راه بدون بازگشت سلبریتی ها برای گرفتن ویزای آمریکا! از علی کریمی تا حمید فرخ نژاد

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعد نیوز به نقل از مهر، چند سالی می شود که هرگاه واقعه جنجال برانگیزی در عرصه سیاسی، اقتصادی، یا اجتماعی رخ داده و اعتراضی صنفی یا عمومی را برانگیخته و متعاقب آن جمعی از مردم برای بیان اعتراض خود به خیابان ها آمده اند، برخی چهره ها و سلبریتی ها نیز به زعم این که خودی نشان بدهند و اظهار وجودی کنند بی درنگ و بی آن که در چند و چون ماجرا تفحصی کرده باشند به اعلام موضع پرداخته اند. رفتاری غیرحرفه ای که اغلب به مثابه کنشی هیجانی تحلیل می شد که به قول معروف از سر جوگیری و سودای عقب نماندن از غافله صورت گرفته، و البته در بسیاری از موارد نیز همین بوده است.

جماعتی که عرصه زیستی اش رسانه و فضای مجازی است و از آنجا که فاقد پشتوانه های عمیق عقدتی و ایدئولوژیک و بی بهره از سواد رسانه است، به سرعت مفتون افسون رسانه شده و به ساز او می رقصد. هم نوایی این جماعت با اپوزیسیون نیز بیش از آن که حاصل مطالعات و ملاحظات آگاهانه باشد، یک پُز روشنفکری بود که می پنداشتند بر درجه اعتبار و کلاس کارشان می افزاید.

در جریان اغتشاشات اخیر اما پدیده ورود سلبریتی ها به ماجرا به لحاظ کمی و کیفی شکل متفاوتی به خود گرفت و قطع نظر از آن که تعداد بیشتری از آن ها درخصوص وقایع پیش آمده به اظهار فضل پرداختند، برخی از آن ها مرزهای گستاخی و ساختارشکنی را نیز در گفتار و رفتار خویش درنوردیدند.

این بار داستان فراتر از فیگور روشنفکری بود و حضرات سلبریتی رسماً در سناریویی بازی کردند که زمینش را دشمنان تابلودار نظام پس از ۴۳ سال آزمودن همه روش های مقابله با نظام اسلامی تعیین کرده بودند؛ و آن به زعم آن ها برانگیختن نسل z از طریق مراجع فکری آن ها یعنی سلبریتی ها بود. سلبریتی هایی که در ساختارهای همین نظام رشد کرده و با پول و امکانات همین حکومت به شهرت رسیده و حالا همه هنرشان را در ضریب دادن به روایت دشمن و هیزم آوردن برای آتش معرکه به منظور تغییر فاز اعتراض ها به سطح آشوب و اغتشاش به خدمت گرفتند ؛ از میدان داری علی کریمی و تحریک و فراخوان های مکرر او برای خشونت و اغتشاش و اعتصاب گرفته، تا دروغ پردازی امثال علی دایی در سناریوی کشته سازی و حمایت از اغتشاشات، تا کشف حجاب جمعی از بازیگران زن، تا حضور برخی بازیگران در تجمعات ضدانقلاب در خارج از کشور با پرچم رژیم منحوس پهلوی و… .

این حجم از ساختارشکنی و وقاحت در گفتار و رفتار اما تنها بر مبنای دو مؤلفه قابل توجیه است؛ یا در قبال این نقش آفرینی مزد دندان گیر و قابل توجهی به آنها وعده داده شده، نظیر آن چه درخصوص علی کریمی رقم خورد و به قول فعالان مجازی ویزای آمریکا در ازای خون های ریخته شده به وی عطا شد، یا می بایست پیش فرض تمام شدن کار نظام آن چنان در ذهن برخی از سلبریتی ها تبدیل به باور شده باشد که آن ها را به چنین ساختارشکنی ها و شکستن همه پل های پشت سر متقاعد کرده باشد، و الا در صورتی که چنین احتمالی برای آن ها مطرح نمی بود هرگز این اندازه بی پروا به رفتارهایی که پیامدی جز نابودی آینده حرفه ای آن ها نخواهد داشت، تن نمی دادند.

آخرین نمونه این رفتارها فرار منافقانه و بی اخلاق حمید فرخ نژاد بود که علی رغم اذعان به عدم عناد نسبت به نظام اسلامی و سپردن تعهد نزد مراجع قانونی، با فرار از کشور و بیان اظهارات گستاخانه سرنوشت پروژه هایی را که در آن ها ایفای نقش کرده با ابهام مواجه ساخته و به همکاران و دوستان خود از پشت خنجر زد. حمید فرخ نژادی که از سویی سابقه بازی در نقش های متعدد انقلابی و ایدئولوژیک دارد، و از سویی در روزگاری نه چندان دور افاضه کرده بود همه ۸۰ میلیون ایرانی فدای یک تار موی پسرش باد!

قربانی این پیش فرض مضحک اما تنها عده ای از سلبریتی های بی بصیرتی نبودند که با این رفتارهای ساختارشکن راه بازگشتی برای خود باقی نگذاشتند، بلکه جمع قابل توجهی از جوانان و نوجوان ساده لوحی بودند که با تحریک امثال کریمی به خیابان آمده و حجم گسترده ای از خشونت علیه نیروهای مردمی و امنیتی، تهدید و ارعاب مردم، تخریب اموال خصوصی و عمومی و نوعی وندالیسم افراطی، خشونت کلامی و ادبیات رکیک و… را به این خیال در فضای جامعه رقم زدند که کار نظام به زودی تمام است و هیچ تاوانی متوجه اقدامات خشونت بار آن ها نیست، از این رو تا آن جا که می توانستند در این عرصه تاختند و حالا نادم و پشیمان بایستی در انتظار محاکمه و آینده ی نامعلوم خود باشند و از سویی خوش گذرانی و بی خیالی کسانی را نظاره کنند که آنان را به آتش این مهلکه فروانداختند.