به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از جماران، حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی در خاطراتش می نویسد:
نام خانوادگی من... فریدون بود و هم اکنون نیز در شناسنامه ی پدرم، خواهران و برادرم همین نام فامیل ثبت شده است. وقتی در سال ۱۳۴۰ وارد قم شدم، دوستان طلبه به نام خانوادگی من ایراد می گرفتند و می گفتند: فردا که آیت الله شدید، مردم شما را آیت الله فریدون بخوانند؟! اصلا این نام فامیل مناسب فعالیت آینده ی شما نیست و باید آن را تغییر دهید.
برخی از دوستان هم نام خانوادگی فریدون را مناسب می دانستند و می گفتند: بسیاری از طلبه ها دو نام خانوادگی دارند، یعنی به نام فامیلی که در شناسنامه ی آنها ثبت شده است، خوانده نمی شوند، بلکه از آنان با نامی دیگر یاد می شود که به آن نام معروف شده اند. مثلاً نام فامیل آیت الله مؤمن، دانش زاده است، ولی کمتر کسی ایشان را به این نام می شناسد. همچنین نام خانوادگی آیت الله مشکینی، فیض بود. نام فامیلی مرحوم آیت الله شیخ هاشم آملی، اردشیر لاریجانی بود.
در نهایت تصمیم گرفتم نام فامیل خود را در حوزه تغییر بدهم، ولی در شناسنامه تغییری ندهم. لذا با دوستان مختلف مشورت کردم تا بتوانم نام فامیل مناسبی انتخاب کنم. مثلاً یکی پیشنهاد می کرد نام خانوادگی خود را اسلامی انتخاب کنم و دیگری امامی یا تشیعی را مطرح می کرد. هر کس نامی را پیشنهاد می کرد تا در نهایت نام روحانی را برای خود برگزیدم و به اصرار دوستان سور هم دادم و از آن پس به همین نام معروف شدم.
در دفتر مدرسه و دفتر شهریه ی مراجع نیز نام جدید من ثبت شد. ولی برای مدتی عنوان فریدون را هم داخـل پرانتز ثبت می کردند که این هم به تدریج برچیده شد و آن نام فامیل فراموش شد و دیگر همه مرا به اسم حسن روحانی می شناختند. با وجود این، نام شناسنامه ای من هنوز فریدون بود و این خود فوایدی داشت و می توانستم در مواقعی از این نام استفاده کنم.
برای مثال در سال ۱۳۵۷، بی آنکه ساواک متوجه شود با همین نام فریدون از کشور خارج شدم و بعد که چند شب بعد، مأموران به خانه ی ما ریختند و همه چیز را به هم زدند و از همسایه ها پرس و جو کردند، تازه فهمیدند که من در ایران نیستم. این امر ساواک را شگفت زده کرده بود و مأمورانش نمی دانستند چگونه از کشور خارج شده ام. در دانشگاه نیز کسی نمی دانست که حسن فریدون دانشجوی دانشگاه تهران، همان حسن روحانی است که در تهران و شهرستان ها منبر می رود.
بدین گونه در سال های مبارزه با رژیم شاه از نام خانوادگی فریدون به عنوان پوشش بسیار خوبی بهره بردم و توانستم در مقاطع مختلف از این طریق از تعقیب مأمورین در امان بمانم. پس از انقلاب، زمانی که به عنوان نماینده ی مردم سمنان وارد مجلس شورای اسلامی دوره ی اول شدم، مناسب دیدم نام خانوادگی خودم را در شناسنامه هم تغییر دهم و لذا در سال ۱۳۶۰ تقاضای تغییر نام فامیل کردم و نام خانوادگی روحانی به طور رسمی در شناسنامه ی من ثبت شد.
*خاطرات دکتر حسن روحانی {انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ - ۱۳۴۱}، ناشر: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول: ۱۳۸۷، ج ۱، ص ۲۷۶ - ۲۷۸
راز سکوت این روزهای احمدی نژاد فاش شد
