قلقلک دادن بچه ها بیشتر بد است تا خوب. شاید تعجب کنید اگر بدانید در مطالعه ای که در مورد قلقلک انجام شد، فقط ۳۲ درصد افراد این طور اعلام کردند که از اینکه قلقلک داده شوند خوششان می آید، ۳۲ درصد برای شان فرقی نمی کرد و ۳۶ درصد نیز گفتند که از قلقلک متنفرند. همه ی ما قلقلک را تجربه کرده ایم مخصوصا زمانی که کودک بودیم؛ بنابراین تصور می کنیم قلقلک دادن بچه ها یک کار عادی و طبیعی است، اما به خاطر بیاورید که زمانی نه چندان دور، نبستن کمربند ایمنی نیز عادی بود.
خندیدن کودک بر اثر قلقلک به معنای لذت بردن او نیست.
بچه ها، مخصوصا آن هایی که حساس تر و اصطلاحا قلقلکی ترند، وقتی قلقلک داده می شوند نمی توانند نخندند، در حالی که کاملا از آن متنفرند. خنده ی آن ها به عنوان یک واکنش باعث می شود والدین به اشتباه تصور کنند کودک واقعا از قلقلک لذت می برد در حالی که اینطور نیست. در مطالعه ای که در سال ۱۹۹۷ در دانشگاه کالیفرنیا انجام شد، دانشمندان دریافتند احساساتی که هنگام قلقلک دادن ایجاد می شود، مشابه همان احساساتی نیست که در فرد هنگام خندیدن به یک جوک خنده دار ایجاد می شود. قلقلک فقط تصویری اشتباه از خندیدن ارائه می دهد.
قلقلک دادن راهی برای نشان دادن سلطه است.
کسی که قلقلک داده می شود، کنترل خودش را از دست می دهد. این جدال برای به دست آوردن کنترل می تواند برای کودک تحقیرآمیز باشد و خاطرات ناخوشایندی در ذهن او به جا بگذارد که تمام عمر با او خواهد بود. وقتی یک بزرگسال، کودکی را قلقلک می دهد معمولا هدفش شوخی و خنده است، اما به این معنی نیست که اثرات و عوارض آن ناخوشایند نخواهد بود. به گفته ی دانشمندان، قلقلک دادن می تواند نوعی از تسلط و چیرگی باشد و خندیدنی که ایجاد می کند، شیوه ای تکاملی برای نشان دادن تسلیم و مطیع شدن است.
علاوه بر اینکه کودک خردسال شما ممکن است نتواند به شما بگوید که از قلقلک تان لذت نمی برد، مجبور کردن کودک برای اینکه به شما اجازه بدهد قلقلکش بدهید، پیام خطرناکی در مورد کنترل بدن به او ارسال می کند. از نگاه یک کودک، قلقلک ناخواسته این ایده را به او القا می کند که یک بزرگسال این حق را دارد که با بدن او هر کاری می خواهد انجام دهد، حتی اگر کودک از او بخواهد این کار را نکند.
شاید تصور کنید این حرف احمقانه است. اما پدر و مادر این مسئولیت را دارند که به کودک خود از همان سنین پایین یاد بدهند، کنترل و اجازه ی بدنش، فقط و فقط دست خودش است. کودک باید بداند که بدنش قابل احترام و حریم شخصی اوست تا اگر زمانی در شرایطی قرار گرفت که در معرض سوء استفاده بود بتواند فورا این را تشخیص بدهد.
در گذشته های دور، از قلقلک برای شکنجه ی افراد استفاده می شد.
زمانی در چین و ژاپن، قلقلک شیوه ای برای مجازات و شکنجه ی اشراف بود، زیرا هیچ ردی به جا نمی گذاشت و فرد قربانی فورا به حالت عادی خود برمی گشت.مطالعه ای که روی ۱۵۰ فرد بزرگسال که در کودکی از سوی خواهر یا برادر خود مورد قلقلک قرار گرفته بودند انجام شد نشان داد خیلی از این افراد، قلقلک را نوعی تجاوز فیزیکی می دانستند. این مطالعه دریافت که قلقلک دادن می تواند واکنش های شدید فیزیولوژیکی در فرد ایجاد کند مانند تهوع، از دست دادن هوشیاری و عدم توانایی در نفس کشیدن.
قلقلک می تواند خنده های غیرقابل کنترلی ایجاد کند که به سختی متوقف می شوند. خنده در اثر قلقلک های مداوم می تواند به حدی برسد که فردی که قلقلک داده می شود نه بتواند به درستی نفس بکشد و نه بتواند بگوید که در موقعیت خوبی نیست. در نتیجه چیزی که به عنوان خنده و شوخی شروع شد، سبب عوارض جدی برای فرد خواهد شد. وقتی راه های زیاد دیگری برای خوش گذرانی و خندیدن وجود دارد، چرا قلقلک؟!
تاثیر قلقلک بر بی اعتمادی کودکان تا آخر عمر
قلقلک دادن کسی می تواند سبب «درد روحی شدید» در او شود و گاهی این درد تا آخر عمر با فرد خواهد بود.به گفته ی کارشناسان و روانکاوها، قلقلک دادن در دوران کودکی، یکی از دلایل متداول چالش های هیجانی است که حتی در افراد بزرگسال هم دیده می شود. هستند بزرگسالانی که تجربه ی قلقلک در دوران کودکی را هنوز هم به عنوان تجربه و خاطره ای ناخوشایند و آزاردهنده در ذهن دارند. این خاطرات می توانند باعث شوند، فرد وقتی که در تماس نزدیک با دیگران قرار می گیرد، بیقرار شود و نتواند آرامش داشته باشد، چون احساس ناامنی و بی اعتمادی می کند و ناخودآگاه هر بار که کسی او را لمس می کند، حتی اگر از نزدیک ترین افرادش باشد، گارد می گیرد.
برای اینکه به کودک تان بگویید «دوستش دارید و عاشق خنده هایش هستید» راه های بسیار بهتری هم وجود دارد.پدر و مادر ها به طور کلی فکر می کنند که می دانند چه چیزی برای فرزندشان خوب است و از روی حس و تجربه ی خود احساس می کنند قلقلک دادن، یک شوخی معمولی و طبیعی است. اما بهتر است کلا قلقلک دادن را فراموش کنید و راه های دیگری برای شوخی با کودک تان پیدا کنید. اگر هم خیلی دوست دارید فرزندتان را قلقلک بدهید، حتما اول از او اجازه بگیرید.
راه های دیگری برای تماس فیزیکی با کودکتان انتخاب کنید.
ارتباط فیزیکی و لمس بدنی بین یک والد و فرزند، بسیار اهمیت دارد. انسان برای بقاء به تماس فیزیکی نیاز دارد و راه های بسیار خوبی برای ایجاد ارتباط فیزیکی میان پدر یا مادر و کودک وجود دارد که خیلی مناسب تر و دلچسب تر از قلقلک هستند.کودک را روی پاهای تان بنشانید و برایش کتاب بخوانید، آواز بخوانید، قصه تعریف کنید و یا از او بخواهید برای شما داستانی تعریف کند.بیشتر بچه ها ماساژ گرفتن را خیلی دوست دارند. ماساژ نوزادان می تواند آن ها را آرام کند، به وزن گرفتن شان کمک کند و دمای بدن شان را تنظیم نماید. می توانید تکنیک های ماساژ کودک را فرا بگیرید و کودک تان را با یکی دو قطره لوسیون معمولی یا یک عصاره گیاهی ماساژ دهید.
اگر هدف تان این است که با کمی تحرک بدنی، با کودک بازی و تفریح کنید، قایم موشک، لی لی، بازی تعادل (از کودک بخواهید روی یک خط مستقیم راه برود، موزیک هم می توانید پخش کنید)، گرگم به هوا، توپ در سبد، بولینگ و یا هر بازی مبتکرانه ای که کودک تان می پسندد، فعالیت های خوبی هستند. مهم این است که کودک شما، کسی باشد که بازی و شیوه ی لمس بدنش را کنترل می کند.
تقویت حس امنیت درونی کودکان با بازی
