به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ساعدنیوز، گدایی یا تکدی‌گری پدیده‌ای اجتماعی است که در بیشتر جوامع و به شکل‌ها و شیوه‌های گوناگون دیده می‌شود و چهره‌ای زشت و نامتعادل از جامعه را به نمایش می‌گذارد. عمده افرادی که به تکدی‌گری می پردازند، افراد سودجویی هستند که با سوء‌استفاده از عواطف مردم اقدام به تکدی‌گری می‌کنند. جالب است بدانید تبریز شهر بدون گدای ایران است که در ادامه این بخش به دلیل این مسئله پرداخته ایم.
تبریز شهریست که توانسته معضل اجتماعی تکدی گری و گدایی را حل کند زیرا نه تنها مردم، بزرگان و کسبه تبریزی بخشی از نیازها و مایحتاج روزانه و ماهانه افرادی را تهیه می کنند که امکان گذراندن امورات روزانه را ندارند بلکه موسسات خیریه سرشناسی در این شهر با سابقه بیش از 70 سال فعالیت می کنند. مردم تبریز کمک های مالی خود را داخل صندوق خیریه های مذکور انداخته یا به حساب آن ها واریز می کردند.این موضوع باعث شد که گدایان کم کم از سطح شهر جمع شوند و هر کسی که این کار را انجام می داد بداند که قرار نیست کسی در خیابان به آن ها پولی بپردازد.
دلیل وجود نداشتن گدا در تبریز را می توان به وجود دو خیریه بزرگ و مردمی، کمک نکردن مالی به هیچ گدایی از طرف مردم،فرهنگ مردم شهر که با وجود مشکلات مالی، دستشان را جلوی غریبه دراز نمی کنند، اشتغال زایی توسط بزرگان و مدیران شهر برای کاهش مشکلات مالی دانست.
شهر تبریز از باستانی‌ترین شهرهای ایران و سومین کلان‌شهر بزرگ ایران و مرکز استان آذربایجان شرقی و مهم‌ترین شهر در منطقه آذربایجان است. شهر تبریز در غرب استان آذربایجان شرقی و جنوب شرق جلگه تبریز قرار گرفته و از سمت شمال به کوه‌های پکه‌چین و عون بن علی، از طرف شمال شرقی تبریز به کوه‌های گوزنی و بابا باغی منتهی می‌شود. این شهر از سمت شرق به گردنه پایان و از طرف جنوب به دامنه‌های رشته کوه سهند، مرز آن محدود شده است.
خانه مشروطه، بازار بزرگ، مسجد کبود، ارگ علیشاه، کلیسای مریم مقدس، روستای کندوان، پارک تاریخی ائل گلی، مسجد جامع شهر و… از دیدنی‌های تاریخی تبریز هستند.
جالب است بدانید که تبریز تنها دارنده این عنوان نیست و شهر دیگری هم در میان شهرهای کشورمان ایران، گدا ندارد. پاوه دومین شهر بدون گدای ایران است که بعد از تبریز جزو شهرهایی محسوب می شود که هیچ گدایی در آن حضور ندارد.
