اما گاه به رنگ های صورتی و زرد و سبز و آبی و قهوه ای و سیاه نیز دیده میشود. در آبهاي بسيار شور مرواريدهاي داراي رنگ كرم بسيار فراوان تر از ساير رنگها ديده مي شوند, و مرواريدهاي آبهاي شيرين, تيره تر میباشند.
با توجه به توضیحات مذکور, برای شناسایی و تشخیص مروارید های طبیعی از پرورشی, وزن آنها میتواند راهنما باشد, بطوریکه مرواریدهای پرورشی وزن بیشتری به نسبت مرواریدهای طبیعی دارند و معمولا درشتر از انواع طبیعی ان میباشد. مرواریدهای پرورشی بر حسب میلی متر و مرواریدهای طبیعی بر حسب Grain اندازه گیری می شوند. یک قیراط برابر ۴Grain است.روش دیگر, ساختار داخلی مرواریدها میباشد, و برای تشخیص دو نوع مروارید طبیعی و پرورشی بایستی به ساختار لایه ای و موازی مروارید پرورشی, و ساختار لایه ای دوار و متحدالمرکز مرواریدهای طبیعی دقت نمود.
اما تشخیص تفاوت مروارید طبیعی و کشت شده از هم حتی برای متخصصان هم مشکل است.
مطمئن ترین راه تشخیص این مساله قرار دادن آن ها زیر اشعه ایکس استسوراخ مروارید اصل در دو طرف آن نسبت به مرکز آن عریض تر است و براحتی نمی توان آن سوی سوراخ را دید.