به گزارش سایت خبری ساعد نیوز و به نقل از بهداشت نیوز، زمانی که شیوع یک بیماری مانند کروناویروس جدید که به نام کووید-19 شناخته می شود، رخ می دهد، تجربه ترس و نگرانی عجیب نیست. شیوع یک بیماری همانند آن چیزی که اخیرا تجربه می کنیم می تواند محرکی برای احساس ضعف و ناتوانی باشد.
این به ما یادآوری می کند که در دنیایی زندگی می کنیم که ویروس ها با اندازه ای هرچند بسیار کوچک می توانند موجب مرگ ما شوند. همچنین، این به ما یادآوری می کند که در مجموعه ای بزرگ، قدرتمند و پیچیده زندگی می کنیم. مجموعه ای عمیقا متصل به یکدیگر و جایی که یک تغییر در آن توانایی اثرگذاری بر افراد، کسب و کارها، موسسات و کل جامعه را دارد.
زمانی که تلاش می کنیم شرایط را کنترل کنیم، اضطراب و ترس ما تشدید می شود زیرا ناتوانی ما در برخی موارد را یادآوری می کند. با این وجود، واکنش ما آن چیزی است که می توانیم تحت کنترل داشته باشیم.
کنترل واکنش ما باید اساسا بر انرژی و زمان ما متمرکز باشد. ما دارای یک حس مسئولیت در قبال اجتماعات و جوامع خود هستیم تا وظیفه خود برای این که نقشی در گسترش بیماری نداشته باشیم را انجام دهیم، در شرایطی که سلامت خود را حفظ می کنیم زیرا بر سلامت افراد اطراف ما تاثیر می گذارد.
شناسایی آنچه تحت کنترل ما قرار دارد قدمی مهم در کاهش احساس ترس و جلوگیری از بروز هرج و مرج است.
چه چیزی تحت کنترل ما قرار دارد؟
احساس ناتوانی که در نتیجه شیوع یک بیماری تجربه می کنیم می تواند موجب شود خود را به واسطه ترس از تماس با ویروس از دیگران جدا کنیم. این می تواند اضطراب ما درباره بیمار شدن را نیز افزایش دهد و ما را نسبت به علائم حتی خوش خیم نیز بیش از حد حساس سازد. برای افراد مبتلا به خودبیمارانگاری یا هیپوکندریا، شیوع یک بیماری ویروسی می تواند به معنای افزایش اضطراب و دشواری در احساس امنیت در بدن خود و جهان باشد. این می تواند بر روابط و توانایی تمرکز تاثیرگذار باشد.
از این رو، توجه به آنچه تحت کنترل ما قرار دارد به تامین محافظت بدنی و روانی کمک خواهد کرد.
اقدامات ایمنی و محافظتی
انجام اقدامات احتیاطی می تواند به کاهش احساس ناتوانی و کسب مجدد احساس قدرت کمک کند. در ادامه فهرستی از اقداماتی که تحت کنترل ما قرار دارند، ارائه شده است:
- رعایت بهداشت مناسب
- ماندن در خانه در صورت ابتلا به بیماری
- دریافت کمک پزشکی در صورت نیاز
- پرهیز از تماس نزدیک با افراد بیمار
- پوشاندن صورت هنگام عطسه و سرفه
- پرهیز از تماس محافظت نشده با حیوانات
- رعایت اصول ایمنی غذایی
یادداشت فهرستی از موارد دیگر بر اساس موقعیت مکانی و اجتماع که تحت کنترل شما قرار دارند نیز ممکن است، مفید باشد. به عنوان مثال، فردی که در شهر ووهان چین زندگی می کند نسبت به فردی که در یکی از شهرهای آمریکا زندگی می کند ممکن است از اقدامات محافظتی اضافه کمتری برخوردار باشد.
اطلاعات دریافتی از رسانه ها
نحوه مصرف اطلاعات درباره شیوع بیماری بخش دیگری است که می توانیم بر آن کنترل داشته باشیم. آیا تمایل دارید اخبار را از منابع قابل اعتماد مانند سازمان بهداشت جهانی یا منابع خبری غیر قابل اعتماد دریافت کنید؟ آیا اطلاعات واقعی را می خوانید یا درگیر نظریه های توطئه درباره دلیل شیوع بیماری هستید؟ زمانی که اطلاعات به شدت بر اساس ایجاد ترس مصرف شود، افزایش اضطراب و نگرانی را به همراه خواهد داشت.
چه زمانی شیوع بیماری سلامت روان شما را کاهش می دهد؟
این که انسان طی زندگی خود نگران شود، عجیب نیست. همچنین، اغراق و بزرگ تر جلوه دادن یک مشکل توسط رسانه ها معمول است. زمانی که هجوم اطلاعات بر سلامت روانی شما تاثیر می گذارد، برخی اقدامات را می توانید برای کمک به مقابله با این شرایط مد نظر قرار دهید.
به دنبال پشتیبان باشید
ارتباط با خانواده و دوستان اهمیت دارد. به احتمال زیاد آنها می توانند با برخی از ترس های شما در ارتباط باشند. تلاش کنید مثبت و سازنده باقی بمانید. به خاطر داشته باشید که گرفتار شدن در ترس نسبت به تمرکز بر بخش هایی که تحت کنترل شما قرار دارند، آسان تر رخ می دهد.
تفکر خود را به چالش بکشید
تشخیص این که تفکر ما چگونه تحت تاثیر قرار گرفته و این که خلق و خوی ما را چگونه تغییر می دهد، اهمیت دارد. به عنوان مثال، اجازه دهید تصور کنیم پس از شنیدن افزایش موارد ابتلا به کروناویروس آنچه سریع در ذهن شما نقش می بندد این است که آمار خیلی در حال رشد است و اگر نتوانیم جلوی آن را بگیریم چه اتفاقی رخ خواهد داد؟
ذهن شما پس از آن به کدام سمت می رود؟
اگر ترس فراوانی دارید، شاید فکر بعدی شما این باشد: احساس می کنم اندکی تب دارم، شاید نفر بعدی من باشم. این می تواند موجب شود تا خود را ایزوله کرده و درگیر احساس تب شوید به جای آن که بر این حقیقت متمرکز شوید که در شهر یا کشوری زندگی می کنید که بسیار دور از مرکز شیوع بیماری قرار دارد.
فکر بعدی می تواند این باشد که آیا فردی که در کنار من در اتوبوس نشسته بیمار است؟ هر فرضی موجب تشدید اضطراب موجود می شود. این نحوه عملکرد اضطراب است. افکار شما شعله های اضطراب را تغذیه می کنند. فراگیری به چالش کشیدن تفکر قدمی مهم در کاهش اضطراب و ترس ناشی از شیوع بیماری است. برخی می توانند خود این کار را انجام دهند، در شرایطی که برخی دیگر به دریافت کمک حرفه ای نیاز دارند.
تمرین ذهن آگاهی
در نهایت، انجام فعالیت های ذهن آگاهی می تواند به شما در اتصال به بدن خود برای پیگیری چگونگی واکنش فیزیکی به شیوع بیماری کمک کند. این به معنای آن نیست که شایعاتی درباره علائم احتمالی ایجاد کنید، بلکه بیشتر توجه به آن چیزی است که برای بدن شما هنگام شنیدن خبر افزایش تعداد موارد کروناویروس رخ می دهد. به عنوان مثال، آیا ضربان قلب شما سریع تر می شود؟ احساس گرما یا سرما می کنید؟ آیا گزگز، پوچی یا احساس غرق شدن را تجربه می کنید؟ با آغاز شناسایی هر یک از این تغییرات در بدن خود، شما می توانید آن را پیگیری کرده و آنچه به بهبود این شرایط کمک کرده و آنچه واکنش های شما را بدتر می کند را فرا بگیرید. این اجازه می دهد تا در زمان حال زندگی کنید و افکار وسواسی و نگرانی ها را مهار کنید.
اگر در مدیریت ترس و اضطراب خود ناشی از شیوع یک بیماری با دشواری مواجه هستید، از یک متخصص کمک دریافت کنید. شما تنها نیستید و می توانید درباره ترس ها و نگرانی هایی خود با یک تراپیست صحبت کنید.
