نحوه پرورش و نگهداری اوبرتیا

پرورش قرنفل

نام علمی : Dianthus barbatus

خانواده :(تیره میخک) Caryophyllaceae

نام انگلیسی: Sweet William

بومی منطقه مدیترانه است ولی محدوده دقیق آن با توجه به کشت گسترده آن در ۲۰۰۰ سال گذشته ناشناخته است.گیاهی است دو ساله با گل های کوچک، مخملی به رنگ های صورتی، سفید، قرمز، بنفش و مخلوط سفید و قرمز که به تعداد زیاد در یک گل آذین چتر مانند با هم مجتمع می شوند. عمر گل ها به چند هفته می رسد. برگ ها باریک و سرنیزه ای به رنگ سبز متمایل به خاکستری است. این گیاه نسبت به سرما مقاوم است و عمدتاً در حاشیه باغچه کاشته می شود یا به شکل گل بریده از آن استفاده می کنند.این گیاه دارای ارقام کم پر، پر پر، پا کوتاه و پا بلند است.

قرنفل گیاهی است از تیره میخک که به عنوان گیاهی دوساله و علفی مورد کشت قرار می گیرد؛ اما این نکته را باید توجه داشت که اگر قرنفل در منطقه ای معتدل پرورش داده شود و یا هر سال پس از گلدهی، گلهای پژمرده و خشک آن حذف گردد، گیاه به صورت چند ساله خواهد شد که در این حالت بایستی هر ۲ الی ۳ سال یکبار گیاه را تقسیم کرده تا دچار بوته میری نشود. گاهی ارتفاع رشد به بیش از ۹۰ سانتیمتر میرسد که در این حالت بایستی از قیم استفاده نمود. گلهای این گیاه به صورت چتری باز می شود، معطر بوده و به رنگ سفید، قرمز و بنفش است.

قَرَنفُل گیاهی است دوساله از جنس میخک ها ، گل های کوچک و معطر، مخملی به رنگ های صورتی، سفید، قرمز، بنفش و مخلوط سفید و قرمز دارد که به تعداد زیاد در یک گل آذین چترمانند با هم مجتمع می شوند. عمر گل ها به چند هفته می رسد.برای تزئین حاشیه ها ، پنجره ،راهرو ، باغچـه ، تپـه گل ، گلدان مورد استفاده قرار می گیرد.

قرنقل برای رشد و گلدهی به مکانی آفتابی نیاز دارد که حداقل روزانه 6 ساعت از تابش مستقیم برخوردار باشد ، سایه و عدم تابش مستقیم نور خورشید باعث عدم گلدهی گیاه خواهد شد .بهتر است مکانی در نظر بگیرید که از تابش خورشید در بعد از ظهرهای تابستان به دور باشد ، قرنفل به آبیاری متوسط و منظم نیاز دارد سعی کنید از آب دادن بیش از حد به گیاه اجتناب کنید زیرا باعث پوسیدگی گیاه خواهد شد ،خشک ماندن بیش از حد گیاه نیز باعث آسیب رسیدن گیاه می شود.

اگر شرایط محیطی برای این گیاه مناسب باشد ،هر ساله بذرهای آن خود به خود در پای گیاه ریخته می شود و برای سالیان سال می توان در گوشه ای از باغ یا باغچه از داشتن این گیاهان لذت برد.همچنین گیاهچه های قرنفل را به شکل آماده می توان از نهالستانها در اوایل پاییز خریداری کرد اما این گیاهان سال آینده گل خوهند داد.

بذرها را پیش از کاشتن، به جهت افزایش قدرت جوانه زنی، ۱۲ الی ۲۴ ساعت در آب خیس کنید.برای کاشت، سینی نشا را با مخلوطی از خاک سبک و شنی آماده کرده و سپس بذر ها را با فاصله بر روی بستر کشت بپاشید و بر روی آن لایه نازکی از خاک الک شده در حدود 3 میلیمتر بپوشانید ،و با اسپری سطح خاک را مرطوب کنید بذرها برای جوانه زنی نیاز به نور دارند دمای محیط را بین 20 تا 23 درجه سانتیگراد تنظیم کنید و در طول مدت جوانه زنی رطوبت سطح خاک را حفظ کنید برای حفظ رطوبت بستر خاک می توانید از پوشش نایلونی رنگ روشن استفاده کنید.

بذرها بین 7 تا 14 روز جوانه می زنند بعد از جوانه زنی پوشش پلاستیکی را برداشته و رشد کامل گیاه و رسیدن به چهار برگی رطوبت سطح خاک را حفظ کنید پس از 4 تا 6 برگی شدن می توانید گیاهان جوان را به گلدان های بزرگ تر منتقل کرده و شش تا 8 هفته پس از آن و مناسب شدن دمای محیط بیرون به فضای باز منتقل نمایید.

هر 6 تا 8 هفته یکبار به گیاه کود دهید. همچنین می توان در هنگام کاشت گیاه از کودهایی که به مرور آزاد می ­شوند استفاده کنید تا از کوددهی به گیاه در طول زمان رشد خلاص شوید.برخی از انواع قرنفل­ ها خودرو هستند؛ بنابراین خارج کردن گل­ های پژمرده شده و هرس کردن گیاه به منظور کم کردن گیاهان خودرو و ترغیب گیاه به گل­ دهی مضاعف، امری ضروری است.

شرایط نگهداری قرنفل :

نور مناسب قرنفل :

مکان آفتابی، خاک نسبتاً قلیائی و سبک.جهت افزایش طول دوره گل دهی گل های خشک را مرتباً می چینند. حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتی گراد است.

آبیاری قرنفل :

به آبیاری منظم و متوسط نیاز دارد. زمانی که سطح خاک خشک شد می توان گیاه را آبیاری کرد. آبیاری بیش از اندازه این گیاه و ماندگاری آب در خاک پای گیاه موجب پوسیدگی طوقه(ناحیه اتصال ساقه به ریشه) ، زردی برگها و از بین رفتن گیاه می شود. آبیاری کم نیز در ابتدا موجب کاهش گلدهی گیاه، عدم رشد ، خشک شدن برگها و کوچک ماندن گیاه می شود.

دمای مناسب قرنفل :

وجود دمای خنک شبانه در حدود ۱۵ درجه برای گلدهی این گیاه بسیار مطلوب است. به طور کل زمانی که بذرهای این گیاهان را در سال جاری بکاریم، گلدهی گیاهان حاصل از رشد بذرها بعد از گذران پاییز و زمستان و در سال بعد روی خواهد داد.به بیان دیگر این گیاهان نیازمند یک دوره سرما هستند تا بتوانند توانایی گلدهی را بیابند. قرنفلها به شکل معمولا در اواخربهار/اوایل تابستان گل می دهند و در گرمای تابستان از بین نمی رود اما گلدهی آنان کاهش می یابد بنابراین اگر در منطقه ای گرم زندگی می کنید گیاه را در مکانی بکارید که از بعد از ظهر به بعد در سایه قرار بگیرد. قرنفل در طی زمستان می تواند سرما را تا حدود ۲۳- درجه سانتیگراد تحمل کند.

تکثیر گل قرنفل :

تکثیر آن از طریق تقسیم بوته، تهیه قلمه، خوابانیدن و کاشت بذر امکانپذیر است. بذر را در فروردین یا اردیبهشت در مخلوطی از خاک برگ و خاک باغچه در خزانه هوای آزاد می کارند و پس از چهار برگ شدن نشاها آن ها را به گلدان منتقل می کنند. قلمه را نیز در اواخر زمستان یا اوایل بهار از شاخه های گل نداده انتخاب می کنند و در ماسه می کارند.

گلدهی قرنفل :

در اواسط بهار یا کمی زودتر یک مرتبه توده ای از گل ها ظاهر می شود ولی به ندرت تک گل دیده میشود. در واقع فصل گلدهی آن کوتاه است. بنابراین برای جبران این مورد، نشاها را در زمان های مختلف تهیه و با فاصله ۱۵ روز منتقل میکنند.
فتوپریود بر خلاف سرما اثر کمی روی گلدهی قرنفل دارد که آن را از دیگر گیاهان نیازمند سرما، که برای تمایزیابی و نمو گل به روز بلند نیاز دارد، متمایز میکند. برای گلدهی این گیاه نیاز به دریافت سرما دارد. برای درک سرما گیاه باید ۱۲ تا ۱۵ هفته در دمای بالاتر از ۳۵ درجه سانتی گراد قرار گیرد و برای برطرف شدن نیاز سرمایی ۱۲ هفته در دمای ۴-۷ درجه سانتیگراد قرار گیرد و گیاه کامل وارد بهارش شود.

نحوه پرورش و نگهداری گل آمارانتوس

خاک مناسب قرنفل :

خاک با زهکش خوب و مواد ارگانیک مانند خاک برگ و یا کود پوسیده دامی رشد و گلدهی این گیاه را تضمین می کند بنابراین می توان از مخلوطی همانند خاک معمولی+خاک برگ استفاده کرد و یا اینکه مخلوطی همانند خاک برگ+کوکوپیت+پرلایت را بکار برد. برای کوددهی این گیاه نیز می توان از کود کامل با فرمول ۱۰-۱۰-۱۰ هر ۴-۳ هفته یکبار استفاده کرد.

هرس قرنفل :

برای تشویق گیاه به گلدهی بیشتر و طولانی تر کردن فصل گلدهی، گلهای خشک را مرتبا از گیاه جدا کنید تا انرژی گیاه به جای اینکه صرف تولید بذر شود، صرف تولید گلهای جید شود. همچنین ساقه هایی را که گلدهی داشته اند می توان تا حدود نیمی از ارتفاع آنان قطع کرد تا تولید ساقه های جدید تشویق شود. ناگفته نماند که اگر چه به شکل معمول این گیاه به شکل دو ساله نگهداری میشود (سال اول کاشت و سال دوم گلدهی) اما اگر در پایان فصل گلدهی ساقه های گیاه را به شکلی کوتاه کنیم که یک دوم و حتی یک سوم از ارتفاع آنان باقی بمانند گیاه در سال آینده (سال سوم) نیز می تواند به رشد خود ادامه دهد و گلدهی نسبتا خوبی را داشته باشد. در واقع با این کار مانع از بذردهی گیاه می شویم تا گیاه قدرت خود را برای سال آینده حفظ کند.

پرورش و کاشت بذر گل قرنفل در گلدان :

بذرها را به مدت ۱۲ الی ۲۴ ساعت در آب ولرم بخیسانید.

گلدان را با خاک سبک و شنی پر نمایید.

بذرها را با فاصله ۸ الی ۱۰ سانتی متری از هم و در عمق ۳ میلی متری خاک قرار دهید.

بستر کشت شده را آبیاری نمایید.

روی گلدان را با نایلون شفاف بپوشانید.

با گذشت ۷ الی ۱۴ روز از زمان کاشت، بذرها شروع به جوانه زنی می کنند.

با مشاهده جوانه زنی بلافاصله پوشش را از روی گلدان بردارید.

با ۴ یا ۶ برگی شدن گل های قرنفل، هریک از آنها را به گلدان بزرگتری انتقال دهید.

بعد از گذشت ۶ الی ۸ هفته از زمان کاشت آنها را به محیط بیرونی منقل کنید.

بیماری ها و آفات قرنفل :

این گیاه نسبت به آفات چندان حساس نیست اما به هر حال و بخصوص زمانی که گیاه به دلیل شرایط نامناسب محیطی از رشد مناسبی برخودار نیست آفاتی همانند شته، کنه های تارعنکبوتی و شپشک می توانند مشکلاتی را ایجاد کنند.

پژمردگی فوزاریومی یکی از بیماریهای این گیاه است که میتواند منجر به پژمردگی و خمیدگی برگهای این گیاه ، پژمرده شدن کل گیاه و از بین رفتن تمامی آن شود. به طور کل این گیاه به پوسیدگی طوقه (محل اتصال ساقه به ریشه که در نزدیکی سطح خاک است) حساس است و زیاده روی در آبیاری و زهکش نامناسب خاک و ماندگاری بیش از اندازه آب در خاک منجر به از بین رفتن این گیاه می شود.

بیماری های قارچی سفیدک پودری و بیماری زنگ(بروز لکه های ریز به رنگ نارنجی-قرمز بر روی برگها و ساقه ها) نیز از دیگر بیماری هایی هستند که بخصوص در صورت کمبود نور در محیط کاشت و خیس بودن برگسار در طی شب شیوع می یابند.

نحوه پرورش و نگهداری اپیمدیوم