نشانه های سرطان پوست چیست؟

به گزارش سایت خبری ساعدنیوز و به نقل از دکتر سلام: 

سرطان پوست و این 5 نشانه:

1- توده پوسته پوسته ی قرمز:

توده پوسته پوسته قرمز کارسیوم سلول سنگفرشی است که ممکن است به عنوان تکه های خشن قرمز یا قهوه ای شبیه به زگیل های قدیمی یا دلمه باشد. این نوع از توده و یا هر زخم پوست یا ضایعه، بزرگ ترین پرچم قرمز هستند. در یک موضوع عادی زخم پوست باید ظرف چند روز التیام یابد. اگر توده یا زخم شما همچنان ادامه داشت شما نیاز به چک کردن آن دارید.

2- تکه های سرخ:

سلول سرطان پایه رایج ترین شکل از سرطان پوست است که به عنوان یک سواچ قرمز کوچکی از پوست تحریک شده را نشان می دهد. که سواچ ممکن است در پوست خارش ایجاد کند و پوست را خشک کرده و در ظاهر افتضاح به نظر برسد. هنگامی که شما یک ضایعه پوستی سرطانی دارید، سیستم ایمنی بدن شما نمی تواند به این سلول های غیر طبیعی پاسخ بدهد. این واکنش می تواند قرمزی، التهاب و یا باعث پوسته پوسته شدن پوست شما شود.

3- زخم های باز:

کارسینوم سلول بازال همچنین می تواند به عنوان زخم خونین باز و یا پیش ظهور باشد. این نوع از بیماری تقریباً مثل پوست چرب است که پس از آفتاب سوختگی بسیار بد توسعه می یابد. احتمال گسترش سلول باز یا متاستاز به قسمت های دیگر بدن شما بسیار کم است. اما آنها هنوز هم می توانند مخرب باشند بخصوص اگر آنها در اطراف یا نزدیکی چشم و دهان باشند.

4- دهانه:

کارسینوم سلول سنگفرشی می تواند دهانه تقریباً کوچکی مانند آتشفشان کم عمق یا خون در مرکز آن باشد مانند کارسینوم سلول بازال. سلول سرطان سنگفرشی معمولاً کشنده نیست اما آنها می توانند به پوست آسیب برسانند و باعث بد شکلی آن شوند.

5- علائم غیر پوست:

سلول بازال و کارسینوم سلول سنگفرشی شما را محدود به یک ملانوم مرگبار می کند زیرا در نهایت در بدن شما گسترش می یابد و باعث بیماری سیتمیک می شود. انواع علائم شما را در ملانوم متاستاز  به تجربه محل سرطان بستگی دارد. هرگز این علائم راجع به سرطان را نادیده نگیرید. اگر ریه های شما ملانوم باشد، ممکن است تنگی نفس و سردرد و یا مشکل بینایی داشته باشید این علائم در همه جا هستند متاسفانه اگر شما یک ملانوم نگرفته اید تا زمانی که به آن مرحله می رسید پیش آگهی شما مبهم است. اگر شما در حال تجربه این علائم به دلیل ملانوم متاستاز هستید شما در دردسر بزرگی قرار دارید. واقعیت این است که هیچ الگوی قابل پیش بینی برای این بیماری وجود ندارد.