به گزارش سرویس دانستنی های جنسی و زناشویی پایگاه خبری ساعدنیوز، جلوگیری از خروج منی و ارضا شدن، چه بهصورت عمدی (مانند تکنیکهای کنترل ارگاسم) و چه غیرعمدی (به دلیل مشکلات جسمی یا روانی)، موضوعی است که در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است. این عمل ممکن است به دلایل فرهنگی، مذهبی، یا حتی برای افزایش لذت جنسی انجام شود. اما آیا جلوگیری از انزال و خروج منی بیخطر است؟ در این مقاله، با استناد به منابع معتبر ایرانی و دیدگاههای پزشکی، به بررسی عوارض و خطرات احتمالی این عمل میپردازیم.
انزال یا خروج منی، مرحله نهایی تحریک جنسی در مردان است که با انقباض عضلات لگن و آزاد شدن مایع منی (شامل اسپرم و ترشحات پروستات) از آلت تناسلی همراه است. این فرآیند تحت کنترل سیستم عصبی سمپاتیک انجام میشود و معمولاً با ارگاسم همراه است. مایع منی بیش از 90 درصد از ترشحات پروستات و تنها حدود 1 درصد از اسپرم تشکیل شده است. انزال نهتنها برای تولید مثل، بلکه برای تخلیه طبیعی اسپرمهای قدیمی و حفظ سلامت دستگاه تناسلی ضروری است.
جلوگیری از انزال به سه شکل اصلی رخ میدهد:
عدم تحریک جنسی: فرد از هرگونه فعالیت جنسی یا خودارضایی اجتناب میکند، بنابراین انزال رخ نمیدهد.
توقف در لحظه آخر: فرد تحریک را تا نزدیکی انزال ادامه میدهد، اما در لحظه آخر آن را متوقف میکند تا ارگاسم یا انزال رخ ندهد.
جلوگیری فیزیکی از خروج منی: فرد با فشار دادن آلت تناسلی یا استفاده از تکنیکهای دیگر، مانع خروج مایع منی میشود، حتی اگر ارگاسم رخ دهد.
هر یک از این روشها ممکن است عوارض خاص خود را داشته باشد که در ادامه بررسی میکنیم.
اگرچه برخی منابع معتقدند جلوگیری گاهبهگاه از انزال خطر جدی ندارد، اما انجام مکرر یا طولانیمدت آن میتواند به مشکلات جسمی و روانی منجر شود. در زیر به مهمترین عوارض اشاره میکنیم:
پروستات نقش کلیدی در تولید مایع منی دارد و انزال منظم به تخلیه ترشحات آن کمک میکند. جلوگیری مکرر از انزال ممکن است باعث تجمع ترشحات در پروستات شود که خطر التهاب پروستات (پروستاتیت) یا حتی افزایش احتمال مشکلات پروستات در طولانیمدت را بالا میبرد. برخی پزشکان معتقدند که برگشت مایع منی به پروستات (بهویژه در روش سوم) میتواند به این غده آسیب برساند.
در مواردی که فرد با فشار دادن آلت تناسلی مانع خروج منی میشود، مایع منی ممکن است به جای خروج از آلت، به سمت مثانه هدایت شود. این حالت به انزال رتروگراد معروف است. اگرچه این مشکل به خودی خود به مثانه یا بدن آسیب نمیرساند، اما میتواند باعث شل شدن عضله گردن مثانه و در طولانیمدت به مشکلات ادراری یا حتی ناباروری منجر شود.
تحریک جنسی بدون انزال میتواند باعث تجمع خون در بیضهها و ایجاد درد یا ناراحتی شود که به اصطلاح "شق درد" نامیده میشود. این مشکل معمولاً موقتی است و با انزال یا کاهش تحریک برطرف میشود، اما تکرار آن ممکن است به ناراحتی مزمن منجر شود.
جلوگیری از انزال، بهویژه اگر به دلایل مذهبی یا احساس گناه انجام شود، میتواند باعث استرس، اضطراب، یا کاهش لذت جنسی شود. این موضوع ممکن است به مشکلات زناشویی یا کاهش کیفیت روابط جنسی منجر شود. همچنین، عدم ارضا شدن طولانیمدت میتواند به افسردگی یا کاهش میل جنسی منجر شود.
برخلاف باور برخی که فکر میکنند جلوگیری از انزال باعث بهبود کیفیت اسپرم میشود، تحقیقات نشان دادهاند که ماندن طولانیمدت اسپرم در بدن میتواند به کاهش کیفیت آن منجر شود. انزال منظم به جایگزینی اسپرمهای قدیمی با اسپرمهای جدید و بارور کمک میکند. یک مطالعه پیشنهاد میکند که برای بهترین کیفیت اسپرم، تنها یک روز خودداری از انزال کافی است و بیش از 10 روز خودداری توصیه نمیشود.
برخی افراد گزارش کردهاند که جلوگیری مکرر از خروج منی باعث درد شکمی، سوزش، یا حتی صدای قاروقور در شکم میشود. این علائم ممکن است به دلیل التهاب در دستگاه تناسلی یا فشار روی پروستات ایجاد شوند.
برخی افراد، بهویژه در فرهنگهای باستانی یا روشهایی مانند تانتریک و کارزا، معتقدند که جلوگیری از انزال میتواند انرژی جسمی و روحی را تقویت کند یا لذت جنسی را افزایش دهد. با این حال، این ادعاها از نظر علمی بهطور کامل تأیید نشدهاند و تحقیقات بیشتری نیاز است. تکنیکهایی مانند "لبهزنی" (Edging) که در آن فرد تحریک را تا نزدیکی ارگاسم ادامه میدهد و سپس متوقف میکند، ممکن است به کنترل انزال زودرس کمک کند، اما نباید بیش از حد انجام شود.
اگر جلوگیری از انزال باعث علائم زیر شود، مراجعه به متخصص اورولوژی ضروری است:
درد مداوم در بیضهها، شکم، یا ناحیه تناسلی
مشکلات ادراری یا تغییر در الگوی ادرار
کاهش میل جنسی یا مشکلات در روابط زناشویی
علائم انزال رتروگراد (مانند ادرار کدر یا کاهش حجم منی)
نگرانی در مورد باروری یا کیفیت اسپرم
برای حفظ سلامت جنسی و جلوگیری از عوارض، توصیههای زیر میتوانند مفید باشند:
انزال منظم: انزال از طریق رابطه جنسی یا حتی احتلام (انزال شبانه) به تخلیه طبیعی اسپرم و ترشحات پروستات کمک میکند.
تمرینات کگل: تقویت عضلات کف لگن میتواند به کنترل بهتر انزال و بهبود سلامت جنسی کمک کند.
مشاوره روانشناسی: اگر جلوگیری از انزال به دلایل روانی یا مذهبی انجام میشود، مشاوره با روانشناس یا سکستراپیست میتواند به رفع نگرانیها کمک کند.
اجتناب از تکنیکهای خطرناک: فشار دادن آلت تناسلی برای جلوگیری از خروج منی میتواند به دستگاه تناسلی آسیب برساند و باید از آن اجتناب شود
جلوگیری از خروج منی و ارضا شدن، اگر بهصورت گاهبهگاه و با هدف افزایش لذت جنسی انجام شود، معمولاً بیخطر است. اما انجام مکرر یا طولانیمدت آن میتواند به مشکلات پروستات، انزال رتروگراد، درد بیضه، و حتی مسائل روانی منجر شود. برای حفظ سلامت جنسی، انزال منظم و طبیعی توصیه میشود و در صورت بروز هرگونه مشکل، مشاوره با متخصص اورولوژی ضروری است. با رعایت اصول علمی و دوری از باورهای نادرست، میتوان به زندگی جنسی سالم و رضایتبخشی دست یافت.
برای مشاهدهی مطالب بیشتر حوزهی دانستنی های جنسی و زناشویی اینجا کلیک کنید
