به گزارش سایت خبری ساعد نیوز ، رقراری یک رابطه دوستانه بین فرزندان، یکی از وظایف والدین محسوب می شود. والدین با روش های تربیتی و نوع برخورد خود در واقع الگویی برای کودکان هستند. آن ها با برخورد مناسب در هنگام دعوای کودکان می توانند منجر به ایجاد رابطه دوستانه بین فرزندان شان شوند و یا برعکس خشم و نفرت بین آن ها را دامن بزنند. احساس رقابت و حسادت از جمله مواردی اند که به شدت می توانند باعث تخریب رابطه دوستانه بین فرزندان شود.
خواهر و برادرها معمولا احساسی از رقابت نسبت به یکدیگر دارند که باعث بروز بحث هایی بین آن ها می شود. این بحث ها تا جایی که آسیبی برای آن ها نداشته باشد کاملا طبیعی است و نه تنها به رابطه آن ها آسیب نمی زند بلکه می تواند با احساس حمایت نسبت به یکدیگر همراه می شود. در خانواده سالم والدین این نگرش را در فرزندان خود ایجاد می کنند که با وجود هر دعوایی که پیش می آید، تمام اعضا همچنان به عنوان خواهر و برادر باید حامی یکدیگر باشند.
معمولا با تولد نوزاد در یک خانواده نوعی از احساس حسادت در فرزند بزرگتر ایجاد می شود. این احساس حسادت ممکن است با رفتار والدین تشدید شود. والدین باید با به کار بردن راهکارهای ایجاد رابطه دوستانه بین فرزندان کمک کنند که این حس حسادت تا میزان زیادی از بین برود و جای خود را به یک رابطه سالم و حمایتی بدهد. کودکانی که تحت آموزش با این راهبردها قرار می گیرند مثل اعضای یک تیم می شوند که در عین حال که برای بهترین عضو تیم بودن با هم رقابت می کنند، از اعضای دیگر تیم حمایت می کنند. در بزرگسالی برای یکدیگر مانند یک دوست صمیمی خواهند بود.
نکاتی برای تقویت رابطه بین فرزندان:
فرزندان خود را با یکدیگر مقایسه نکنید:
اول از همه، از گفتن جملاتی مانند «چرا نمی توانی مثل برادرت به حرف های من گوش بدهی؟» یا «خواهرت با من بحث نمی کند.» خودداری کنید. مقایسه کودکان به معنی شعله ور کردن رقابت ناسالم و ایجاد خشم و تنش بین آنهاست.
چه مشکلی در دعواهای آنها نهفته است؟
آیا فرزندان شما وقتی دعوا می کنند که یکی از آنها سعی می کند توجه شما را جلب کند؟ آیا برای زمان و توجه رقابت می کنند؟ آیا وقتی خسته و بی حوصله هستند بیشتر دعوا می کنند؟ زمانی که الگوی دعوای آنها مشخص شود، می توانید برای کاهش موقعیت های تنش اقدام کنید. برای مثال، می توانید زمان بیشتری را به هر کودک اختصاص دهید و احساس بهتری به هر دوی آنها دهید.
دعواهای زیاد از حد مانع بزرگی برای تقویت رابطه بین فرزندان هستند. دعوا بین خواهر و برادر پیش می آید، اما شما به عنوان والدین نباید اجازه دهید تعداد تجارب منفی رابطه با خواهر/برادر بیشتر از تجارب مثبت باشد. اخلاق های آنها را بشناسید و سعی کنید ترتیبی اتخاذ کنید که موارد تنش را کمتر کنید.
تحسین تفاوت ها را به آنها یاد دهید:
آیا یکی از فرزندان شما دوست دارد در سکوت بنشیند و کتاب بخواند و دیگری به بازی های پر سر و صدا علاقه دارد؟ زمانی که کودکان علایق متفاوتی دارند، دعوا به طور طبیعی پیش می آید.
مسئله مهم در تقویت رابطه بین فرزندان این است که به آنها یاد دهید که به تفاوت هایشان احترام بگذارند و یکدیگر را دوست داشته باشند. برای مثال، اگر یکی از کودکان عاشق بازی های فکری و دیگری عاشق بازی های پر هیجان است، والدین باید سیستمی را ابداع کنند که آنها یاد بگیرند در آن با هم همکاری کنند و راهی را بیابند که هر دو از آن لذت ببرند یا نوبتی بازی کنند.
از آنها بخواهید به صورت تیمی کار کنند:
ایجاد حس همکاری و کار تیمی یکی از راه های تقویت رابطه بین فرزندان است. از کودکان بخواهید پروژه ای را با هم تکمیل کنند یا در انجام کارهای خانه به هم کمک کنند. پروژه ای را برای آنها تعیین کنید: برای مثال، رنگ کردن یک اتاق یا تمیز کردن باغ و میوه چینی. پروژه را بر اساس توانایی و سن کودکان تعیین کنید. کودکان را در یک تیم قرار دهید که قرار است با تیم پدر و مادر رقابت کنند و به هدف مشترکی برسند. رقابت را جدی و پایاپای ادامه دهید، اما اجازه دهید در این رقابت فرزندانتان برنده شوند.
مسئولیت های یکسانی به فرزندانتان بدهید:
یکی از علل رایج اختلافات بین کودکان و نوجوانان، تصور تبعیض بین آنهاست. حتی اگر فرزندان شما تفاوت سنی زیادی دارند، بر اساس سن آنها مسئولیتی به هر یک بدهید. اگر یکی از فرزندان مسئول خرید بیرون از خانه است، دیگری باید مسئول مرتب کردن وسایل یا هر کار ساده دیگری باشد که مناسب سن اوست.
مهارت های گوش کردن را به آنها بیاموزید:
توانایی گوش کردن به آنچه یک نفر می گوید مهارت مهمی است که باید از کودکی آن را فراگرفت. بدین ترتیب، فرد یاد می گیرد که با دیگران همدلی کند و دنیا را از دیدگاه آنها ببیند. از کودکان بخواهید به نظرات یکدیگر گوش دهند و نظر و افکار دیگری را درک کنند.
احترام به یکدیگر را به آنها بیاموزید:
گوش دادن تنها یکی از راه های احترام به دیگری و تقویت رابطه بین فرزندان است. احترام گذاشتن برای تقویت هر نوع رابطه ای ضروری است. به کودکان یاد دهید با دیگران به همان نحوی رفتار کنند که دوست دارند با آنها رفتار شود. احترام گذاشتن شامل حرف زدن با دیگری با لحن و صدای آرام در عین مخالفت، اهمیت دادن به نظرات دیگری، حفظ حریم شخصی فرد دیگر (وارد نشدن به اتاق خواهر یا برادر بدون اجازه و برنداشتن وسایل شخصی) است.
مخالفت کردن را به آنها یاد دهید:
اختلاف در هر رابطه ای پیش می آید، اما مدیریت آن اهمیت دارد. به کودکان یاد دهید که نباید یکدیگر را با القاب زشت خطاب کنند، اختلاف نباید بر رابطه آنها تاثیری داشته باشد و از همه مهمتر دعوای فیزیکی ممنوع است. خودتان نیز در اختلافات با همسرتان الگوی مناسبی برای فرزندانتان باشید.
به صورت خانوادگی تفریح کنید:
اختلاف و تنش در بین خانواده هایی که با یکدیگر وقت می گذرانند و تفریح می کنند، کمتر است. سعی کنید فعالیت هایی را انتخاب کنید که تمام اعضای خانواده از آن لذت می برید، برای مثال دوچرخه سواری، تماشای یک فیلم بامزه برای کودکان، رفتن به شهربازی.
تاکید کنید که ارتباط خانوادگی اهمیت دارد:
برای فرزندانتان توضیح دهید که خانواده، به خصوص خواهر و برادر، عشقی است جدانشدنی که در جای دیگری به دست نمی آید. به فرزندانتان یادآوری کنید که شاید الان همراهی دوستانشان را به خواهر/برادر خود ترجیح دهند، اما هر چه بزرگ تر شوند حضورشان در زندگی دیگری اهمیت بیشتری می یابد. شاید اکنون اهمیت تقویت رابطه بین فرزندان را درک نکنند، این تلاش شما اهمیت زیادی دارد و در نهایت اهمیت آن را درک خواهند کرد.
در دعواهای آنها وارد نشوید:
تمام کودکان با هم دعوا می کنند. اینکه صرفا آنها را از هم جدا کنید و هر یک را به اتاق خود بفرستید، چیزی از مهارت های حل اختلاف به آنها یاد نمی دهد. از سوی دیگر، وارد شدن در دعوا نباید به صورتی باشد که کودکان حس کنند از یکی از آنها طرفداری شده است. ورود والدین در دعواهای کودکان کم سن و سال توصیه می شود. از هیچ کدام از آنها طرفداری نکنید، بلکه راه حلی برای توافق و ادامه بازی پیشنهاد دهید. در مورد نوجوانان بهتر است اجازه دهید خودشان مشکل را حل کنند و وارد بحث های آنها نشوید.
