مشکلات تغذیه ای در کودکان اوتیسم و راهکارهایی برای رفع آن

یک برنامه ریزی تصویری امتحان کنید.

به یاد داشته باشید که کودکان مبتلا به اوتیسم تمایل دارند بهترین کار را با روال مشخص انجام دهند. برای نشان دادن زمان وعده های غذایی و میان وعده روز، از یک لیست نوشته شده و یا تصاویر استفاده کنید. این برنامه را در اتاق او، در آشپزخانه و مکان های دیگری که او در آنها وقت زیادی می گذارد، نصب کنید. می توانید با استفاده از یک تایمر یا ساعت زنگ دار به او بفهمانید که وقت غذا خوردن نزدیک شده است. بهتر است قبل از غذا خوردن به کودک خود فرصت بدهید آمادگی لازم را پیدا کند. این کار باعث کاهش اضطراب در هنگام غذا خوردن می شود.

قبل از غذا برخی از تمرینات را امتحان کنید.

در کار درمانی اغلب از برخی حرکات اصطلاحا برای «بیدار کردن» بدن و حواس کودک استفاده می شود. برای همین به نظر می رسد تمرین بدنی قبل از غذا خوردن می تواند سرگرمی مناسبی برای کودکان به منظور آمادگی برای غذا خوردن باشد. حتی اگر هم شده فقط به دور میز با موسیقی حرکت کنید.

موقع غذا دادن به کودک اتیسم، اضطراب خود را کاهش دهید.

بدون شک والدین در مورد مشکلات تغذیه ای کودکان خود نگرانی هایی دارند؛ اما بهتر است این نگرانی خود را کنترل کنید. آگاهانه اضطراب یا سایر احساسات منفی خود را کاهش دهید. سعی کنید فضای مثبتی را در وعده های غذایی ایجاد کنید. باور کنید فرزند شما هر موفقیتی را جشن می گیرد!

همان غذایی را که بقیه اعضای خانواده می خورند به کودک خود پیشنهاد دهید، حتی اگر فکر می کنید او از آن امتناع می کند. به او اجازه دهید تا وقتی بقیه غذا می خورند پشت میز بنشیند. به یاد داشته باشید که نگاه و بو کردن و قرار گرفتن در معرض غذا می تواند به او کمک کند تا در آینده با خوردن غذاهای بیشتر تشویق شود. غذاها را روی بشقاب های مخصوص سرو قرار دهید و بگذارید فرزندتان خودش خودش را سرو کند. اگر فرزند شما توانایی دارد، از او بخواهید که بشقاب را به عضوی بعدی از خانواده تحویل دهد.

مشکلات جسمی کودک خود را درمان کنید.

به طور طبیعی کودکان اوتیسم بیماری هایی دارند که غذا خوردن را برای آنها ناخوشایند می کند. این بیماری ها می تواند شامل حفره های دندانی، مشکل جسمی در جویدن و ریفلاکس معده باشد. بنابراین قبل از هر چیزی مطمئن شوید که پزشک هرگونه علائم کودک شما را بررسی کرده و بیماری های احتمالی را تشخیص داده است.

اضطراب کودک را کاهش دهید.

بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم با نزدیک شدن به زمان غذا اضطراب زیادی را تجربه می کنند.دلایل اساسی می تواند شامل انزجار و ترس از غذاهای ناآشنا باشد. حتی خانواده ها ممکن است با وادار کردن کودک به غذا خوردن باعث اضطراب بیشتر در کودک خود شوند. ترس و اضطراب بدن کودک را در حالت «جنگ یا گریز» قرار می دهد و منجر به کاهش اشتها می شود. برای معکوس کردن این الگو، به والدین توصیه می شود قبل از خوردن غذا چند دقیقه به کودک کمک کنند تا آرام شود. یکی از راه های انجام این کار این است که پنج دقیقه با هم تمرین تنفس عمیق داشته باشید.

اعضای خانواده موقع غذا کنار کودک خود بنشینند.

به طور طبیعی برای خانواده ها مهم است که کنار هم و دور یک میز غذا بخورند. دور هم نشستن و عوامل محیطی به کودکان به کودکان اوتیسم کمک می کند آموزش های لازم رفتاری را بیاموزند. به عنوان مثال، تخت کودک یک نشانه محیطی برای خوابیدن است. به همین ترتیب، سفره خانواده می تواند نشان دهنده زمان غذا خوردن برای کودک اوتیسم باشد.

علاوه بر این، غذا خوردن با هم به کودک کمک می کند تا از طریق تقلید کردن از دیگران برخی رفتار ها را یاد بگیرد. كودك بعد از تقلید از بزرگتر ها احتمالاً غذاهای جدیدی را در دهان خود می گذارد. غالباً، اولین قدم این است که عاداتی مانند غذا خوردن جلوی تلویزیون، یا موقعیت های نامناسب دیگر را کنار بگذارید. به کودکان توصیه می شود ابتدا کودک خود را حتی اگر برای یک دقیقه که شده کنار میز بنشینند. با تعریف و تمجید و پاداش اندک، زمان نشستن کودک دور میزان را به تدریج به حدود ۲۰ دقیقه برسانند. در ابتدا به کودک خود اطمینان دهید که مجبور نیست غذا بخورد فقط در حین غذا خوردن، غذا را در دسترس کودک خود قرار دهید.

وضعیت بدن کودک خود را درک کنید.

بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم در عضلات اصلی معده و کمر خود مشکلات و ضعفی دارند. هرکدام از این مشکلات می تواند منجر به وضعیت بد، مچاله شدن و ناراحتی هنگام نشستن پشت میز غذا شود. وضعیت بدنی کودک خود را در نظر بگیرید و به او کمک کنید که راحت تر بنشیند

اگر کودک خود را در حال خم شدن، تکیه دادن یا لرزیدن روی میز مشاهده کردید، سعی کنید حوله های تا شده را در پشت و باسن او قرار دهید تا تکیه گاه بیشتری داشته باشد. همچنین مطمئن شوید که پاهای او از تکیه گاه خوبی برخوردار هستند. اگر به زمین نرسیدند، یک چهارپایه جلوی صندلی و زیر میز قرار دهید.

غذاهای جدید را به تدریج اضافه کنید.

به نظر می رسد برخی از کودکان از بعضی غذاهایی که جلوی آنها گذاشته می شود، احساس ترس دارند و می ترسند. حتی بسیاری از این کودکان واکنش های شدیدی نسبت به شکل ظاهری یک ماده غذایی دارند. بر همین اساس بهتر است غذاهای جدید را به طور تدریجی و مراحله ای اضافه کنید.

روی غذا تمرکز کنید نه رفتار کودک

تا آنجا که ممکن است، سعی کنید رفتارهای چالش برانگیز روی میز را نادیده بگیرید. بسیاری از کودکان یاد می گیرند که با تف کردن، غر زدن، زدن روی میز و مواردی از این قبیل از خوردن وعده های غذایی فرار کنند. در این شرایط بهتر است با صحبت کردن در مورد غذا، توجه کودک خود را از رفتار منفی منحرف کنید. این می تواند شامل پرسیدن سوالات زیر باشد تا کل خانواده را درگیر کند.

• آیا غذا بوی زیاد یا بوی کمی دارد؟
• این نان چه تفاوتی با نان معمولی دارد؟
• این غذا هنگام جویدن چه صدایی می دهد؟
• آیا این یک غذای مرطوب است یا یک غذای خشک؟
• چه غذاهای دیگری بخوریم که مشابه شام امشب باشد؟

ایجاد شرایط مطلوب برای غذا خوردن

با توجه به اینکه کودکان اوتیسم و حساسیت های بیشتری نسبت به شرایط محیط در مقایسه با دیگران از خود نشان می دهند لازم است که بستری را برای غذا خوردن بدون استرس برای کودکان فراهم کنید به عنوان مثال نور ملایم در محل غذا خوردن و جلوگیری از شلوغی و ازدحام ظرف و ظروف و همچنین ممانعت از تنوع غذایی زیاد در سر سفره و ایجاد یک محیط آرام از لحاظ صدایی همچنین یک صندلی مناسب به انتخاب خود کودک می تواند در پروسه غذاخوردن راحت تر به این کودکان کمک کند

همچنین تنوع غذایی می تواند باعث سردرگمی کودکان شود به همین دلیل برای کاهش استرس آنها و تصمیم گیری راحت تر این کودکان تنوع غذایی سر سفره را کاهش دهید.

تنظیم یک رژیم غذایی مناسب با همکاری متخصص تغذیه

بسیاری از پزشکان متخصص تغذیه می توانند در انتخاب بهترین مواد غذایی جهت بهبود اشتهای کودکان اوتیسم شما کمک کند از آن جایی که برخی از غذاها می تواند باعث نفخ روده و معده کودکان اوتیسم شود حذف این غذاها با توصیه پزشک تغذیه در بهبود تغذیه کودکان نقش مهمی دارد.

تغذیه مناسب و موثر در کودکان فلج مغزی