به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی، تاریخ ۴۳ سال گذشته نشان می دهد در هیچ مقطعی از عمر نظام جمهوری اسلامی، حتی در ماجرای اشغال سفارت آمریکا چنین حجمی از هجمه و فشار روانی - سیاسی بر کشورمان سابقه نداشته است و هرگز تا این حد، دامنه واکنش ها علیه نظام، فراگیر، متنوع، چندوجهی، ادامه دار و پرصدا نبوده است.
با وجود هشدار هایی که کارشناسان مختلف از آغاز روند اجماع جهانی علیه کشورمان مطرح می کردند، خوشبختانه معاون امنیتی وزیر کشور نیز اخیرا به این پدیده اذعان کرده است، هرچند به زعم ایشان، «چندان مهم نیست»! سید مجید میراحمدی معاون امنیتی و انتظامی وزیر کشور ۱۹ آذرماه در اظهارنظری گفته است: «اغتشاشگران هزاران میلیارد خسارت به اموال مردم وارد کردند و مسائل و بحران های مختلفی توسط این آشوبگران و اغتشاشگران در کشورمان ایجاد شد. آن ها کشور را وارد شرایطی کردند که اجماع جهانی علیه کشورمان ایجاد شده و قطعنامه های حقوق بشری علیه ایران اسلامی صادر شود، هرچند موضع گیری های خارجی ها علیه ملت ما موضوع چندان مهمی نیست».
به نظر می رسد معاون وزیر کشور که سمت «دبیر شورای امنیت کشور» را هم عهده دار است، یا به خوبی به خطرات این اجماع، واقف نیست یا آن را به دلیل ملاحظات امنیتی - سیاسی، کم اهمیت جلوه داده است که در هر حالت، لازم است درباره این اجماع خطرناک و پیامد های خطرناکترش هشداری رسا به مقامات کشور و علی الخصوص مسئولان دستگاه دیپلماسی نظام داده شود.
شرایطی را که تحت عنوان کلی اجماع و فضاسازی جهانی ممکن است گسترش یابد، اگر کنار چند رویداد فراملی دیگر قرار دهیم، اوضاع نگران کننده تر از آن خواهد شد که به نظر می رسد؛ از جمله رویداد هایی نظیر گسترش تحریم ها، موضعگیری ضدایرانی اخیر مقامات چینی، بازگشت نتانیاهو به صحنه سیاسی رژیم صهیونیستی، ادعای حضور پهپاد های ایرانی در جنگ اوکراین، و از همه مهمتر وضعیت پرونده هسته ای کشورمان.
در چند هفته اخیر برخی کارشناسان مستقل که دل در گروی انقلاب دارند نیز هشدار داده اند مبادا شرایط کشور به سمتی برود که کشور هایی نظیر عراق یا لیبی در گذشته داشتند و موضوعات حقوق بشری در پیوند با اجماع سنگین جهانی، افکار عمومی جهان را آماده دخالت نظامی غرب کرد و فاجعه ای در آن ممالک آفرید که هنوز هم آثار ویرانگر آن مشهود است.
اگرچه این حجم از فشار و جنگ روانی جهانی علیه کشورمان یک پا در بی تدبیری های داخلی و بازتاب جهانی آن دارد و یک پا در ابررسانه های ایران ستیز، اما هرگز نباید بی عملی یا انفعال یا ضعف تیم دیپلماسی دولت را در آفرینش این وضعیت از نظر دور داشت.
به نظر میرسد در کنار اصلاح روش های حکمرانی کنونی که زمینه ساز اجماع جهانی است، لازم است دولت محترم هرچه سریعتر به ترمیم تیم دیپلماسی کشور و وزارت خارجه بپردازد و با مشورت نهاد های بالادستی (همچون شورای عالی امنیت ملی)، هرچه سریعتر کشورمان را از انزوای کنونی خارج کند.
لازمه این مهم، کمک و مشورت فوری و واقعی با کارشناسان دانشگاهی و بدنه متخصص نهاد های دیپلماتیک کشور است که اگرچه اکنون به طور مستقیم مسئولیتی ندارند، اما تجربه های گرانسنگی در ۴ دهه گذشته آموخته اند؛ تجربه هایی که از ماجرای قطعنامه ۵۹۸ تا همین برجام اخیر، به بهای سنگینی کسب و انباشت شده اند.
درآمد نجومی و باورنکردنی کودکان کار در تهران
