نکاتی برای والدین کودکان بیش فعال

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، ADHD(بیش فعالی) نوعی اختلال رشد عصبی است که معمولاً در اوایل کودکی و قبل از هفت سالگی بروز می کند. ADHD مهار واکنش های خود به خودی را برای کودکان دشوار می کند، واکنش هایی که می تواند همه چیز از جمله حرکت، گفتار و گوش دادن را تحت تأثیر قرار دهد.

کودکان بیش فعال معمولاً تمامی انرژی خود را صرف جنب وجوش می کنند تا جایی که دیگر توان و زمانی برای کارهای دیگر مانند یادگیری، انجام تکالیف مدرسه و... ندارند، از طرفی در برخی از این کودکان نقص توجه نیز دیده می شود؛ پس اگر به موقع درمان نشوند ممکن است به سمت ترک تحصیل و مسیرهای انحرافی کشیده شوند. در ادامه تلاش کرده ایم به بیش فعالی کودکتان از یک زاویه متفاوت بنگرید پس همراه ما باشید.

تغییرات معجزه آسا در زندگی با کودک بیش فعال

احتمالا زمانی که برای اولین بار تشخیص اختلال بیش فعالی و کمبود توجه در کودکتان داده شد، دچار نوعی شوک و ناباوری شدید. به این موضوع توجه داشته باشید که با پذیرش این اختلال در کودکتان و برنامه ریزی مناسب برای آن، می توانید جنبه های پنهان وجود خود و فرزندتان را چنان شکوفا کنید که از بودن در کنار یکدیگر لذت ببرید و حاضر نباشید این لحظات را با هیچ چیز دیگری عوض کنید.

نسبت به آینده امیدوار باشید

بسیاری از والدین قبل از آگاهی از بیماری کودک خود، دچار ناامیدی فراگیری می شوند. شاید چون حس می کنند والدین کارآمدی نبودند که فرزند خوبی تربیت نکردند یا دچار خشم و عصبانیت می شوند چون فکر می کنند فرزندشان با آن ها لجبازی می کند. از طرفی خود کودک هم دچار احساس گناه می شود؛ چون فکر می کند والدینش سزاوار فرزند بهتری بودند. به احتمال زیاد کودکان بیش فعال دچار اضطراب و افسردگی شده و عملکردشان نیز به شدت پایین می آید.

پس از تشخیص ADHD کودک، متوجه می شوید که نه شما و نه فرزندتان مقصر نبوده اید. دارو درمانی، روان درمانی و عشق بی قید و شرطی که به او ابراز می کنید به او کمک می کند تا تغییرات مثبتی در زندگی اش ایجاد کند. فراموش نکنید شما نیز باید از برخورد مناسب با کودک بیش فعال آگاهی کسب کنید. پس از مدتی که از درمان ADHD می گذرد، عملکرد تحصیلی و اجتماعی اش بهبود می یابد و می تواند به موفقیت های بیشتری دست یابد. دیدن این همه تغییرات مثبت شما را نسبت به آینده امیدوار می کند.

از کاه، کوه نمی سازید

والد یک کودک ADHD بودن به شما کمک می کند که به تدریج سطح تاب آوری و سازگاری تان افزایش یابد. پس به تدریج آرامش بیشتری در زندگی به دست می آورید، یاد می گیرید که هر مسئله کوچکی ارزش ندارد که ذهن تان را درگیر آن کنید. آگاهی از بیماری کودکتان به شما یادآوری می کند که لازم نیست قواعد خشک و غیر منعطفی داشته باشید.

به عنوان مثال لازم نیست کودکتان را مجبور کنید پشت میز تکالیفش را انجام دهد به او حق انتخاب می دهید، شاید گاهی بخواهد همزمان با انجام تکالیف، موسیقی نیز گوش دهد. اگر به استراحت نیاز دارد این زمان را به او می دهید. پس اگر امور به هر دلیلی مطابق میل شما پیش نرود صبر بیشتری نشان می دهید.

در مسیر حرکت به سوی شکیبایی

مراقبت از کودک ADHD، به شما کمک می کند که آستانه صبر و تحملتان را افزایش دهید. فرض کنید که از فرزندتان خواستید که لباسی را که روی تختش گذاشتید بپوشد، ده دقیقه بعد که باز می گردید می بینید که او لباسش را نپوشیده و مشغول بازی با اسباب بازی خودش است. شما در این لحظه سعی می کنید عصبانی نشوید چون می دانید او قصد لجبازی با شما را ندارد یا قصد اذیت کردنتان را ندارد بلکه به خاطر ابتلا به ADHD به سرعت حواسش پرت می شود. چیزی که می توانید از او یاد بگیرید این است که به لحظه "حال" توجه داشته باشید و به جای عصبانی شدن یا داد زدن، صبور بودن را تمرین کنید.

موفقیت در ترک عادت ناپسند

همراه با کودکتان در صف انتظار برای نوبت چرخ و فلک ایستاده اید، می دانید که این مدت برای او که مبتلا به ADHD است طاقت فرسا است، او مدام از صف خارج می شود، غر می زند، گریه می کند. در موقعیتی دیگر کودکتان می خواهد در رستوران غذایی سفارش دهد ولی قادر نیست کلمه مورد نظرش را پیدا کند؛ در تمام وضعیت های مشابه، نگاه های سنگین و قضاوتی دیگران رو لمس می کنید که شما یا کودکتان را زیر سوال می برند، ولی شما می دانید تمام این ها به خاطر ابتلای او به ADHD است پس به مرور یاد می گیرید که در شرایط مشابه به جای قضاوت کردن دیگران، آن ها را درک کنید و همدلی کنید.

تقویت حس مسئولیت پذیری و دقت در برنامه ریزی

ممکن است قبل از تولد کودک ADHD، برنامه ریزی دقیقی برای زندگی خود نداشته باشید ولی با تولد این کودک شما می دانید که در ساعت خاصی باید داروهایش را به او بدهید، در روزهایی از هفته او را پیش روانشناس ببرید تا تحت نظارت او توانایی های خودش را افزایش دهد، به او کمک کنید وسایل مدرسه اش را آماده کند، به طور مرتب با معلم مدرسه اش در ارتباط باشید و... . شما می دانید که آینده با کودک ADHD بیشتر از قبل، پیش بینی ناپذیر می شود، پس ناچارید تمامی احتمالات ممکن را در نظر بگیرید، برنامه ریزی دقیق تری برای آینده داشته باشید که تمام این کارها با افزایش حس مسئولیت پذیری همراه است.

افزایش خلاقیت و نوآوری

حتما متوجه شده اید که کودکتان دارای خلاقیت هایی ست که کودکان دیگر از آن بی بهره اند، به خصوص زمانی که تمرکز می کند، می تواند از این توانایی خود برای خلق شاهکاری متناسب با سن خود بهره ببرد یا می تواند بسیاری از بازی های پیچیده را انجام دهد، او می تواند الهام بخش شما شود تا خلاقیت خودتان را رشد دهید. به عنوان مثال برای تغییر دکوراسیون منزل هنگام تولد او، می توانید از ایده هایش استفاده کنید و اوقاتی لذت بخش با یکدیگر داشته باشید.

اوقات فراغت لذتبخش و استثنایی

کودک مبتلا به ADHD انرژی بسیاری دارد، پس می توانید در کنار او ساعت ها به فعالیت های ورزشی و جسمانی مشغول باشید و هیجان واقعی را تجربه کنید. در عین حال به او نیز کمک می کنید در فعالیت های ورزشی موفق تر از دیگر کودکان عمل کند.