به گزارش سرویس دانستنیهای جنسی و زناشویی پایگاه خبری ساعدنیوز، بحث درباره تعداد دفعات رابطه جنسی در هفته، همواره یکی از موضوعات کنجکاویبرانگیز و گاهی نگرانکننده برای افراد و زوجها بوده است. بسیاری از افراد به دنبال یک عدد جادویی هستند تا بدانند آیا در چارچوب "نرمال" قرار دارند یا خیر. اما واقعیت این است که هیچ عدد ثابتی به عنوان "طبیعی" برای همه وجود ندارد. آنچه برای یک زوج ایدهآل است، ممکن است برای زوج دیگر کاملاً متفاوت باشد. این تفاوتها ناشی از عوامل متعددی هستند که در ادامه به تفصیل به آنها خواهیم پرداخت. درک این نکته که تنوع در زندگی جنسی امری طبیعی و سالم است، اولین گام برای رهایی از انتظارات غیرواقعی و دستیابی به رضایت جنسی بیشتر است.
هدف از این مقاله، ارائه اطلاعاتی مستند و علمی است تا به شما کمک کند به جای مقایسه خود با دیگران، به نیازها و خواستههای شخصی و مشترک خود با شریک زندگیتان توجه کنید. در نهایت، رضایت و کیفیت رابطه، بسیار مهمتر از هر آمار و ارقامی است.
پژوهشهای متعددی در زمینه فراوانی رابطه جنسی در گروههای سنی و جمعیتی مختلف انجام شده است. این آمارها میتوانند دیدگاهی کلی ارائه دهند، اما هرگز نباید به عنوان یک استاندارد مطلق در نظر گرفته شوند. به عنوان مثال، یکی از معروفترین تحقیقات در این زمینه، مطالعات مربوط به National Survey of Sexual Health and Behavior (NSHSB) در ایالات متحده است که نشان میدهد فراوانی رابطه جنسی با افزایش سن کاهش مییابد.
بر اساس این تحقیقات، میانگین دفعات رابطه جنسی برای بزرگسالان جوان (18 تا 29 سال) حدود 2 بار در هفته است. این میزان برای افراد 30 تا 39 سال به طور میانگین 1.6 بار در هفته و برای افراد 40 تا 49 سال به حدود 1.3 بار در هفته کاهش مییابد. این آمارها فقط یک میانگین هستند و طیف وسیعی از رفتارها را در بر میگیرند. بسیاری از زوجها ممکن است بیشتر یا کمتر از این میانگین رابطه داشته باشند و همچنان از زندگی جنسی خود راضی باشند. مهمتر از تعداد دفعات، کیفیت و رضایت متقابل از رابطه است.
عوامل متعددی بر تعداد دفعات رابطه جنسی در یک رابطه تأثیر میگذارند. درک این عوامل میتواند به زوجها کمک کند تا انتظارات واقعبینانهتری داشته باشند و در صورت لزوم، راهکارهایی برای بهبود زندگی جنسی خود بیابند. این فاکتورها به طور کلی به چهار دسته اصلی تقسیم میشوند: عوامل فردی، عوامل رابطهای، عوامل مربوط به سبک زندگی و عوامل سلامت.
عوامل فردی شامل مواردی مانند سن (که قبلاً به آن اشاره شد)، سطح میل جنسی (لیبیدو)، سلامت جسمی و روانی و داروها هستند. به عنوان مثال، برخی بیماریها مانند دیابت یا بیماریهای قلبی، و همچنین مصرف داروهای خاصی (مانند داروهای ضدافسردگی)، میتوانند بر میل جنسی تأثیر بگذارند. عوامل رابطهای شامل کیفیت ارتباط و صمیمیت عاطفی، مدت زمان رابطه، رضایت از رابطه و وجود مشکلات حل نشده هستند. زوجهایی که ارتباط عاطفی قویتری دارند و رضایت بیشتری از رابطه خود دارند، معمولاً زندگی جنسی فعالتری نیز دارند.
فاکتورهای مربوط به سبک زندگی شامل میزان استرس، مشغله کاری، خواب کافی و داشتن فرزند هستند. زندگی پر استرس و خستگی ناشی از کار یا نگهداری از فرزندان، میتواند به طور قابل توجهی میل جنسی را کاهش دهد و فرصتها برای رابطه جنسی را محدود کند. عوامل سلامت نیز شامل سلامت هورمونی (به ویژه در زنان در دوران یائسگی و در مردان با کاهش تستوسترون)، وجود اختلالات جنسی (مانند اختلال نعوظ یا درد هنگام رابطه جنسی) و بیماریهای مزمن هستند. تمامی این عوامل به صورت پیچیدهای با یکدیگر در تعاملند و میتوانند بر روی تعداد و کیفیت رابطه جنسی تأثیرگذار باشند. در نتیجه، برای ارزیابی وضعیت "طبیعی" زندگی جنسی خود، باید به تمامی این ابعاد توجه کرد.
با وجود تمام آمارهایی که ارائه شد، مهمترین معیار برای سنجش سلامت یک زندگی جنسی، رضایت متقابل زوجین است، نه تعداد دفعات رابطه جنسی. زوجهایی هستند که ممکن است هفتهای یک بار یا حتی کمتر رابطه جنسی داشته باشند، اما از کیفیت و عمق ارتباط جنسی خود کاملاً راضی باشند. در مقابل، زوجهایی نیز ممکن است تعداد دفعات بالاتری رابطه جنسی داشته باشند، اما به دلیل عدم صمیمیت عاطفی، مشکلات ارتباطی یا عدم ارضای نیازهایشان، ناراضی باشند.
رضایت جنسی از یک رویکرد جامع نشأت میگیرد که شامل ارتباط باز و صادقانه در مورد نیازها، خواستهها و نگرانیها است. زمانی که هر دو طرف احساس کنند که شنیده میشوند و نیازهایشان مورد توجه قرار میگیرد، احتمال رضایت جنسی بالاتر میرود. کیفیت رابطه جنسی، شامل میزان لذت، صمیمیت و ارتباط عاطفی، بسیار مهمتر از کمیت آن است. تمرکز بر ایجاد یک فضای امن و دلپذیر برای بیان تمایلات و فانتزیهای جنسی، و همچنین توجه به نیازهای یکدیگر، میتواند به افزایش رضایت کلی از زندگی جنسی کمک کند، حتی اگر تعداد دفعات آن کمتر از "میانگین" باشد.
در نهایت، پاسخ به این سوال که "چند بار رابطه جنسی در هفته طبیعی است؟" در دستان خود شما و شریک زندگیتان است. هیچ عدد جادویی وجود ندارد که برای همه مناسب باشد. آنچه واقعاً اهمیت دارد، کیفیت رابطه، رضایت متقابل و ارتباط باز و صادقانه است.
به جای نگرانی در مورد میانگینها و مقایسه خود با دیگران، بر روی بهبود ارتباط با شریک زندگیتان تمرکز کنید. درباره نیازها، خواستهها و نگرانیهایتان صحبت کنید. اگر احساس میکنید در زندگی جنسیتان مشکلی وجود دارد، یا از تعداد دفعات آن راضی نیستید، در مورد آن با شریکتان صحبت کنید و در صورت لزوم، از یک مشاور یا درمانگر جنسی کمک بگیرید. به یاد داشته باشید که رابطه جنسی سالم، بخش مهمی از یک رابطه زناشویی سالم و رضایتبخش است و با درک متقابل و تلاش مشترک قابل دستیابی است.
برای مشاهده سایر مطالب مرتبط با دنیای مد و زیبایی اینجا کلیک کنید
