تأثیر تولد زودرس بر رشد مغز نوزاد

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز،تولد زود موجب کاهش ارتباطات مغزی بین نواحی تالاموس و نواحی از کورتکس می گردد که با عملکردهای شناختی بالاتردر ارتباط است. هیلاری تولمین و همکارانش از مرکزرشد مغز در کالج سلطنتی لندن یافته های خود را در این خصوص در نشریه آکادمی ملی علوم منتشر نمودند. بر اساس این مطالعه زایمان زود رس به تولد یک کودک تا پیش از 37 هفتگی ازبارداری اطلاق می گردد که در سال 2012 بیش از450000مورد از آن در آمریکا گزارش شده است و این مهم یکی از علل ناتوانی های عصب شناختی در بین کودکان در آمریکایی شناخته می شود.کودکان متولد شده با زایمان زودرس در یک منطقه ریسک بالای اتیسم (اوتیسم)، فلج مغزی و اختلال بیش فعالی و نقص توجه(ADHD)قرار دارند.برای این مطالعه دکتر تولمین وهمکارانش در ابتدا شروع به جمع آوری دانسته ها و یا فته ها درباره ارتباطات مغزی میان کودکان زود رس برای پاسخ به این پرسش که چراکودکان زود رس بیشتر احتمال دارد که با مشکلات گسترده رشدی ،مغزی ، عصبی و اتیسم در گیر باشند، نمودند.

رشد ابتدایی کودک

از لحظه ای که بتوانید وجود یک کودک را تصور کنید و شاید به نوعی از لحظه شکل گیری نطفه، مغز او شروع به رشد می کند. اگر کودک بعد از هفته ۳۷ ام به دنیا بیاید، با یک مغز رشد یافته کامل و با بیش از ۱۰۰ نورون متولد خواهد شد.

اما اگر نوزاد زودتر از این زمان متولد شود، مغز او به اندازه کافی رشد نخواهد کرد و به همین علت ممکن است با چندین مشکل بهداشتی متعدد و نارسایی همراه باشد. مغز کودک پیش از تولد داخل رحم و پس از تولد خارج از رحم در حال رشد است.

۱) داخل رحم

مغز به سرعت در داخل رحم رشد می کند. در هفته سوم بارداری، سه قسمت مغز تشکیل می شود. در پایان ماه اول، مغز شروع به کار می کند. در سه ماهه دوم، مغز به تمام قسمت های بدن متصل شده و با اندام ارتباط پیدا می کند. در سه ماهه سوم، رشد مغز و همچنین رشد سر، در سریع ترین حالت خود قرار دارد. به همین دلیل برای نوزادان زودرس و آن هایی که قبل از این مراحل حیاتی متولد می شوند، مغز به درستی رشد و توسعه نمی یابد.

۲) خارج از رحم

از آنجایی که رشد مغز در نوزادان زودرس به خطر جدی افتاده است، سلامتی کلی آن ها تهدید شده و از مشکلات نورولوژیکی و همچنین مشکلات عصبی و آسیب مغزی رنج می برند که این مورد ممکن است در حالات حادتر به چندین ناتوانی جدی پایدار منجر شود.

مغز حتی پس از تولد، روند در حال رشد خود را ادامه می دهد. با این حال مغز کودک کامل که در تاریکی، داخل رحم مادر، با پلک های بسته، در شرایطی که به سختی می تواند صداها را بشنود و در مایع آمنیوتیک رشد می کند، قابل مقایسه با رشد پس از تولد مغز کودک زودرس که در معرض صداها، لمس، نگاه ها و تحریک حواس مختلف است، نمی باشد.

تأثیر تولد زودرس بر رشد مغز چیست؟

آسیب مغزی در نوزاد های نارس ممکن است منجر به ناتوانی های فکری و رفتاری مادام العمر شود. از آنجایی که مغز یک کودک زود متولد شده، به شکل ناقص رشد کرده است، به طور عادی کار نمی کند. رگ های خونی در مغز، تازه پس از ۳۲ هفتگی رشد یافته و قوی می شوند. بنابراین ممکن است در نوزاد های نارس قبل از این دوره خونریزی مغزی دیده شود. در چنین وضعیتی، ممکن است کودک با چالش های خاص زیر مواجه شود:

• آن ها ممکن است از نظر جسمی مانند دیگر کودکان رشد نکنند.
• آن ها ممکن است با ناتوانی در یادگیری مواجه شوند.
• آن ها ممکن است از اختلالات گفتاری رنج برده و به همین دلیل در ارتباط با دیگران دچار مشکل باشند.
• آن ها ممکن است از مشکلات رفتاری مانند اختلال کم توجهی-بیش فعالی(ADHD) رنج ببرند.رکت به اطراف ممکن است به علت فلج مغزی که در آن مغز، نخاع و اعصاب تحت تأثیر قرار می گیرند، برایشان مشکل باشد.