رابطه جنسی در دوران بارداری و پس از زایمان

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، سیاری از خانمهای باردارمخصوصا افرادی که پس ازسالها نازایی صاحب فرزند شده اند در دوران بارداری نگرانی های خاصی دارند.یکی از سؤالات رایجی که پرسیده میشود در مورد داشتن مقاربت در این دوران است.بعضی از زوجها بدلیل همین نگرانی ها و ترس از صدمه به جنین ، از داشتن رابطه زناشویی خودداری میکنند و همین مسأله باعث ایجاد فاصله عاطفی بین انها و مشکلات بعدی میشود.

رابطه جنسی در سه ماهه اول بارداری:

در اوایل بارداری ( سه ماهه اول ) ، معمولا مقاربت در اوایل بارداری ایرادی ندارد و بعد از اطمینان از تشکیل قلب جنین زوجها میتوانند نزدیکی داشته باشند مگر در مواردی که جفت پایین باشد، خانم باردار لکه بینی ، خونریزی ، درد زیر شکم ، وضعیت تهدید به سقط ، سابقه سقط ونارسایی دهانه رحم یا زایمان زودرس داشته و یا با روشهای کمک باروری باردار شده باشد.

رابطه زناشویی در سه ماهه دوم :

در این دوران هم همانند سه ماهه اول درصورتی که سابقه سقط ، زایمان زودرس ، نارسایی سرویکس و بارداری به روش آی وی اف وجود نداشته و جفت پایین نباشد رابطه جنسی مانعی ندارد.از حدود 24 هفته در حاملگی های تک قلو به مادران توصیه میشود جهت حفظ خونرسانی جفت از خوابیدن در حالت طاقباز خودداری کنند.پوزیشن هایی که مرد رو قرار میگیرد باعث فشار برشکم و سینه ها شده و ممکن است برای خانم دردناک باشد بنابراین زوجها بایستی در حین رابطه جنسی وضعیتهایی را انتخاب کنند که مادر در حالت طاقباز و خوابیده به پشت نباشد.

سکس در سه ماهه سوم بارداری:

در سه ماهه سوم هم در صورتیکه مادر موارد منع رابطه جنسی مانند سابقه زایمان زودرس ، پارگی زودرس کیسه آب ، جفت سرراهی و خونریزی و...را نداشته باشد با رعایت پوزیشن های خاص مقاربت مانعی ندارد. در حوالی زمان زایمان داشتن رابطه زناشویی به شروع دردهای زایمانی و آمادگی دهانه رحم کمک میکند.

در دوران بارداری دلیلی برای تغییر در رابطۀ جنسی شما با همسرتان وجود ندارد، مگر اینکه پزشک توصیه ای غیر از این کرده باشد. در صورت نداشتن هیچ گونه مشکل پزشکی، نزدیکی جنسی یا ارگاسم در دوران بارداری به کودک شما صدمه ای نمی زند. به یاد داشته باشید که کیسۀ آب به خوبی از نوزاد درون رحم شما محافظت می کند. در این مطلب می توانید با راهنمایی های لازم در زمینۀ مراقبت های جنسی طی بارداری آشنا شوید.

برخی اوقات ممکن است رابطه جنسی به دلایلی محدود شود. یکی از این موارد سابقۀ سقط در بارداری های قبلی است. هرچند تأثیر شناخته شده ای در مورد اثر رابطۀ جنسی در افزایش احتمال سقط وجود ندارد و در واقع سقط به دلیل وجود مشکلات جنینی اتفاق می افتد، اما پزشک به منظور کاهش نگرانی ترجیح می دهد که این رابطه را محدود کند.

همچنین در مواردی نظیر خونریزی واضح، پارگی کیسۀ آب و نیز جفت سرراهی برقراری رابطۀ جنسی ممنوع است، زیرا در این موارد رابطۀ جنسی ممکن است برای مادر و نوزاد یا هر دو خطرساز باشد. شما می توانید از پزشک خود دربارۀ موارد منع رابطۀ جنسی و ویژگی های نوع نزدیکی جنسی محدودشده سؤال کنید، زیرا عوارض مختلف ممکن است نیاز به محدودیت های مختلفی داشته باشد.

رابطۀ جنسی مناسب

با پیشرفت بارداری، ممکن است تغییر حالت و فرم قرارگیری در رابطۀ جنسی برای راحتی شما لازم باشد. پس از ماه ۴ بارداری، مادر ممکن است هنگام دراز کشیدن به پشت دچار احساس سرگیجه یا حالت تهوع شود. این امر به وزن رحم در حال رشد و فشار آن بر روی عروق اصلی مربوط می شود.

در این زمان بهتر است فرم های قرارگیری دیگری را هنگام نزدیکی امتحان کنید. در صورت لزوم می توان از یک ژل روان کنندۀ دارای آب هنگام نزدیکی استفاده کرد. در طول نزدیکی نباید احساس درد کنید. هنگام ارگاسم، رحم شما منقبض خواهد شد. اگر دچار هر گونه انقباض دردناک یا منظمی شده اید، با پزشکتان تماس بگیرید. همچنین اگر دچار خونریزی واژن؛ کمی لکه بینی طبیعی است، شده اید یا اگر کیسۀ آب شما پاره شد، به یاد داشته باشید که هیچ چیزی نباید پس از پاره شدن کیسۀ آب وارد واژن شود، در این حالت نزدیکی را قطع کنید و بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.

صحبت کردن با همسرتان در مورد چگونگی احساس شما در مورد رابطۀ جنسی و هر نگرانی دیگری که دارید، به شما کمک خواهد کرد تا احساس بهتر و راحت تری داشته باشید. همچنین همسرتان را تشویق کنید تا با شما ارتباط برقرار کند، حرف بزند و احساس خود را با شما در میان بگذارد، به خصوص اگر متوجۀ تغییرات در حساسیت و واکنش پذیری او شده اید. برقراری ارتباط به هر دو نفر شما در درک بهتر احساس و خواسته ها کمک خواهد کرد.

تغییر تمایلات جنسی

تغییر میل جنسی شما در دوران بارداری طبیعی است. تغییرات هورمونی باعث می شود که برخی زنان افزایش میل جنسی را در دوران بارداری تجربه کنند، درحالی که ممکن است برخی دیگر برخلاف دوران قبل از بارداری علاقه ای به برقراری رابطۀ جنسی نداشته باشند. در سه ماهۀ اول معمولاً برخی از زنان علاقۀ خود را به رابطۀ جنسی از دست می دهند، زیرا احساس راحت نبودن و خستگی می کنند، درحالی که تمایل های جنسی زنان دیگر ممکن است همانند قبل باقی بماند.

اگر پزشک ، فعالیت جنسی شما را محدود کرده است یا اگر شما تمایلی به نزدیکی جنسی ندارید، به یاد داشته باشید برای به اشتراک گذاشتن احساس خود با همسرتان وقت بگذارید. بیان احساس و رضایت او با شما نیاز به نزدیکی کامل جنسی ندارد. عشق و محبت را می توان به روش های بسیاری ابراز کرد. عشقی را به خودتان یادآوری کنید که باعث به وجود آمدن این کودک شده است. از زمان با هم بودنتان لذت ببرید. می توانید به پیاده روی های عاشقانه و طولانی بروید، گاهی پشت یکدیگر را ماساژ دهید یا هر اقدامی را انجام دهید که باعث دلگرمی و رضایت شما خواهد شد.

رابطۀ جنسی پس از زایمان

شما می توانید فعالیت جنسی را پس از بهبودی آغاز کنید؛ وقتی خونریزی شما متوقف شود و زمانی که شما و همسرتان احساس راحتی کنید. اگر شما هنگام زایمان پارگی پرینه را تجربه کرده اید، ترمیم زخمتان نیاز به زمان دارد و در صورت داشتن رابطۀ جنسی، احتمال عفونت افزایش می یابد.

ممکن است پزشک توصیه کند تا بعد از اولین قرار ملاقات پس از زایمان با او صبر کنید و قبل از آن با همسرتان نزدیکی نداشته باشید. برخی از زنان پس از زایمان متوجه خشکی واژن در طول نزدیکی می شوند. یک ژل روان کنندۀ محتوی آب ممکن است در طول نزدیکی به کاهش درد و ناراحتی ناشی از خشکی واژن کمک کند. همچنین بهتر است با پزشک خود در این رابطه مشورت کنید. زنانی که با شیر خود نوزادشان را تغذیه می کنند، ممکن است تأخیر در تخمک گذاری و عادت ماهانه را تجربه کنند، اما تخمک گذاری قبل از آغاز دوبارۀ دورۀ عادت ماهانۀ شما رخ می دهد.

پس به یاد داشته باشید که برای جلوگیری از بارداری در طول دوران شیردهی، باید نسبت به این موضوع آگاه باشید و توجهات لازم را انجام دهید و توصیه های پزشک خود را در مورد روش های مناسب پیشگیری از بارداری دنبال کنید.