به گزارش سرویس جامعه ساعدنیوز، تبریز، پایتخت محیط زیست آسیا در سال 1404، شهری که قرار بود نماد آسمان آبی، نفسهای پاک و زندگی سبز باشد، امروز زیر سایه مه غلیظ آلودگی و دود کارخانهها و ترافیک سنگین خفه شده است. خیابانها خالیاند، ادارات تعطیل شدهاند و سکوت سنگین شهر، نشانهای تلخ از زندگی روزمرهای است که زیر فشار آلودگی و مه غلیظ نفس کشیدن را دشوار کرده است. هر نفسی که در این هوا گرفته میشود، یادآور بحرانی است که نه تنها سلامت مردم، بلکه تاریخ و فرهنگ این شهر را تهدید میکند.
تضاد میان افتخار و واقعیت، چشم هر بینندهای را میگیرد؛ شهری که باید نماد حفاظت از طبیعت، آرامش و امید به آیندهای پایدار باشد، حالا تصویری از بحران محیط زیست، رنج مردم و سکوتی دردناک ارائه میدهد. مه غلیظ و دود غبارآلود، کوچهها و خیابانها را در پردهای خاکستری فرو برده و گویی نفس تبریز را به گروگان گرفته است. این تضاد، همان تصویری است که همه را به تامل وا میدارد: عنوان پایتخت محیط زیست آسیا، در واقعیت روزمره شهر، تنها یک پوسته زیبا است بر روی واقعیتی تلخ.
کوهها و فضای سبز اطراف تبریز، که روزگاری پناهگاهی برای جان و روح مردم بودند، حالا در مه و دود محو شدهاند. حتی پرندگان و حیوانات شهری نیز صدای خود را در میان آلودگی گم کردهاند و کودکانی که باید در هوایی پاک بازی کنند، با چهرههایی خاکستری و نفسهایی کوتاه بزرگ میشوند. هر روزی که میگذرد، این تضاد بیشتر آشکار میشود؛ شهری که باید نماد زندگی سبز باشد، در محاصره آلودگی و سکوت فرو رفته است.
اما این شهر هنوز زنده است. هنوز میتوان امید داشت که تبریز دوباره نفس بکشد. کافی است مردم و مسئولان با هم دست به اقدام بزنند، حمل و نقل عمومی پاک توسعه یابد، صنایع آلاینده کنترل شوند و فضای سبز شهر افزایش یابد. آگاهی عمومی درباره محیط زیست باید رشد کند و هر شهروند، خود را مسئول حفاظت از زندگی و طبیعت بداند. تنها آنوقت است که تبریز میتواند واقعاً شایسته لقب پایتخت محیط زیست آسیا باشد و عنوانش، تصویری از واقعیت، نه تضاد، باشد.
این شهر میان افتخار و واقعیت ایستاده است، میان مه و دود و آسمان خاکستری و امید و زندگی. این ایستادگی، دعوتی است به توجه، اقدام و امید؛ یادآوری که حتی در دل بحران، نفس زندگی هنوز میتواند دوباره بازگردد. و شاید همین تضاد، پیام اصلی را دارد: افتخارات و عناوین، بدون عمل و مسئولیت، تنها تصویری زیبا هستند، اما وقتی عمل و اراده با آنها همراه شود، میتوانند شهر را دوباره به زندگی و آسمان پاک بازگردانند.
تبریز، شهری تاریخی و پر از خاطره، میان افتخار و واقعیت، میان دود و امید، فریاد خاموشی است برای جهانیان؛ فریادی که میگوید: «حقیقت زندگی سبز، تنها زمانی نمایان میشود که به آن عمل کنیم.»
برای مشاهده سایر مطالب جامعه با ساعدنیوز در ارتباط باشید.
