پیکاپ گیتار چیست؟

پیکاپ چیست؟

پیکاپ، یک قطعه آهن رباست که دور آن سیم های هادی الکتریسیته عایق شده پیچیده شده است و انرژی حرکتی حاصل از ارتعاش سیم های گیتار را به سیگنال الکتریکی تبدیل می کند. پیکاپ ها در سازهای الکتریک و آکوستیک مورد استفاده قرار می گیرند.پیکاپ ها بخشی از گیتار هستند که باعث می شوند صدای این ساز شنیده شود. پیکاپ ها به اندازه جنس چوب گیتار، سیم ها، امپ و سایر وسایل گیتار شما پر اهمیت هستند و نیاز هست که به همان اندازه مهم تلقی گردند. پیکاپ ها در انواع مختلفی ساخته می شوند و کاربرد های مختلفی نیز در موسیقی شما دارند. برای مثال شما از پیکاپی که برای نواختن در سبک کانتری استفاده می کنید در سبک هارد راک یا متال استفاده نخواهید کرد، همچنین اگر از پیکاپ مناسب استایل مورد نظرتان استفاده نکنید نتیجه مطلوبی نخواهید گرفت.

انواع پیکاپ

پیکاپ های گیتار الکتریک

پیکاپ های گیتار الکتریک (و پیکاپ های بیس الکتریک) به سه دسته اصلی تقسیم می شوند: سینگل کویل، هامباکر و P90.

سینگل کویل (Single Coil)

این نوع پیکاپ دارای یک آهن رباست. یک مثال خوب برای شناسایی سینگل کویل، پیکاپ های فندر استرتوکستر هستند. صدای پیکاپ های سینگل کویل را نمی توان در یک عبارت ساده توصیف نمود، ولی به صورت بسیار کلی می توان گفت که صدای این نوع پیکاپ، از پیکاپ های هامباکر و P90 روشن تر و شفاف تر است. سبک هایی که معمولاً در آنها از سینگل کویل استفاده می شود، شامل بلوز، کانتری و سرف (Surf) می شود؛ گرچه سینگل کویل ها در سبک های دیگر هم بسیار خوش می درخشند. می توان گفت که تنها نقطه ضعف آنها در مقایسه با هامباکرها، عدم ارائه دیستورشن های قوی است (یعنی دیستورشن هایی مشابه آنچه در سبک های هارد راک و متال می شنویم).

هامباکر (Humbucker)

هامباکرها در اصل دو پیکاپ سینگل کویل در کنار یکدیگر ند که باهم کار می کنند. پیکاپ های سینگل کویل، همواره در معرض پارازیت الکتریکی مشهور به ۶۰-cycle hum یا هام ۶۰ هرتز هستند. در مورد این نویز، در مقاله ی راهکارهایی برای کاهش نویز بیشتر صحبت شده است. هامباکرها برای مقابله با این نویز طراحی شده اند و از آنجا که در مقابل هام مقاوم هستند، با عبارت هام ـ باکر از آنها یاد می شود. این پیکاپ ها، ارائه دهنده صدای گرم و حجیم تر از سینگل کویل ها هستند و همین دلیلی است بر کاربرد آنها در سبک جز. از طرفی به واسطه سیگنال خروجی قوی تر، این نوع پیکاپ در ارائه دیستورشن های قوی تر، از سینگل کویل پیشی می گیرد. تنها جایی که هامباکرها خیلی خوب عمل نمی کنند، در سبک های کانتری و سرف (Surf) است. ولی غیر از آن، هامباکرها تقریباً در تمام سبک های دیگر عملکردی مناسب از خود نشان می دهند.

P90

و بالاخره پیکاپ های P90! این پیکاپ ها را می توان به نوعی حد وسط هامباکرها و سینگل کویل ها به حساب آورد. سیگنال خروجی این پیکاپ ها از سینگل کویل ها بیشتر و از هامباکرها کمتر است. صدای آنها دارای کمی عمق بیشتر نسبت به سینگل کویل ها و کمی عمق کمتر از هامباکرهاست. بهترین کاربرد P90 در اجرای سبک های بلوز و راک (و نه هارد راک) است. اما به طور کلی، می توان آنها را پیکاپ هایی نسبتاً چندمنظوره و همه فن حریف به حساب آورد.

پیکاپ های گیتار بیس

پیکاپ های بیس الکتریک (گیتار بیس)، درست مشابه پیکاپ های گیتار الکتریک ساخته می شوند و به انواع J-pickup، پیکاپ های سینگل کویل، پیکاپ های دوال کویل Dual-Coil و پیکاپ های Soap Bar تقسیم می شوند.

جی-پیکاپ (J-Pickup)

این نوع پیکاپ ها در ابتدا در گیتارهای فندر Jazz Bass مورد استفاده قرار گرفتند و به همین دلیل، تداعی کننده و هم اسم همین ساز هستند. پیکاپ های جی-پیکاپ ، صدایی گرم، واضح و شفاف ارائه می دهند و به صورت متداول، توسط نوازندگان سبک جز مورد استفاده قرار می گیرند؛ ولی ناگفته نماند که این پیکاپ ها در سبک راک نیز مورد علاقه نوازندگانی چون گدی لی (Geddy Lee) از گروه راش (Rush) و دیگر نوازندگان هستند.

اسپلیت-کویل (Split-coil)

این پیکاپ ها، در واقع یک سینگل کویل هستند که از وسط به دو نیم تقسیم شده است. یکی از این دو نیمه، کمی جلوتر از دیگری به سمت دسته ی ساز قرار می گیرد. پیکاپ های اسپلیت-کویل، به دلیل ارائه صدایی کوبنده و قوی، عمدتاً مورد علاقه ی نوازندگان سبک های راک و پانک است.

دوال-کویل (Dual-coil)

پیکاپ های Dual-coil، همان پیکاپ های هامباکر هستند. این پیکاپ ها به اندازه J-Pickup و Split-coil متداول نیستند. این پیکاپ ها، درست همانند پیکاپ های هامباکر، دارای صدایی به وضوح گرم تر از گزینه های سینگل کویل هستند. اگر صدای وینتج را دوست دارید، این پیکاپ ها مناسب شما هستند؛ از طرفی آگاه باشید که این نوع پیکاپ، وضوح و شفافیت دو پیکاپ قبلی را ارائه نمی کند.

سوپ بار (Soap bar)

پیکاپ های Soap bar، در اصل پیکاپ های J-bass هستند که کمی پهن تر شده اند و در پوششی پهن تر قرار گرفته اند. یک تفاوت قابل توجه در این نوع پیکاپ، پوشش غیرقابل نفوذ آن است که آن را در مقابل افت کیفی در طول زمان محافظت می کند. همچنین، این نوع پیکاپ، از زیر دارای پین هایی است که امکان انجام ترکیب های سیم کشی گوناگون را مهیا می سازد.

پیکاپ های گیتار آکوستیک

پیکاپ های آکوستیک را می توان در سه گروه تقسیم بندی کرد: پیزو (Piezo) و Transducer و Soundhole.

پیکاپ های Transducer

این پیکاپ ها به ارائه ی صدایی شبیه به صدای طبیعی ساز آکوستیک معروف هستند. پیکاپ های ترنسدیوسر، به صفحه ی رویی گیتار آکوستیک چسبانده می شوند و ارتعاشات صفحه رویی را به سیگنال الکتریکی تبدیل می کنند. از آنجا که این پیکاپ ها، چگونگی عکس العمل صفحه رویی گیتار به ارتعاشات سیم ها را دریافت می کنند، صدایی هم که تولید می کنند، به نحوی تنگاتنگ، مرتبط به این ارتعاشات است. تنها اشکال این پیکاپ ها، حساسیت بیشتر آنها نسبت به فیدبک در مقایسه با پیکاپ های piezo و soundhole است.

پیکاپ های پیزو (Piezo)

این نوع پیکاپ، در واقع همان Transducer است که به شکل نواری باریک ساخته شده و به جای آنکه به سطح صفحه رویی گیتار بچسبد، در بریج و زیر سدل قرار می گیرد. پیکاپ های پیزو، به جای دریافت ارتعاشات صفحه رویی، بیشتر صدای ارتعاش سیم ها را دریافت می کنند و صدایی مصنوعی با میدرنج افزوده ارائه می کنند. این پیکاپ ها گرایش چندانی به تولید فیدبک ندارند و ازاین رو، انتخاب خوبی برای اجرا در محیط های بزرگ و اجرا با ولوم بالا هستند.

پیکاپ های Soundhole

این پیکاپ ها در اصل پیکاپ های گیتار الکتریک هستند که بدون نیاز به سوراخ کردن چوب و پیچ کردن، در دهانه ی حفره صدای گیتار آکوستیک قرار می گیرند. پیکاپ های Soundhole، به طور محرز، تُن گیتار الکتریک را ارائه می کنند، ولی مدل های قیمتی تر آنها، صدایی بسیار زنده و طبیعی تولید می کنند. مدل های بالاتر این پیکاپ ها، دربرگیرنده ی تکنولوژی هستند که عملکردی مشابه میکروفون به آن ها می بخشد و بدون تولید فیدبک، بازخوردی مشابه میکروفون ارائه می دهند. به دلیل ارائه ی صدای نسبتاً طبیعی و بدون فیدبک، این نوع پیکاپ معدل نسبتاً خوبی از پیکاپ های Transducer و Piezo است. بیشتر این سیستم ها، با قیمتی مقرون به صرفه در اختیار شما هستند و برای نصب آن روی ساز، نیازی به سوراخ کردن و ایجاد تغییرات روی گیتار نیست.

تقسیم بندی پیکاپ ها به انواع اکتیو و پسیو:

تمام پیکاپ هایی که در بالا نام برده شده اند در تقسیم بندی Active یا Passive نیز قرار میگیرند. نوع صدای این دو نوع پیکاپ بسیار با هم متفاوت است. پس در هنگام خرید هر کدام از پیکاپ های بالا به اکتیو یا پسیو بودن آنها دقت کنید.

پیکاپ های پسیو:

پیکاپ های Passive اولین نوع پیکاپ های ساخته شده در تاریخ می باشند. این پیکاپ ها به این دلیل پسیو نامیده میشوند که سیگنال الکتریکی را تقویت یا اصطلاحا Boost نمی کنند. این پیکاپ ها صدایی گرم و زنده دارند و تقریبا همه سبک ها را پشتیبانی می کنند. اما اگر به دیستورشن خیلی سنگین علاقمند هستید ممکن است برای شما مناسب نباشند.

پیکاپ های اکتیو:

همانطور که از نام پیکاپ های اکتیو استنباط می شود این پیکاپ ها از مدارهایی استفاده می کنند که توسط منبع انرژی پشتییانی میشود. این منبع انرژی معمولا یک باطری 9 ولت است که داخل گیتار نصب میشود. این پیکاپ ها سیگنال شما را تقویت (Boost) می کنند که نتیجه آن خروجی قوی تر سیگنال صدای گیتار شما است. معمولا پیکاپ های اکتیو این امکان را به شما میدهند که فرکانس دلخواهتان (bass یا treble) را افزایش دهید. در گیتار الکتریک پیکاپ های اکتیو معمولا برای تولید صدای Distortion سنگین مورد استفاده قرار می گیرد.

پیکاپ اکتیو باس:

این پیکاپ ها معمولا گرانقیمت تر از سایر پیکاپ های گیتار باس هستند ولی به دلیل تن های مختلفی که میتوان برای آنها تنظیم کرد به نوازنده گیتار باس اجازه میدهند که به راحتی صدای ساز خود را متناسب با سبک ها مختلف تنطیم کند.

تفاوت انواع پیکاپ های اکتیو و پسیو

شما ممکن است مشخصات گیتار مورد نظرتان را خوانده باشید که نشان می دهد یک گیتار دارای پیکاپ های اکتیو است، همچنین با این وجود این گیتار ها میتوانند به صورت ترکیبی دارای پیکاپهای پسیو نیز باشند. در دهه ۷۰، گیتاریست های جاز به همیت دلایل از این فناوری برای گیتار های خود بهره بردند و در نتیجه یک تن تمیزتر، گرمتر و متعادل تر بوجود آوردند.

پیکاپ های اکتیو اولین بار برای نوازندگان بیس ظهور پیدا کردند و با استفاده از یک باتری، خروجی قدرتمند و صدای متعادل تولید کنند. میتوانید این نوع Pickup ها را از طریق باتری ۹ ولتی که در بدنه ساز قرار میگیرد تشخیص دهید. این باتری فرکانس خروجی را تقویت کرده و صدایی بم تر و سنگین تر ایجاد میکند که امروزه بیشتر برای سبک های مدرنی مثل متال و راک استفاده میشود.

چرا پیکاپ های مختلف تُن های متفاوتی تولید می کنند؟

پیکاپ ها شاید تا به اینجای بحث ساده بنظر برسند. اما سوالی که پیش می آید این است که "چرا پیکاپ های مختلف تُن های بسیار متفاوتی نسبت به یکدیگر دارند؟" پاسخ این سوال ریشه در تفاوت هایی دارد که در طراحی پیکاپ ها می تواند ایجاد شود؛ این تفاوت ها شامل نوع آهنربای استفاده شده، تعداد پیچ های سیم پیچ، فضای بین پیچ سیم ها، ارتفاع و پهنای بوبین و بسیاری فاکتورهای دیگر می شود. پس مانند خیلی موضوعات دیگر در هنر و علم، قواعد ساده هستند اما احتمالات نامحدودی را به وجود می آورند.

کلاویه به چه قسمتی از پیانو گفته میشود؟