آش کاردین، آش کارده یا آش حُره نوعی از انواع آش های ایرانی است که در محدودهٔ جنوب غربی زاگرس پخته می شود. در طبخ این آش از گیاهی مخصوص بنام کاردین استفاده می شود.این آش مانند نامش در مناطق مختلف روش های پخت متفاوتی دارد، از روش های تخمیری در مناطق بختیاری تا پخت همراه گوشت در اقلید.این آش در مناطق چهارمحال و بختیاری، اصفهان و خوزستان به نام کاردین (یا کاردیم) شناخته می شود و در اقلید و استان فارس به نام کارده و در منطقهٔ بهبهان و هندیجان به نام حُره مشهور است. به این گیاه علف خرس نیز گفته می شود.
مواد لازم برای آش کارده
- سبزی کارده: نیم کیلو
- آرد گندم: ۱۰۰ گرم
- برنج نیم دانه: ۳۰۰ گرم
- دوغ ترش: یک لیتر
- نمک و فلفل: به میزان لازم
- آب: به میزان لازم
طرز تهیه آش کارده
برای پخت آش کارده ابتدا کارده ها را پاک کرده، بعد از شستن می گذاریم تا یک شب در آب خیس بخورند. سپس سبزی ها را خرد نموده، آرد گندم، نمک و فلفل و دوغ را به آن اضافه کرده، خوب هم می زنیم و می گذاریم تا در یک جای گرم به مدت ۲۴ ساعت بماند و سپس به همراه یکی دو لیوان آب بر روی حرارت ملایم می گذاریم تا بجوشد و مرتبا هم می زنیم تا ته نگیرد.
بعد از اینکه سبزی ها پخته شد و آش کمی غلیظ گردید، برنج نیم دانه را اضافه کرده و بگذارید تا برنج نیز کاملا پخته و له گردد. سپس آش را سرو نمایید. می توانید در انتها از پیاز داغ و شنبلیله خشک شده نیز در آش استفاده نمایید. همچنین می توانید گوشت نیز در این غذای محلی استفاده کنید و بعد از پخته شدن گوشت ها آن ها را از آش درآورده ریش ریش نمایید و سپس به آش اضافه نمایید.
خواص آش کارده
آش کارده یا آش حُره یا آش کاردین، نوعی از انواع آش های ایرانی است که در محدودهٔ جنوب غربی زاگرس پخته می شود. در طبخ این آش از گیاهی مخصوص بنام کاردین استفاده می شود. این آش مانند نامش در مناطق مختلف روش های پخت متفاوتی دارد، از روش های تخمیری در مناطق بختیاری تا پخت همراه گوشت در اقلید. این آش در مناطق چهارمحال و بختیاری، اصفهان و خوزستان به نام کاردین (یا کاردیم) شناخته می شود و در اقلید و استان فارس به نام کارده و در منطقهٔ بهبهان و هندیجان به نام حُره مشهور است.
گیاه کاردین (به انگلیسی: Biarum bovei) یکی از گیاهان بومی منطقهٔ جنوب غرب زاگرس تا فلات فلسطین و از خانوادهٔ گل شیپوریان است در منطقهٔ بختیاری، دونوع از این گیاه می روید، که به نام های کاردین و کُهلیٍر (KOHLIYER)شناخته می شوند و به هردو علف خرس نیز گفته می شود، در استان فارس به آن کارده، در جنوب خوزستان به آن حُره گفته می شود. این گیاه به صورت خام برای انسان قابل مصرف نمی باشد.
برگ های این گیاه برگ های پهن و نوک تیز و براق است، دمبرگ هایی بلند و رگبرگ هایی مشخص دارند و قبل از رویش گل از بین می روند. گل کارده به رنگ ارغوانی تیره است در ماه سوم بهار می شکفد.
برگ کارده طبع گرم دارد، ضدعفونی کننده است و آش آن از غذاهای مناسب برای افراد سرماخورده به شمار می رود. این برگ ها بادشکن هستند، دل درد و سردرد را تسکین می دهند و با تصفیه خون نقش مهمی در پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی دارند، عوارض دیابت را درمان می کنند و خطر ابتلا به دیابت را کاهش می دهند.
قسمت قابل استفاده گیاه کارده، برگ های تند مزه آن هستند که به صورت پخته در تهیه نوعی آش استفاده می شوند. این آش در مناطق رویش کارده جزو غذاهای بسیار مرسوم می باشد و به روش های مختلفی تهیه می شود. البته باید توجه داشت که این برگ ها به صورت خام قابل استفاده نیستند و خوردن خام آنها باعث زخم شدن زبان می شود.
طرز تهیه آش سورولی لذیذ
