به گزارش سرویس چندرسانهای پایگاه خبری تحلیلی ساعدنیوز ، حامد عسگری، شاعر و ترانهسرای، متولد 1361 در سیرجان است. او از نوجوانی به شعر و ادبیات علاقهمند شد و با خواندن آثار شاعران کلاسیک و معاصر ایران، مسیر حرفهای خود را شکل داد. عسگری در سالهای نخست فعالیتش بیشتر در قالب غزل مینوشت و بهتدریج بهعنوان یکی از چهرههای خوشذوق و احساسی در میان شاعران جوان شناخته شد.
با انتشار مجموعه شعرهایی چون «خانوم» و «حالتا خوبه؟» نام او بیشتر بر سر زبانها افتاد. سبک عسگری آمیزهای از زبان ساده، تصویرسازی لطیف و عاطفهگرایی پررنگ است؛ ویژگیای که باعث شد اشعارش طیف وسیعی از مخاطبان را به خود جذب کند. او غالباً از عشق، دلتنگی، زندگی روزمره و دغدغههای انسانی مینویسد و به همین دلیل فضای آثارش برای خوانندگان جوان بسیار ملموس است.
عسگری علاوه بر فعالیت در حوزه شعر، در ترانهسرایی نیز حضور پررنگی داشته و با خوانندگان مختلف همکاری کرده است. ترانههای او معمولاً ادامه همان جهان احساسی شعرهایشاند؛ صمیمی، روان و عاطفی. او همچنان بهعنوان یکی از چهرههای فعال شعر معاصر ایران شناخته میشود و در جشنوارهها، شبهای شعر و محافل ادبی حضور دارد و به تولید آثار تازه ادامه میدهد.
شانه برای زلف پریشان چه فایده؟
خانه برای بی سرو سامان چه فایده؟
بر ساقه های سوخته از زخم رعد و برق
رنگین کمان چه فایده؟ ،باران چه فایده؟
بادی که از حوالی یوسف گذر نکرد
گیرم رسید بردر کنعان...چه فایده ؟
وقتی که چشمهای کسی می کشد تورا
چاقوی دسته نقره ی زنجان چه فایده؟
بایاد دوست غیر تلمبار بغض و آه....
