بیوگرافی پیر امیدیار رئیس سایت حراج ای‌بی

پیر مراد امیدیار زادهٔ ۲۱ ژوئن ۱۹۶۷ میلادی در پاریس بنیان گذار و رئیس سایت حراج ای بی (e-bay) و یک کارآفرین ایرانی/فرانسوی نیكوکار است. او در سال ۱۹۹۸ میلادی و در سن ۳۱ سالگی به عنوان ثروتمندترین فرد ایرانی در جهان شناخته شد. همسر او پاملا کر نیز است. امیدیار در سال ۲۰۰۹ حدود ۲ میلیون دلار به بنیاد ویکی مدیا کمک رساند. پیر امیدیار با درآمدی که به دست آورده بود به فکر امور خیریه افتاد تا اینکه مؤسسه Omidyar Network را به این منظور تاسیس کرد. همچنین بر پایهٔ اطلاعات فوربز پیر امیدیار ۱۴۱ مین شخص ثروتمند در جهان و ۴۷ مین شخص ثروتمند در ایالات متحده آمریکا است. همچنین او ثروتمندترین شخص ایرانی در جهان است. پیر امیدیار رئیس و مؤسس سایت ای بی (e-bay) اولین و معروفترین وب گاه مخصوص حراج و خرید و فروش اینترنتی که تا آخر سال ۱۹۹۸ ۱/۲ میلیون عضو ۷۵۰ میلیون دلار حجم معاملات و حدود ۸ میلیون دلار سود کسب کرده بود به طوری که بیش از ۶۰۰۰ کارمند ۴۶ میلیون مشتری ثبت شده و ۴۴۱ میلیون دلار سود خالص در سال ۲۰۰۵ داشته است.

دوران کودکی پیر مراد امیدیار

در کودکی نام او پرویز بود که پس از مهاجرت به آمریکا به پیر تغیرش داد. علاقه اش به رایانه در دبیرستان سنت اندروی مریلند و در کلاس نهم شروع شد. اولین برنامه رایانه ایش را در ۱۴ سالگی و در کتاب خانهٔ همین مدرسه نوشت. سر کلاس های مدرسه حاضر نمی شد و برای کار با رایانه به آزمایشگاه می رفت بارها هم به دلیل غیبت جریمه شد. مدیر مدرسه که علاقه پیر به رایانه و برنامه نویسی را دید به جای مقابله با آن تصمیم گرفت در این مسیر هدایتش کند. او از پیر خواست برای کتابخانه مدرسه برنامه ای بنویسد که خودش کارت های راهنمای کتاب را چاپ کند در عوض بابت کارش ساعتی ۶ دلار هم دستمزد بگیرد هرچند مبلغ زیادی نمی شد ولی همین انگیزه ای شد برای تلاش هدفمند در این زمینه امیدیار پس از دیپلم تحصیلات دانشگاهی را در تافتس ماساچوست گذراند و در رشته علوم کامپیوتر لیسانس گرفت.

دوران کارمندی پیر مراد امیدیار

در دوران دانشگاه، پیر شغلی نیمه وقت در یک شرکت نرم افزار پیدا کرد که زیر نظر مکینتاش فعالیت می کرد. در این دوره او برنامه نویسی کامپیوترهای مکینتاش را به طور حرفه ای یاد گرفت و چند نرم افزار هم با مجوز شرکت برنامه نویسی کرد؛ هرچند این کار بیشتر به خاطر علاقه اش به علوم کامپیوتری و نه دستمزد بود. پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه، پیر امیدیار در یکی از بخش های فرعی شرکت کامپیوتری اپل به نام کلاریس مشغول به کار شد. تیم او مسئولیت داشت اپلیکیشن گرافیکی MacDraw را به ۲ MacDraw ارتقاء دهد و به روزرسانی کند.

سه سال بعد از دانشگاه، در سال ۱۹۹۱ او به همراه سه تن از دوستانش یک شرکت محاسباتی مبتنی بر برنامه نویسی به نام Ink Development در زمینه ی «رابط کامپیوتری با استفاده از قلم استایلوس» تأسیس کرد که یک بخش فروش اینترنتی هم داشت. چندی بعد این بخش تبدیل به یک شرکت تجارت الکترونیک کامل شد و نامش را به ای-شاپ (E-Shop) تغییر دادند. ای-شاپ در سال ۱۹۹۶ توسط مایکروسافت خریداری شد، ولی امیدیار همچنان مجذوب چالش های تجارت الکترونیک باقی ماند

والدین پیر مراد امیدیار

مادرش الهه میرجلالی امیدیار یک زبان شناس مشهور و از استادان دانشگاه سوربن بود. پدرش هم کوروش امیدیار جراح اورولوژی از دانشگاه جانز هاپکینز بود که به دلیل اشتغال او به مهاجرت از پاریس به ایالت مریلند شدند.

افتخارات پیر مراد امیدیار

• در سال ۱۹۹۹ میلادی پیر امیدیار به عنوان برنده جایزه ملی «کارآفرین سال» انتخاب شد.
• در سال ۲۰۰۷ میلادی نشریه فوربز فهرستی شامل ۲۵۰ تن از ثروتمندترین اشخاص آمریکایی منتشر که نام پیر امیدیار (رییس اجرایی هیئت مدیره توییتر) در میان آن ها به عنوان رتبه ۳۲ به چشم می خورد.
• در سال ۲۰۱۱ میلادی فهرستی از ثروتمندان ایرانی منتشر شد که نام امیدیار در جایگاه چهارم آن به چشم می خورد.
• در سال ۲۰۱۱ میلادی جایزه دکترای افتخاری دانشگاه تافتس به امیدیار رسید.

عشق و ازدواج پیر مراد امیدیار

سال ۱۹۹۴، امیدیار در منطقه Bay Area سانفرانسیسکو زندگی می کرد. او در یک شرکت نرم افزاری به نام جنرال مجیک مشغول به کار بود و در کنار شغل اصلی خود، با طراحی و برنامه نویسی وب سایت هم کسب درآمد می کرد که با پاملا وسلی آشنا شد. پاملا دانشجوی ارشد بیولوژی بود. داستانی که در رسانه ها فراگیر شد این بود: پیر عاشق دختری شده بود که به جمع آوری جعبه های آب نبات های Pez علاقه ی زیادی داشت، برای اینکه پاملا را خوشحال کند یک بخش خریدوفروش و حراج آنلاین به وب سایت شخصی خود اضافه کرد تا پاملا بتواند با سایر کلکسیونرهای جعبه ی آب نبات وارد معامله شود و مجموعه ی خود را تکمیل کند. امیدیار بعدها گفت این حادثه شاید فقط یک جرقه بود؛ اما نه آن طور که رسانه ها به آن پروبال دادند. او همیشه مشتاق بود وب سایتی راه اندازی کند که مردم بتوانند اقلام اجناس خود را در آن بدون واسطه، خریدوفروش کنند و نفع ببرند. گرچه در آن سال ها اطرافیان او معتقد بودند که مردم نمی توانند از طریق اینترنت به هم اعتماد کنند، امیدیار باور محکمی داشت که انسان ها ذاتا خوب هستند. او در سال ۱۹۹۵ بالاخره ایده ی خود را به اجرا درآورد. پیر امیدیار و پاملا وسلی در فاصله ی کوتاهی نامزد و سپس ازدواج کردند.

زندگی خصوصی شهید محسن فخری زاده دانشمند تحقیقات علمی ایران