به گزارش سرویس دانستنی های جنسی و زناشویی پایگاه خبری ساعدنیوز، رابطه جنسی مقعدی یا سکس از پشت یکی از موضوعات بحثبرانگیز در حوزه سلامت جنسی است که نیازمند آگاهی کامل از عوارض و خطرات آن است. این نوع رابطه، اگرچه برای برخی افراد جذابیت دارد، با خطرات جسمی، روانی و بهداشتی متعددی همراه است که میتواند سلامت فرد و شریک جنسی او را به خطر بیندازد. در این مقاله، با استناد به منابع علمی معتبر، به بررسی جامع خطرات رابطه جنسی مقعدی، عوارض آن برای زنان و مردان، و راههای کاهش این خطرات پرداختهایم تا اطلاعات دقیق و کاربردی در اختیار شما قرار دهیم.
رابطه جنسی مقعدی شامل دخول آلت تناسلی، انگشت، یا اشیاء دیگر به مقعد برای کسب لذت جنسی است. برخلاف واژن، مقعد به طور طبیعی روانکننده تولید نمیکند و دارای بافت حساس و نازکی است که مستعد آسیبدیدگی است. این ویژگیهای آناتومیکی باعث میشوند که رابطه مقعدی با خطرات بیشتری نسبت به سایر انواع رابطه جنسی همراه باشد.
مقعد دارای دو عضله اسفنکتر داخلی و خارجی است که وظیفه کنترل دفع مدفوع را بر عهده دارند. تکرار رابطه مقعدی میتواند به این عضلات آسیب برساند و منجر به شل شدن آنها شود. این امر خطر بیاختیاری مدفوع یا گاز روده را افزایش میدهد. مطالعهای در سال 2016 نشان داد که افرادی که رابطه مقعدی مکرر دارند، احتمال بیشتری برای تجربه بیاختیاری مدفوع دارند.
بافت نازک مقعد به راحتی در اثر اصطکاک دچار پارگیهای میکروسکوپی یا شدید میشود. این پارگیها میتوانند باعث درد، خونریزی، و افزایش خطر عفونت شوند. در موارد نادر، پارگیهای عمیق ممکن است به فیستول (ارتباط غیرطبیعی بین روده و سایر نقاط بدن) منجر شوند که یک وضعیت اورژانسی پزشکی است.
رابطه مقعدی به دلیل آسیبپذیری بافت مقعد، خطر انتقال بیماریهای مقاربتی مانند HIV، HPV، سوزاک، و کلامیدیا را به شدت افزایش میدهد. طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC)، خطر انتقال HIV در رابطه مقعدی بدون محافظ چندین برابر بیشتر از رابطه واژینال است.
فشار ناشی از دخول میتواند باعث تورم عروق مقعدی و ایجاد بواسیر یا هموروئید شود. همچنین، پارگیهای سطحی در پوست اطراف مقعد (شقاق مقعدی) از عوارض شایع این نوع رابطه هستند که با درد و خونریزی همراهاند.
برای مردان، فشار شدید به آلت تناسلی در حین رابطه مقعدی میتواند به غدد پروستات و کیسههای منی آسیب برساند. این فشار ممکن است باعث پارگی کیسه منی یا مشکلات پروستات شود.
رابطه مقعدی در بسیاری از فرهنگها تابو محسوب میشود و میتواند منجر به احساس گناه، شرم، یا اضطراب در افراد شود. این احساسات بهویژه در زنانی که به دلیل فشار شریک جنسی به این رابطه تن میدهند، شایع است.
زنان معمولاً از طریق تحریک واژن یا کلیتوریس به ارگاسم میرسند و رابطه مقعدی به ندرت برای آنها لذتبخش است. تکرار این رابطه میتواند باعث سردمزاجی، بیمیلی جنسی، و کاهش صمیمیت عاطفی با شریک جنسی شود.
زنانی که به دلیل اصرار شریک جنسی به این رابطه رضایت میدهند، ممکن است احساس کنند تنها وسیلهای برای رفع نیازهای جنسی شریک خود هستند. این موضوع میتواند به افسردگی و کاهش اعتماد به نفس منجر شود.
مقعد حاوی باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیک است که میتوانند از طریق پارگیهای مقعدی وارد جریان خون شوند یا در صورت رابطه مقعدی و سپس واژینال، به واژن منتقل شوند. این امر خطر عفونتهای واژینال، ادراری، و حتی سرطان رحم را افزایش میدهد.
پارگیهای مقعدی میتوانند به عفونتهای شدید منجر شوند که در صورت عدم درمان، عوارض جدی مانند آبسه مقعدی ایجاد میکنند.
اگرچه رابطه مقعدی به طور مستقیم منجر به بارداری نمیشود، اما در صورتی که مایع منی به سمت واژن منتقل شود (مثلاً از طریق تماس دست یا نشت مایع)، احتمال بارداری وجود دارد.
این باور کاملاً نادرست است و هیچ شواهد علمی از آن پشتیبانی نمیکند. رابطه مقعدی تأثیری بر اندازه یا شکل باسن ندارد.
اگرچه روانکنندهها میتوانند درد و آسیب را کاهش دهند، اما نمیتوانند خطرات بهداشتی، عفونتها، یا آسیبهای طولانیمدت را به طور کامل از بین ببرند.
اگرچه رابطه مقعدی به طور کلی توصیه نمیشود، اما در صورت تمایل به انجام آن، رعایت نکات زیر میتواند خطرات را به حداقل برساند:
استفاده از کاندوم: کاندوم خطر انتقال بیماریهای مقاربتی را کاهش میدهد. در صورت تغییر از رابطه مقعدی به واژینال، حتماً کاندوم جدید استفاده کنید.
استفاده از روانکنندههای بر پایه آب: این مواد اصطکاک را کاهش داده و خطر پارگی را کم میکنند.
شستوشوی مقعد قبل از رابطه: استفاده از دوش مقعدی میتواند باکتریهای مقعدی را کاهش دهد.
توقف در صورت درد: هرگونه احساس درد یا ناراحتی باید منجر به توقف فوری رابطه شود.
مشاوره با متخصص: مراجعه به روانشناس یا سکستراپیست میتواند به زوجین کمک کند تا روشهای ایمنتر و سالمتری برای تنوع در رابطه جنسی پیدا کنند
در اسلام، رابطه جنسی مقعدی به طور کلی مکروه یا حرام دانسته شده است. مراجع تقلید شیعه مانند آیتالله خمینی و سیستانی آن را به شدت نهی کردهاند، بهویژه در صورت عدم رضایت زن. در اهل سنت نیز این عمل به طور کامل حرام تلقی میشود. از منظر فرهنگی، این رابطه در بسیاری از جوامع تابو محسوب شده و میتواند به مشکلات عاطفی و اجتماعی منجر شود.
رابطه جنسی مقعدی با خطرات جسمی، روانی، و بهداشتی متعددی همراه است که میتواند سلامت فرد و شریک جنسی او را به خطر بیندازد. از آسیب به بافت مقعد و افزایش خطر بیماریهای مقاربتی گرفته تا عوارض روانی مانند سردمزاجی و افسردگی، این نوع رابطه نیازمند آگاهی و احتیاط کامل است. برای حفظ سلامت و صمیمیت در روابط زناشویی، توصیه میشود زوجین به روشهای ایمنتر و سالمتر روی آورند و در صورت نیاز، با متخصصان سلامت جنسی یا روانشناسان مشورت کنند.
برای مشاهدهی مطالب بیشتر حوزهی دانستنی های جنسی و زناشویی اینجا کلیک کنید
