به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، می خواهیم در مورد داد و فریاد زدن حرف بزنیم. شاید شما جزو آنهایی باشید که مدام سر بچه ها داد می زنند یا شاید هم گهگاه این کار را می کنید و یا ممکن است خیلی به ندرت پیش بیاید که سر فرزندتان داد بزنید.
اگر اصلا این کار را نمی کنید به شما تبریک می گوییم. اگر هم اهل داد زدن هستید، خب، بالاخره انسان است دیگر! شاید تا به حال نمی دانستید داد زدن بر سر بچه ها، چه عواقبی دارد که ما برای تان می گوییم و البته اینکه چطور می توانید این عادت را از محیط خانه تان دور کنید.
اول از همه؛ دادن زدن همیشه هم بد نیست
بله، درست است؛ داد زدن گاهی مفید و حتی لازم است. داد زدن چیزی شبیه آژیر آتش نشانیست که می تواند از آن با احتیاط و به عنوان علامتی از خطر استفاده کرد.
داد زدن، شکلی موثر از هشدار برای بچه ها در مواقعی است که در موقعیتی خطرناک قرار می گیرند. یعنی داد زدن باید فقط شیوه ای از هشدار باشد، نه بخشی از تنبیه یا روشی برای اداره ی امور روزمره!
اگر سعی دارید فرزندتان را از انجام کاری متوقف کنید یا ساکتش کنید، مدام داد و فریاد زدن راه درستش نیست. اگر به آرامی واکنش نشان دهید، اطمینان و عشق را در فرزندتان پرورش خواهید داد. اما عکس این موضوع هم صدق می کند؛ اگر مدام با داد و فریاد زدن کارتان را پیش ببرید، مغز فرزندتان وارد حالت جنگ و گریز خواهد شد.
داد زدن ممکن است باعث شود فرزندتان مقابله به مثل کند و رفتار تهاجمی به سمت شما داشته باشد و حتی بخواهد به شما آسیب بزند. همچنین داد زدن باعث می شود کودک تان یا فرار کند و یا فقط با ترس و دلهره به شما خیره شود. مطالعات نشان داده داد زدن، در بلند مدت، بچه ها را تهاجمی تر می کند، هم از لحاظ کلامی و هم از نظر فیزیکی.
تاثیر بد فریاد زدن بر کودک
اولا که دعوا چه معنی می دهد و اصلا دعوا نکنید . اجازه ندهید اینچنین فضایی بین شما و کودکتان ایجاد شود . اولین کاری که برای جلوگیری از به وجود آمدن دعوا کردن با کودک باید انجام دهید ؛ این است که فریاد نزنید . به طور طبیعی وقتی فرد دچار عصبانیت می شود ، تن صدای خود را بالا می برد که اتفاقا در این صورت کاری هم از پیش نمی برد .
ممکن است کودک برای مدت کوتاهی مطیع شود اما مطمئنا باعث درست رفتار کردن او نمی شود ، بلکه باعث به دنبال داشتن و بوجود آوردن اختلالاتی همچون ترس در کودکان می گردد . به طور کلی فریاد زدن بر کودک ، تاثیرات سوئی همچون ایجاد اضطراب و تنش در کودک ، پایین آوردن عزت نفس او و بالا بردن خشونت و خشم در کودک می شود . در این صورت کودک هیچ گاه معنای صلح و مذاکره ، آرامش و مثبت نگری و احترام گذاشتن را از سمت خانواده فرا نمی گیرد .
بگذارید کودک اشتباه کند
بنابراین هیچ گاه با کودک با صدای بلند و پر از خشم صحبت نکنید . همیشه این را در نظر بگیرید که کودک است و اشتباه می کند و من باید با آرامش به او راهنمایی های لازم را بدهم . اصلا بگذارید گاهی کودک اشتباه کند تا برای همیشه آن کار اشتباه را انجام ندهد .
مثلا می خواهید به پارک بروید و کودک اصرار می کند که لباسی را بپوشد که اصلا مناسب آن فصل نیست . برای مثال تابستان است و او اصرار به پوشیدن پالتویش می کند .
در این جا به جای فریاد زدن یا خشمگین شدن بگذارید پالتویش را بپوشد ( لباس مناسب را با خود همراه ببرید ) وقتی رسیدید و کودک فهمید که هوا گرم است خیلی آرام پالتویش را دربیاورید و لباس مناسب را بپوشانید بدون آن که کودک را سرزنش کنید که به حرف من گوش نکردی و دیدی که هوا گرم است و چه و چه . بگذارید کودک بداند که می تواند در حضور شما و با حمایت شما اشتباه کند و به اشتباه خودش پی ببرد .
اثرات بی توجهی والدین به کودکان
وقتی شما با کودک دعوا می کنید ( خداکند که ناسزا نگویید ) و احیانا به او بی توجهی می کنید اثرات طولانی مدت بسیار بدی بر جسم و روان کودک و همینطور بر نوع رفتار کردن و شخصیت کودک می گذارد .
کودکان و نوجوانانی که مورد بی توجهی والدین قرار می گیرند همیشه احساس خشمی نهفته در وجودشان هست . این کودکان آرام نیستند ، شخصیت متخاصمی دارند . در برخورد با همسالان دعوایی می شوند و دائما عصبی هستند .
این گروه از کودکان و نوجوانان که از خانواده طرد می شوند ، ممکن است بخاطر حمایت هایی که نیاز دارند از طرف دیگران بشوند به هر گروهی بپوندند و یا وارد هر رابطه ای بشوند که بعضا بزهکارو ضد اجتماعی شده و کمترین اتفاقاتی که برای آن ها می افتد لجباز شدن کودک ، پرخاشگری ، بدرفتاری نوجوانان و کودکان ، حرف های ناخوشایند زدن ، و از این قبیل است . بعضی از این نوجوانان ناامید می شوند ، انگیزه ی خود را ازدست می دهند و همین مسائل در امر تحصیل و مدرسه ی آن ها هم اثر می گذارد . بدین ترتیب که با انجام ندادن تکالیف مدرسه ، دچار افت تحصیلی شده و گاهی فرار از مدرسه را نیز ترجیح می دهند .
هماهنگی والدین در تربیت فرزندان
پس با هماهنگ شدن والدین در تربیت کودک و نوجوان می توانید با کنترل عصبانیت و کسب آرامش ، از مشکلات بین خانواده و نوجوان یا کودک کاسته و با ایجاد مقررات و اعمال برنامه های فرزند پروری و یادگیری چگونه دستور دادن به کودک و نوجوان می توانند خانواده ای با نظم و انضباط و به دور از خشونت و توام با آرامش داشته باشید .
