کارت صدا چیست؟
کارت صدا به زبان ساده یکی از تجهیزات استودیو ها موسیقی است که این امکان را به شما می دهد تا بتوانید میکروفون ها و یا تجهیزات آنالوگ خود را به کامپیوتر خود متصل کنید و صدای آنالوگ را به دیجیتال تبدیل کنید. کارت صدا ها این تبدیل را با استفاده از مبدل های آنالوگ به دیجیتال و دیجیتال به آنالوگ یا AD/DA انجام می دهند که این موضوع باعث می شود تا بتوانید ساز های مختلف و یا منابع صدایی متفاوت را با استفاده از این محصولات در نرم افزار میزبان خود ضبط کرده و سپس با استفاده از این فایل های ضبط شده به ساخت آهنگ های خود بپردازید.پس از این که کارت صدای شما سیگنال آنالوگ شما را به سیگنال دیجیتال تبدیل کرد، با استفاده از اتصالی که برای کارت صدای شما در نظر گرفته شده می توانید این سیگنال را به کامپیوتر خود منتقل کنید. از اتصالات مشهوری که در بسیاری از کارت صدا ها مورد استفاده قرار می گیرد می توانیم به USB، Thunderbolt، FireWire و یا PCI/PCIe اشاره کنیم. اما جالب است بدانید که کارت صدا ها نه تنها می توانند سیگنال آنالوگ را به سیگنال دیجیتال تبدیل کنند، بلکه می توانند این کار را به صورت بر عکس نیز انجام دهند و سیگنال دیجیتال را به سیگنال آنالوگ تبدیل کنند تا بتوانید از آن خروجی گرفته و صدای مورد نظر را در اسپیکر مانیتورینگ خود گوش دهید.شما این سیگنال خروجی آنالوگ را از طریق اسپیکر های مانیتورینگ و یا هدفون های خود دریافت می کنید. بسیاری از کارت صداها از ورودی های Line Level, Instrument Level, Mic Level و خروجی های آنالوگ Line Level بهره می برند. همچنین بسیاری از آن ها از یک یا چند پری امپ میکروفون نیز بهره می برند که این امکان را به شما می دهد تا بتوانید به راحتی میکروفون خود را به این کارت صدا ها متصل کرده و به این ترتیب صدا های خود را از این طریق ضبط کنید. برخی از کارت صدا های گران قیمت نیز با بهره مندی از اتصالات دیجیتال مانند AES، S/PDIF و ADAT این امکان را برای شما فراهم می کنند تا بتوانید دیگر تجهیزات استودیوی خود را از این طریق به کارت صدای خود متصل کنید.
چرا به یک کارت صدا احتیاج داریم؟
برای این سوال جواب های بسیاری زیادی وجود دارد زیرا همانطور که گفتیم، کارت صدا ها را می توانیم به عنوان هسته استودیو ها در نظر بگیریم. اما سوالی که بسیاری از افراد ممکن است بپرسند این است که چرا به جای استفاده از کارت صدای داخلی کامپیوترمان، نیاز به استفاده از کارت صدا های اکسترنال داریم؟
به طور خلاصه، کارت صدا های داخلی ای که شما در سیستم های کامپیوتر خود در اختیار دارید نیز نوعی Audio Interface به شمار می روند اما کیفیت صدای پایین آن ها و همچنین ورودی ها و خروجی های محدود آن ها باعث می شود تا نتوانید با استفاده از آن ها به ضبط حرفه ای بپردازید. بسیاری از کارت صدا های داخلی این امکان را به شما می دهند تا بتوانید میکروفون هایی با جک ۳.۵ میلی متری را به آن ها متصل کنید و یا به شما خروجی های هدفونی می دهد که این طریق می توانید صدا های مختلفی که توسط سیستم کامپیوتری شما تولید می شود را گوش دهید.
کارت صدا های بسیار گران قیمت داخلی نیز در نهایت به شما امکان استفاده از دو ورودی Line Level را می دهند اما فرض کنید که در استودیوی خود می خواهید یک درام کیت کامل را با استفاده از ۹ میکروفون ضبط کنید. در این صورت حتما به یک کارت صدای با کیفیت و اکسترنال نیاز دارید تا بتوانید با استفاده از ۹ عدد ورودی به ضبط این درام کیت بپردازید. از طرفی، مبدل هایی که در کارت صدا های اکسترنال مورد استفاده قرار می گیرند عمدتا دارای کیفیت بهتری هستند. به طور کلی، کارت صدا های داخلی کامپیوتر شما مناسب استفاده روزمره و یا گوش دادن عادی به موسیقی هستند اما اگر می خواهید به طور حرفه ای به ضبط صدا بپردازید، به یک کارت صدای اکسترنال یا Audio Interface نیاز دارید.
اجزای تشکیل دهنده کارت صدا
یک کارت صدا به صورت معمول از اجزای زیر تشکیل شده است:
- DPS یا پردازنده سیگنال دیجیتال: که قلب تپنده کارت صدا است و عملیات پردازش صداها را انجام می دهد.
- DAC یا مبدل دیجیتال به آنالوگ: که وظیفه تبدیل صداهای دیجیتال خروجی از کامپیوتر به آنالوگ را برعهده دارد.
- ADC یا مبدل آنالوگ به دیجیتال: وظیفه آن تبدیل صداهای آنالوگ به فرکانس های دیجیتال است.
- ROM: این حافظه از نوع فقط خواندنی است و وظیفه نگهداری دیتا را به دوش می کشد.
- پورت های ارتباطی: جهت برقراری اتصال بین بلندگوها و میکروفون ها با کامپیوتر.
البته در نظر داشته باشید که این اجزا در همه کارت های صدا وجود دارند، ولی در جزئیات آن ممکن است اختلاف هایی وجود داشته باشد. برای مثال پورت های ارتباطی بسیار گسترده هستند و در کارت صداهای مختلف، از پورت های متفاوتی استفاده می کنند.همچنین برخی از امکانات یا اجزای دیگری وجود دارند که در همه کارت صداها دیده نمی شوند. برای مثال پری آمپ در برخی از آن ها وجود دارد و در برخی نه.
انواع کارت صدا
یکی دیگر از مواردی که در راهنمای خرید کارت صدا باید به آن پرداخته شود، انواع مختلف این کارت است. با توجه به گسترش نیازهای صوتی، دو نوع کارت صدای مختلف در بازار عرضه می شود که هر کدام از آن ها کاربرد و کاربران مخصوص خود را دارند
کارت صدای اینترنال
کارت صدای اینترنال درون کیس کامپیوتر شما قرار می گیرد. البته ممکن است به صورت Onboard یا مجزا باشد. کارت صدای آن برد، بخشی از مادربرد محسوب می شود، اما کارت صداهای مجزا قطعه ای جداگانه است که درون سیستم شما نصب می شود.کیفیت این ابزار برای پخش صداهای معمولی کافی است اما اگر ضبط صداهای حرفه ای انجام می دهید، بهتر است به فکر گزینه های اکسترنال باشید.
این محصول فاقد کنترلرهای صدا است و بیشتر برای مصارف خانگی کاربرد دارد. همچنین دسترسی به ورودی ها و خروجی های آن مشکل است. بنابراین برای مواردی کاربر دارند که کاربر دستگاه های ورودی و خروجی را تغییر نمی دهد. کارت های صدای اینترنال از نظر زیبایی و راحتی در حمل و نقل اهمیت دارند. هیچ کس دوست ندارد دستگاهی بزرگ را همراه لب تاپ خود حمل کند
کارت صدای اکسترنال
کارت صدای اکسترنال یا خارجی به عنوان قطعه ای جداگانه به فروش می رسد. این کارت معمولا دارای ورودی ها و خروجی های زیادی است که می توانید دستگاه های مختلف را به آن متصل کنید. از طرفی دیگر، قابل حمل بوده و به راحتی می توانید آن را با خود حمل کنید از طرفی دیگر کارت صدای مورد استفاده در استدیوهای ضبط صدا بسیار پیشرفته هستند و انواع امکانات را در اختیار کاربران قرار می دهند.
علاوه بر آن امکان کنترل صدا در این کارت بیشتر است. کارت صدای اکسترنال دارای انواع گوناگونی است که هر کدام از آن ها برای طیف خاصی از کاربران، کاربرد دارد. برای مثال نوعی از کارت صدا وجود دارد که در صورت خراب شدن کارت صدای اینترنال می توانید از آن استفاده کنید. این محصول بسیار کوچک بوده و هم اندازه یک فلش مموری کوچک است و دارای یک ورودی و یک خروجی است.
راهنمای خرید کارت صدا
در راهنمای جامع خرید کارت صدا قصد داریم به شما بگوییم در هنگام خرید کارت صدا باید به چه نکاتی توجه داشته باشید و چه کارت صدا هایی مناسب شما هستند.هنگام خرید کارت صدا شما باید چند نکته را مد نظر قرار دهید. ازجمله تعداد ورودی ها و خروجی ها و همچنین نوع اتصال، کیفیت پری امپ ها و نرخ نمونه برداری کارت صدا، تاخیر در مسیر کلی رفت و برگشت سیگنال و امکانات جانبی ای که هر کارت صدا در اختیار شما قرار می دهد. کارت صدا های شرکت های مختلف در این زمینه بسیار متفاوت هستند و نکته ای که درباره اتصال کارت صدا ها وجود دارد این است که برخی از اتصالات را نمی توانید به برخی از کامپیوتر ها متصل کنید. از این رو در نظر گرفتن این نکته می تواند شما را در خرید کارت صدای مناسب همراهی کند. در ادامه با مقاله راهنمای جامع خرید کارت صدا با ما همراه باشید تا تمامی این نکات را برای شما بشکافیم تا بتوانید با استفاده از این نکات بهترین کارت صدای ممکن را خریداری کنید.
کارت صدایی با تعداد ورودی و خروجی مناسب را انتخاب کنید
تقریبا مهمترین نکته ای که در انتخاب یک کارت صدا باید به آن دقت کنید، نوع ورودی ها و خروجی های آن است. تعداد و نوع ورودی ها و خروجی هایی که شما نیاز دارید کاملا به چیزی که می خواهید ضبط کنید (چه در حال و چه در آینده) بستگی دارد. بسته به نیاز شما، کارت های صوتی مختلفی در بازار وجود دارد، از کارت های صدای رومیزی که تنها دارای دو کانال هستند گرفته تا سیستم هایی که می توانند صدها کانال صدا را ضبط کنند.اگر شما یک خواننده/آهنگساز هستید، احتمالا تنها به یک جفت ورودی نیاز خواهید داشت که البته نوع این ورودی ها باید درست انتخاب شود. بیشتر کارت های صدا دارای دو یا چند پری امپ میکروفن هستند. اگر می خواهید از میکروفن های کاندنسر استفاده کنید، باید مطمئن شوید که پری امپ میکروفن کارت صدای شما دارای ویژگی فانتوم پاور باشد. اگر می خواهید گیتار یا کیبورد خود را مستقیما به کارت صدا متصل کنید، کارت صدایی که انتخاب می کنید، باید دارای ورودی های (instrument-level (hi-Z باشد. ورودی ها و خروجی های Line-level برای استفاده از پردازنده های اکسترنال، امپلی فایرهای هدفون (برای ساختن میکس های هدفون مجزا) و مانیتورهای استودیویی مناسب هستند.برای شروع کار، ورودی/خروجی دیجیتال اهمیت چندانی ندارد. این ورودی/خروجی های دیجیتال برای کارهای حرفه ای مورد استفاده قرار می گیرند. برای مثال، بعضی از پری امپ های میکروفن رده بالای یک یا دو کاناله دارای خروجی دیجیتال هستند که به شما اجازه می دهد بدون استفاده از ورودی های line-level بتوانید این پری امپ ها را به کارت صدا متصل کنید. اگر کارت صدای شما دارای ورودی/خروجی ADAT lightpipe باشد، به راحتی می توانید سیستم خود را با یک پری امپ میکروفن هشت کاناله ای که دارای اتصال ADAT باشد، گسترش دهید. هشت کانال اضافه می تواند برای شما سیستمی بسازد که با آن بتوانید یک گروه موسیقی کامل را ضبط کنید.
انواع اتصالات در کارت صدا ها
یکی از کلیشه هایی که در صنعت ضبط با آن مواجه هستیم این است که تکنولوژی مدام در حال تغییر است. در تکنولوژی های مربوط به کامپیوتر، کلمه ی “استاندارد” تقریبا کلمه ای منسوخ است. با در نظر داشتن این موضوع، در حال حاضر تعدادی از اتصالات کارت های صدا استاندارد و رایج هستند که عبارتند از: Thunderbolt، USB، FireWire و PCIe. تقریبا تمام کامپیوترها (چه ویندوز و چه Mac) دارای پورت USB هستند (چه USB2 و چه USB3)، در حالی که FireWire (یا ۴۰۰ یا ۸۰۰) بیشتر در کامپیوترهای با سیستم عامل Mac دیده می شود. هر دوی این پروتکل ها دارای میانگین سرعت مشابهی هستند (۴۸۰ مگابایت بر ثانیه) که این سرعت برای ضبط کردن ۶۴ ترک به صورت همزمان (در شرایط ایده آل) مناسب است. همچنین هنوز کارت های صدای ساده ای در بازار وجود دارد که از اتصال USB 1.1 استفاده می کنند، که سرعت بسیار پایینی دارند اما برای ضبط کردن یک یا دو کانال صدا کافی به نظر می رسند.
Thunderbolt
به خاطر سرعت بسیار بالا و تاخیر پایین، Thunderbolt استاندارد جدید کارت های صدا به حساب می آید. Thunderbolt 3 (که در جدیدترین کامپیوترهای اپل دیده می شود) نسبت به Thunderbolt 2 دو برابر سریع تر و نسبت به USB 3 هشت برابر سریع تر می باشد و سرعتی تا ۴۰ گیگابایت بر ثانیه را ارائه می دهد و طول کابل آن می تواند تا ۱۰۰ متر باشد. هم اکنون بسیاری از کارت های صدای سطح بالا در بازار وجود دارند که دارای اتصال Thunderbolt می باشند.
Firewire
مزیت FireWire این است که نسبت به USB انتقال اطلاعات را با نرخ پایدارتری انجام می دهد که این ویژگی باعث می شود هنگامی که می خواهید کانال های زیادی را به صورت همزمان ضبط کنید، اتصال FireWire قابل اطمینان تر باشد. نکته ی منفی اتصال FireWire در این است که کامپیوتر ها و کارت های صدایی که دارای این نوع اتصال هستند، بسیار محدودند. اگر از PC استفاده می کنید، می توانید یک کارت FireWire بر روی کامپیوترتان نصب کنید.
USB
مزیت اتصال USB در این است که کارت های صدای بسیاری این نوع اتصال را ارائه می دهند و برق مورد نیازشان را از این طریق تامین می کنند که برای هنگامی که در حال جا به جایی هستید و می خواهید با لپ تاپ به ضبط کردن بپردازید ایده آل هستند. همچنین تعداد کمی کارت صدا بر پایه ی PC Express و PCMCIA وجود دارد که منحصرا برای استفاده با لپ تاپ طراحی شده اند.
PCIe
چهارمین اتصال استاندارد کارت های صدا، اتصال (PCIe (PCI Express می باشد. کارت های صدایی که از این اتصال استفاده می کنند ساختاری بر پایه ی کارت دارند و این یعنی نمی توانید از این گونه کارت های صدا برای لپ تاپ استفاده کنید. شما باید این نوع از کارت های صدا را بر روی مادربورد نصب کنید که مزیت این کار این است که از برخی پروسه های پردازش اطلاعات که باعث تاخیر و محدود شدن پهنای باند می شود جلوگیری به عمل می آید. بیشتر کارت های صدای PCIe به گونه ای طراحی شده اند که بتوانند ترک های زیادی را پشتیبانی کنند و در عین حال، سرعت بالا و تاخیر تقریبا نزدیک به صفری که استودیوهای حرفه ای نیازمند آن هستند را تامین کنند. این کارت های صدا از کارت های صوتی با اتصال USB یا FireWire گران قیمت تر هستند. با این حال برخی کارت های صدا با اتصال PCIe وجود دارند که به کاربران با بودجه ی محدود هم اجازه ی بهره بردن از این فرمت را می دهند.
چه مشخصات فنی ای را هنگام خرید باید در نظر داشته باشیم؟
برای کاربران غالبا این سوالات مطرح می شود که آیا چیزهایی مانند نرخ نمونه برداری (bit depth و sample rate) واقعا اهمیت دارند؟ این ها مشخصاتی هستند که تقریبا برای تمام کارت های صدا ذکر می شود و بله، این مشخصات مهم هستند اما ساده نیستند. اجازه بدهید با bit depth شروع کنیم. هنگام پردازش صدا، bit depth تاثیر زیادی روی صدا دارد. ریاضی ساده ی آن به این شکل است که هر یک bit برابر با ۶dB می باشد. این یعنی صدایی با ۱۶bit(که استاندارد سی دی می باشد) محدوده ی داینامیکی برابر با ۱۶bits x 6 db/bit (یعنی در مجموع ۹۶dB) دارد. مشکل اینجاست که digital noise floor (کمترین مقدار نویز دیجیتال) خیلی بالاست و طیف داینامیک باقی مانده، بسیار کوچک است. نتیجه این است که اگر شما با کیفیت صدای ۱۶bit کار کنید، قسمت های آرام صدای مورد نظرتان نویز زیادی خواهد داشت. صدایی با کیفیت ۲۴bit با محدوده ی ۱۴۴dB، دارای کیفیت مناسبی برای پردازش های حرفه ای صداست. به همین خاطر است که صدای ۲۴bit استاندارد حرفه ای می باشد و توصیه می شود که با این کیفیت صدا کار کنید.از طرف دیگر، sample rate خیلی وابسته به ذهنیت شخص است. هر سمپل یک تکه ی دیجیتال کوتاه از صداست. استاندارد سی دی که ۴۴٫۱kHz است، تعداد ۴۴,۱۰۰ تکه ی کوتاه از صدا را در هر ثانیه می گیرد. تبدیل دیجیتال به آنالوگ تنها نیاز به دو سمپل یعنی بالا و پایین یک شکل موج صوتی دارد تا یک فرکانس ساخته شود. پس نرخ سمپل ۴۴٫۱kHz قادر به بازتولید فرکانس هایی تا ۲۲٫۰۵kHz می باشد. بالاترین فرکانسی که انسان می تواند آن را بشنود ۲۰kHz است، پس به بیان علمی ۴۴٫۱kHz حتی بیشتر از مقدار مورد نیاز برای بازتولید صداهایی ست که در محدوده ی شنیداری انسان قرار دارد. با این وجود حقایق علمی دیگری هم وجود دارد که بعضی از آن ها بیان می کند نرخ سمپل بالاتر، اطلاعات صوتی مفیدی را به همراه می آورد و البته نظریات دیگری این حقایق را رد می کنند. به همین خاطر متخصصین صدا، با نرخ سمپل های مختلف ۴۸kHz، ۸۸٫۲kHz، ۹۶kHz و یا حتی ۱۹۲kHz کار می کنند.در آخر باید بگوییم که تمام این ها نسبی هستند. اگر می خواهید دموی موزیک خود را روی سی دی قرار دهید و یا آن را با فرمت MP3 و به صورت آنلاین پخش کنید، کار کردن و میکس کردن با کیفیت ۱۶bit/44.1kHz احتمالا مشکلی نخواهد داشت. اما اگر می خواهید به عنوان مثال یک قطعه ی موسیقی جز را با فرمتی با کیفیت بالا پخش کنید، حتی فکر کار کردن با کیفیتی کمتر از ۲۴bit/96kHz را هم نکنید. نرخ سمپل های بالاتر مانند ۱۹۲kHz برای طراحی صدا به شدت موثر هستند. صدای پارس کردن یک سگ را با کیفیت ۱۹۲kHz ضبط کنید و سپس آن را در پروژه ای با کیفیت ۹۶kHz قرار دهید (سرعت و pitch نصف می شود اما کیفیت صدا افت نمی کند). به این ترتیب سریعا صدای عجیب growl که در فیلم های علمی تخیلی نمونه ی آن را زیاد می شنویم را خواهید داشت. به خاطر داشته باشید که sample rate و bit depthهای بالاتر، موجب می شود صداها فضای بیشتری را روی هارد دیسک شما اشغال کنند، پس باید محدودیت های سیستم خود را نیز در نظر بگیرید.مهمترین چیزی که در مورد sample rate و bit depth باید به خاطر داشته باشید این است که این دو مورد از کیفیت مبدل های دیجیتالی که استفاده می کنید، کمتر ملموس هستند. یک مبدل با کیفیت پایین شاید صدایی با کیفیت ۲۴bit/96kHz را در اختیارتان بگذارد، اما آن کیفیت حرفه ای که به دنبالش هستید را به شما ارائه نمی دهد.
کیفیت پری امپ
پری امپ کارت صدا یکی از مهم ترین اجزای آن است که نقشی مهم در کیفیت آن و قیمت آن بازی می کند، یک کارت صدا با یک پری امپ ضعیف و نویز دار عملا صدای میکروفون گران قیمت شما را از بین برده، معمولا پری امپ های میکروفون موجود در کارت صداها تا میزان ۵۰ دسی بل سیگنال میکروفون شما را تقویت می کند. اما پری امپ های قوی تر این میزان را بالاتر برده و همچنین دارای اعوجاج کمتری در سیگنال شما هستند. اما یکی از دیگر از جوانب پری امپ رنگ دهی آن به صدای شما می باشد به این صورت که در عمده کارت صداها سعی بر این شده که پری امپ های میکروفون از کمترین میزان رنگ دهی برخوردار باشند اما برخی از کارت صداها هستند که به واسطه پری امپ های خود معروف شده اند و مخابطان آن ها بخطار رنگ صدای پری امپشان این کارت صداها را تهیه می کنند.
میزان کنترل
هر کارت صدایی می تواند میزانی از کنترل را برای شما فراهم کند. کارت صداهای اینترنال معمولا هیچ گونه کنترلی به شما نمی دهند و نمی توانید از طریق کارت صدا، تغییراتی در ورودی و خروجی صدا ایجا کنید.اما کارت صداهای اکسترنال هر کدام تا حدی کنترل های مختلف را برای شما فراهم می کنند. هر چه کنترل های کارت صدا بیشتر باشد، بهتر می توانید صدا را ضبط یا پخش کنید. اما تعداد کنترلرها نباید به اندازه ای باشد که باعث سردرگمی شود و برای افراد مشکل ایجاد کند.
ویندوز، مک یا اندروید
یکی دیگر از مواردی که در راهنمای خرید کارت صدا باید به آن توجه داشته باشید، سیستم عاملِ سیستمی است که این کارت را روی آن نصب می کنید. برخی از محصولات با سیستم عامل ویندوز همخوانی بیشتری دارند و برخی با سیستم عامل مک. در این بین محصولاتی هم وجود دارند که با سیستم عامل اندروید هماهنگ هستند و می توانید از آن برای ضبط و پخش صدا در گوشی خود استفاده کنید.
امکانات اضافی
تا کنون در راهنمای جامع خرید کارت صدا درباره نکاتی صحبت کردیم که در همه کارت صدا ها وجود دارد. اما برخی از شرکت ها از ویژگی هایی در کارت صدا های خود استفاده می کنند که نمی توان آن را در دیگر محصولات پیدا کرد. برخی از شرکت ها در کارت صدا های خود از سیستم DSP استفاده می کنند که این سیستم باعث می شود تا بتوانید از نرم افزار ها و پلاگین های این شرکت هنگام ضبط استفاده کرده و هیچ تاخیری را تجربه نکنید. استفاده از سیستم DSP باعث می شود تا نرم افزار ها و پلاگین ها قدرت خود را از پردازنده ای دریافت کنند که در داخل کارت صدا قرار دارد از شرکت های معروف در زمینه تولید این کارت صداها می توان به Universal Audio، Apogee و Antelope اشاره کرد.