به گزارش سرویس چندرسانهای پایگاه خبری ساعدنیوز، بزکوهی حیوانی نیرومند و چابک است که با شاخهای خمیده و توانایی زندگی در کوهستانهای سخت، نماد قدرت، باروری و استقامت در فرهنگ ایران به شمار میرود.
جثه بزکوهی بزرگتر از بز اهلی است و بدنی پوشیده از موهای زبر و کوتاه دارد.
نرها دارای ریش بلند زیر چانه و شاخهای خمیده و بلند هستند که مانند شمشیر به عقب متمایل میشوند.
مادهها شاخ کوتاهتری دارند و فاقد ریش هستند.
دم کوتاه است و پاها قوی با سمهای پهن، که برای حرکت روی صخرهها و کوههای مرتفع بسیار مناسب است.
بزکوهی به صورت دستههای کوچک در کوهستانها زندگی میکند.
در ایران تقریباً در همه نقاط کوهستانی دیده میشود و در رشتهکوههای هیمالیا، هندوکش و آسیای کوچک نیز فراوان است.
توانایی بالای آن در صعود از صخرهها و یافتن علوفه در شرایط سخت، بقای این گونه را تضمین کرده است.
در ایران باستان بزکوهی نماد قدرت، باروری، باران و ارتباط با کوهها و ماه بوده است.
شاخهای بزکوهی در باورهای کهن، نشانهای از نیروی فراطبیعی، سلطنت و باروری به شمار میرفتند.
در نقوش سنگنگارهها و سفالینههای کهن، بزکوهی به عنوان نماد آبخواهی و زایندگی دیده میشود؛ بهویژه در جام شوش که بزکوهی با دم بلند تصویر شده است.
بزکوهی نخستین جانور اهلی در ایران باستان بوده و نقش مهمی در زندگی اقتصادی و آیینی مردم داشته است.
این حیوان به دلیل زیست در ارتفاعات و توانایی خارقالعاده در بقا، همواره به عنوان نماد استقامت و پیشوای رمهها شناخته شده است.
✨ بزکوهی نه تنها یک گونه جانوری ارزشمند در طبیعت ایران است، بلکه در هنر، اسطوره و باورهای مردمان این سرزمین جایگاهی ویژه دارد؛ ترکیبی از زیبایی طبیعی و معنای فرهنگی که آن را به یکی از نمادهای ماندگار هویت ایرانی بدل کرده است.
