به گزارش سایت خبری ساعد نیوز به نقل از ایسنا، رضا نصری در پاسخ به این سوال که با توجه به این که دولت و وزارت خارجه بر اصل انجام مذاکرات احیای برجام و رفع تحریم ها تاکید دارند، به نظر وی چقدر ضرورت دارد که این مذاکرات هرچه زودتر آغاز شود و تاخیر در برگزاری این مذاکرات، چه چالش ها و پیامدهای احتمالی را به همراه دارد؟ گفت: تأخیر در مذاکرات چند پیامد منفی دارد. اول اینکه به جریان های تندرو و مخالف توافق در واشنگتن فرصت بیش تری می دهد تا در برابر بازگشت احتمالی دولت بایدن به برجام مانع تراشی کنند یا موانع قبلی را تثبیت و تحکیم کنند. این موانع می توانند سیاسی و حقوقی باشد. در واقع، مانع تراشی های سیاسی در نهایت زمینه ساز و مقدمه ای بر مانع تراشی های جدی تر حقوقی خواهد باید.
تاخیر در مذاکرات وین به مخالفان فرصت خواهد داد تا...
وی ادامه داد : به عنوان مثال، تعویق مذاکرات به مخالفان فرصت خواهد داد تا اینگونه در فضای سیاسی القا کنند که دولت جدید ایران در پی توافق نیست و صرفاً قصد دارد وقت کشی کند؛ و با این زمینه چینی از میان سناتورهای دموکرات تندرو و قانونگذاران کنگره یارکشی کنند تا با تصویب قوانین سختگیرانه موانع حقوقی مهمی پیش پای دولت بایدن قرار دهند. مثلاً می توانند در فرصت بدست آمده از طریق قانونگذاری در کنگره برای رسیدن به توافق برای ایران و دولت بایدن ضرب الاجل های غیرواقع بینانه تعیین کنند یا قانون جدیدی به تصویب برسانند که به موجب آن نقش و مداخله کنگره در فرآیند تایید توافق حاصله در وین به شدت افزایش یابد. یا ممکن است قانونی تصویب کنند که در آن شروط جدید و بعضاً غیرقابل تحققی برای انعقاد هر نوع توافق با ایران تعریف شده باشد. یعنی همانطور که مجلس شورای اسلامی در آذرماه طی یک قانون جدید شروط جدیدی برای احیای برجام برای دولت ایران تعریف کرد، کنگره نیز متقابلاً شروط خاص خود را به طرف مذاکره کننده آمریکایی تحمیل کند .
نصری افزود :طبیعتاً، لابی ها و رژیم اسرائیل نیز در این میان نقش عمده ای ایفا خواهند کرد. حتی اگر لازم باشد، به صحنه سازی و اتهام زنی های هدفمند در کارزارهای نظامی در عراق و سوریه روی خواهند آورد یا با ایجاد درگیری های مستقیم با ایران فضای سیاسی واشنگتن را علیه توافق و دیپلماسی با ایران سامان خواهند داد. دوم اینکه در صحنه بین المللی نیز تعویق مذاکرات به جریان متخاصم فرصت خواهد داد برای جوسازی و نهایتاً بهره برداری از سازوکارهای بین المللی علیه ایران برنامه ریزی کند، در اینجا، تعویق مذاکرات می تواند به صدور قطعنامه در شورای حکام آژانس علیه ایران، ارجاع مجدد ایران به شورای امنیت از جانب آژانس یا توسل دولت های غربی به «مکانیسم ماشه» منتهی شود. چنانچه این اتفاقات رخ دهد، عملاً موقعیت مذاکراتی ایران به شدت تضعیف خواهد شد.
این کارشناس ارشد مسائل بین الملل در ادامه تصریح کرد: در واقع، نه تنها نشستن هرچه زودتر طرفین پای میز مذاکرات می تواند بسیاری از این دسیسه ها را تا حدود زیادی خنثی کند، بلکه معتقدم در چنین بستری مذاکره مستقیم میان ایران و آمریکا نیز ضرورت دارد. در شرایط فعلی، در یکی از مهم ترین مذاکرات تاریخ معاصر ایران، دو طرف اصلی - ایران و آمریکا - مواضع یکدیگر را صرفاً از طریق رسانه ها یا واسطه ها می شوند. از خود بپرسیم چقدر از این پیام ها و مواضع در فرآیند انتقال غیرمستقیم گُم یا مغرضانه تحریف می شود؟ چقدر به دلیل اینکه واسطه های ذی نفع باید میان دو طرف اصلی پیام رسانی کنند وقت و نیرو تلف می شود؟
چگونه می توان از فرسایشی شدن مذاکرات وین جلوگیری کرد؟
نصری در واکنش به این سوال که مقامات در دولت و وزارت امور خارجه ایران تاکید دارند که این مذاکرات نباید فقط برای مذاکره باشد و همچنین نباید فرسایشی شود، و به نظر وی چگونه می توان این سیاست را به پیش برد؟ گفت :طبیعتاً، مذاکره باید یک هدف غایی و یک «نقشه راه» برای رسیدن به آن هدف داشته باشد. در ابتدای دولت اول روحانی، آقای ظریف تمام کشورهای ۱+۵ را در جلسه ای پشت میز نشانده بود و به کمک «پاور پوینت» به صورت سمعی و بصری برای آن ها یک نقشه برای رسیدن از «نقطه الف» به «نقطه ب» ترسیم کرده بود. در واقع، اگر عزم سیاسی وجود داشته باشد، همیشه راه حل نیز وجود دارد و مذاکره فرسایشی نخواهد شد. اما، همانطور که ذکر شد، مشکل اینجاست که اتلاف وقت و گذر زمان این عزم سیاسی را در هر دو طرف مخدوش خواهد کرد.
تاثیر و تبعات احتمالی انتقال پرونده هسته ای از وزارت امور خارجه به شورای عالی امنیت ملی
وی در همچنین در مورد برخی از گمانه زنی ها مبنی بر انتقال پرونده هسته ای کشور و مذاکرات برجام از وزارت امور خارجه به دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی و این که این تغییر و جابه جایی احتمالی چه تاثیرات و تبعاتی را می تواند در پی داشته باشد؟ اظهار کرد: به نظرم وزارت امور خارجه تخصصی ترین، مجرب ترین، مجهزترین و کارآمدترین نهاد کشور در حوزه سیاست خارجی است و کادر آن برای پیش برد این پرونده سرنوشت ساز اصلح است. ضمن اینکه وزارت امور خارجه در چنین مواردی تحت نظر شورای عالی امنیت ملی و مطابق تصمیمات آن عمل می کند. در سال های گذشته نیز وزارت خارجه مجری تصمیمات کلان شورای عالی امنیت ملی بوده است. پس انتقال پرونده هسته ای از وزارت خارجه به شورای عالی امنیت ملی معنی چندانی ندارد و صرفاً به مثابه حذف یک نهاد کارآمد و تخصصی از صحنه مذاکرات و دیپلماسی است.
تیم مذاکره کننده کنونی جناحی یا سیاسی نیست که کسی بخواهد آن را با تغییر دولت، تغییر دهد
نصری همچنین در پاسخ به این سوال که چقدر ضرورت دارد که تیم مذاکره کننده احتمالی دولت سیزدهم از تجربیات تیم قبلی مذاکره کننده استفاده کند و تجربیات پیشین در این زمینه منتقل شود؟ گفت :تیم مذاکره کننده کنونی جناحی یا سیاسی نیست که کسی بخواهد آن را با تغییر دولت تغییر دهد. تیم مذاکره کننده کنونی متشکل از افراد کارشناس و متخصصی است که اغلب چند دهه در دولت های مختلف به دستگاه دیپلماسی خدمت کرده اند و در سال های اخیر نیز هزاران ساعت به بررسی و تحلیل و برنامه ریزی و مذاکره با طرف مقابل برای انعقاد و سپس احیای توافق هسته ای پرداخته اند.
با توجه به وضعیت کنونی کشور، دولت رئیسی مجال سعی و خطا ندارد
وی افزود : فردی مثل آقای دکتر عراقچی یک دیپلمات و متخصص کارکشته است که در چند دولت - فارغ از گرایشات سیاسی آن ها - برای پاسداشت از منافع ملی به دستگاه دیپلماسی خدمت کرده و چنان به پرونده هسته ای نیز تسلط دارد که نه تنها بند بند برجام را حفظ است بلکه با روحیات و شخصیت ها و جریان های ذی نفوذ در پرونده نیز به خوبی اشراف دارد. ضمن اینکه از ریزترین جزئیات گفت وگوها - که صرفاً از طریق حضور فیزیکی بر سر میز قابل لمس است - به صورت دست اول خبر دارد. چند سال باید به یک فرد جدید آموزش نظری و عملی داد تا بتواند تجربه ای مشابه تجربه فردی مثل سیدعباس عراقچی کسب کند؟ وضعیت کشور به گونه ای است که دولت آقای رئیسی دیگر مجال سعی و خطا ندارد و لازم است از این ظرفیت های گرانقدر به بهترین شکل استفاده کند.
بازتاب اظهارات رئیسی درباره مذاکرات برجامی در رسانه های خارجی
