پرورش آکالیف
نحوه پرورش گل آکالیف
جالب است بدانید که گیاه آکالیف از دسته گیاهان جنوب آسیا محسوب می شود که دارای برگ هایی سبز و درشت و بیضی شکل است. همچنین شاتون های این گیاه بلند و قرمز رنگ هستند که شباهت فراوانی نیز با دم روباه دارند. بهتر است بدانید که گیاه آکالیف در تمام طول سال گل خواهد داد و در فصول تابستان و بهار میزان گلدهی آن به شدت افزایش پیدا خواهد کرد. توجه داشته باشید که نگهداری گیاه آکالیف در محیط خانه کار بسیار سختی به نظر می رسد و منجر به ریزش اغلب برگ های آن خواهد شد به همین خاطر نمی توان برای مدت طولانی این گیاه را در محیط خانه نگهداری کرد. این گیاه دارای گل های پرز مانندی است که شما می توانید آن ها را به رنگ های مختلف سبز،سفید و قرمز مشاهده نمایید.

مشخصات:
اسم علمی گیاه آكالیف Acalyph hispida و از خانواده Euphorbiacea می باشد . آكالیف بومی جنوب آسیا و گیاهی است با برگ های سبز درشت متناوب، با لبه مضرس كه بیضی شكل، نوك تیز و كركی نیز می باشد. شاتون های این گیاه بلند و قرمز رنگ شبیه دم روباه است. آكالیف در تمام مدت سال گل می كند، منتهی در بهار و تابستان گل آن بیشتر است .نگه داری آكالیف در منزل مشكل به نظر می رسد و اغلب
برگهای آن می ریزد بنابراین برای مدت طولانی نمی توان آن را در منزل نگاه داشت. معمولا باید جوانه انتهایی ساقه گیاهان مسن را هرس كرد تا شاخه های جانبی شروع به رشد نمایند.
مراقبت:
این گیاه به نور متوسط، هوای گرم، خاك مرطوب، رطوبت هوای متوسط، در حدود 70-50 درصد و خاك قلیایی نیاز دارد.
كود: كود مورد نیاز این گیاه به میزان 2 گرم در لیترهر دو هفته یك بار و از اسفند تا شهریور ماه بكار برد. این گیاه خیلی پر ریشه است و نیاز زیادی به كود ازته دارد. باید در سال دو مرتبه گلدان آن را تعویض كرد.
در غیر این صورت ریشه گلدان را پر می كند و برگها زرد می شوند.
خاك: سه قسمت خاك برگ، یك قسمت تورب دو قسمت ماسه و یك قسمت كود پوسیده دامی، خاك مطلوب گیاه آكالیف است.
ازدياد: آكالیف به سرعت بلند شده و پس از مدتی شكل نامناسب و آشفته ای به خود می گیرد. برای به دست آوردن گیاهی متراكم و متعادل می توانید آن را تكثیر كنید. بهترین زمان گلدهی گیاه از اوایل تا اواخر بهار است كه در این زمان می توانید عمل تكثیر را انجام داد. ابتدا قلمه های انتهایی ساقه را به طول 10-8 سانتیمتر و یا ساقه های تازه روییده شده جانبی را همراه با پاشنه جدا كنید یعنی قسمتی از ساقه اصلی به ساقه جانبی متصل باشد. سپس قلمه ها را در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید و هر یك را در گلدانی با قطر دهانه 9 سانتیمتر حاوی كمپوست بذر و قلمه بكارید. آنها را در شرایط دارای نور كافی و دور از تابش مستقیم خورشید نگهداری كنید و گلدانها را با كیسه های پلاستیكی شفاف بپوشانید. خاك گلدان فقط در ابتدای عمل خیس می شود و خیس كردن دوباره آن طی زمان ریشه دهی لازم نمی باشد. قلمه ها را در دمای 22-20 درجه سانتیگراد نگاه دارید و پس از ریشه دهی آنها را به گلدانهای با قطر دهانه حدودا 13 سانتیمتر ، حاوی كمپوست گلدانی معمولی بكارید.
نیازها:
اقلیم:
این گیاه فقط برای پرورش در نواحی گرم بدون یخبندان مناسب است و بهترین رشد را در نواحی حارّه و نیمه حارّه خواهد داشت.
میزان نور و دما:
برای داشتن بهترین رنگ در شاخ و برگش نیازمند آفتاب کامل است ولی سایه را هم تا حدودی تحمل می کند.اگرچه برای در امان ماندن از بادهای شدید به سایبان نیاز دارد،اما در باغ های مناطق ساحلی که مستقیماً در معرض بادهای شور نیست،نشو و نمای خوبی خواهد داشت.
خاک:
به زهکشی خوب و خاکِ تقویت شده با مواد آلی نیاز دارد.در برابر مالچ های آلی نیز واکنش خوبی نشان می دهد.
طرز کاشت و پرورش:
تکثیر:
قلمه های نُک شاخه ها که از اواخر بهار تا پاییز گرفته می شوند به سرعت ریشه می زنند.
آبیاری:
در طول ماههای گرم تر به آبیاری منظم و عمیق نیاز دارد.
کوددهی:
اوایل بهار و اواسط تابستان آرد استخوان یا غذای کامل گیاه به خاک بیفزایید.
مشکلات:
مشکلی از لحاظ آفت یا بیماری خاص ندارد.
گل دهی:
فصل:گلهای قرمزِ خوشه ای منگوله مانند یا دُم گربه ایِ گیاه آتشین در طول تابستان و پاییز شکوفا می شوند.البته این گلها بر رنگ و روی زیبای بوته ها تأثیر چندانی ندارند.
هرس(پیرایش):
به طور کلی:هرس،فقط برای حفظ شکل و شمایل خاص،لازم است و،اگر لازم باشد،می توان در اوایل بهار انجام داد.
گونه یA.Hidpida. این گونه بومی اقیانوسیه میباشد










































