به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از بیتوته، ترنس ها دچار تضاد روح و جسم خود هستند و تمایلات جنسی متفاوتی دارند. در ادامه با ویژگی های افراد تراجنسی، تشخیص و درمان آن ها آشنا می شوید.
ترنس به چه کسانی اطلاق می شود؟
ترنس ها دچار تضاد روح و جسم خود هستند. از نظر علم روان شناسی ترنسکشوال، ملال یا نارضایتی جنسی تلقی می شود. حالتی که فرد به طور مستمر از جنسیت خود ناراضی است.
این افراد با وجود وضعیت آناتومیک جنسی طبیعی مردانه یا زنانه، اعتقاد دارند که نه تنها از لحاظ بیولوژیک بلکه به لحاظ روانشناختی و گروه بندی اجتماعی زنان و مردان عضوی از جنس مخالف هستند. این موضوع کاملا بیولوژیک است.
سبب شناسی ترنسکشوال
به لحاظ سبب شناسی در این امر که نوزادی پسر یا دختر شناخته شود کاملا تحت تاثیر ترشح یا عدم ترشح اندروژن ها در دوره جنسی یعنی قبل از تولد است. کسب هویت زنانه یا مردانه بیشتر تابع مسائل پس از تولد است تا قبل از تولد. بخش جلوی هیپوتالاموس تراجنسی ها مطابق جنسیت شان نیست. این بخش مربوط به جنسیت و نقش های جنسیتی است.
هم چنین استرس در دوران بارداری و یادآوری والد درباره جنسیت دلخواه خود در زمان بارداری و حتی در زمان کودکی باعث وجود این تضاد می شود. از عوامل روان شناختی دیگری که باعث این امر می شود این است که هویت جنسی بیشتر نتیجه تعاملات میان کودک و ارزش ها ونگرش های والدین و جامعه است.
هرچیزی که مانع عشق کودک به والد جنسی مخالف و همانند سازی ویا والد هم جنس شود مانع ایجاد هویت جنسی موفق می شود. در واقع در پیشگیری این موضوع واکنش والدین و رفتار در دوران کودکی و تشویق و پرورش مهارت های اجتماعی برحسب جنسیت و افزایش ارتباط کودک و والد مهم است.
انواع ترنس
۳ دسته تراجنسی وجود دارند که هر کدام میل بیشتری برای انجام مراحل تغییر نسبت به گروه قبل دارند. این ۳ دسته شامل: تراجنسی بدون جراحی، تراجنسی با شدت متوسط و تراجنسی با شدت بالا می شود. مهمترین تفاوت این ۳ گروه در میل این افراد به انجام جراحی و مراحل تغییر و همچنین میل جنسی آن ها است.
- تراجنسی های بدون جراحی و یا با شدت متوسط:
تراجنسی‍های بدون جراحی احتیاج به جراحی تغییر جنسیت دارند اما ممکن است هیچ گاه برای آن اقدام نکنند از سوی دیگر ممکن است تراجنسی های با شدت متوسط ممکن است حتی پیش از عمل ازدواج کنند و بچه دار نیز شوند.
- تراجنسی های با شدت بالا:
تراجنسی های با شدت بالا تنها میل به جنس مخالف دارند.
ترنس های همجنس گرا و غیرهمجنسگرا
میل جنسی یکی از مهمترین تفاوت های تراجنسی ها است و بر این اساس به دو گروه ترنس های همجنس گرا و غیرهمجنسگرا تقسیم می شوند.
یک دسته تراجنسی هایی که پس از عمل به جنس موافق یا به هر دو جنس گرایش داشته و یا گرایش جنسی ندارند؛ و دیگری تراجنسی هایی که پس از عمل به جنس مخالف گرایش دارند.
- ترنس های همجنس گرا:
البته منظور بلانچارد از ترنس های همجنس گرا افرادی هستند که پس از تغییر جنسیت میل جنسی به جنس مخالف دارند یعنی ترنس زنی که جراحی کرده به مردان گرایش دارد. ترنس های غیر همجنس گرا صورت ضعیف تری از ترنسکشوالیسم هستند و این افراد خود زن پندار و یا خود مرد پندار هستند و تنها از تصور خود به عنوان زن یا مرد لذت می برند.
ترنس های همجنس گرا زودتر عمل می کنند و از عمل خود نیز راضی تر هستند. به آشفتگی شدید جنسی، تلاش بیشتر برای انجام جراحی تغییر جنسیت، رضایت بیشتر از عمل و سن پایین تر در زمان جراحی اشاره کرد.
- ترنس های غیرهمجنسگرا:
آشفتگی جنسی کمتر، سن بالاتر در زمان جراحی، آرامش یافتن با پوشش جنس مخالف، پیش از عمل و رضایت کمتر از جراحی است. در این گروه که خود زن/مرد پندار هستند فرد بیشتر از تصور خود به عنوان یک زن/مرد لذت می برد و نه از زن/مرد بودن.
یعنی فرد ظاهر زنانه/مردانه را ارجح تر از نقش اجتماعی زنانه/مردانه می داند. از این رو ممکن است فرد اقدام به جراحی آلت تناسلی نکند و با پروتزها و اقدامات دیگر جسم خود را به یک زن یا مرد تبدیل کند.
• مطالب فوق بر اساس نظریه ها و تعاریف هری بنجامین یکی از مهمترین و تاثیر گزارترین محققان فعال در عرصه ترنسکشوالیسم است.
تشخیص و درمان یک ترنس
پروسه تشخیص و درمان یک ترنس در خوشبینانه ترین حالت 2 سال طول می کشد. طی کردن دوران نقاهت پس از درمان بسیار سخت است. از طرفی آن ها باید تمام مخارج درمان را خودشان پرداخت کنند.
برای درمان، در مرحله اول ارجاع به یک روان شناس و روان پزشک و انجام تست های سلامت روان برای کسب اطمینان و بررسی طبی و ازمایشگاهی توسط پزشک برای رد سایر اختلالات و در مرحله بعد شروع هورمون درمانی و زندگی در نقش جنس مطلوب و در آخر ارجاع به جراح پلاستیک و اورولوژیست.
