به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از فرانس 24، انتشار اسناد محرمانه درباره مارتین لوتر کینگ جونیور، رهبر جنبش حقوق مدنی آمریکا، بار دیگر یکی از حساسترین پروندههای تاریخی ایالات متحده را به صدر اخبار بازگردانده است. در حالی که خانواده دکتر کینگ خواستار توقف انتشار این اسناد بودند، دولت ترامپ با استناد به قانون شفافیت آرشیوهای ملی، آنها را در دسترس عموم قرار داد؛ اقدامی که با واکنشهای گستردهای در محافل سیاسی، رسانهای و حقوق بشری مواجه شده است.
بیشتر این اسناد مربوط به گزارشهای محرمانه افبیآی در دوران مدیریت جی. ادگار هوور است؛ کسی که بهطور مستمر سعی در تضعیف اعتبار مارتین لوتر کینگ داشت. بخشی از اسناد شامل شنودهای صوتی، یادداشتهای شخصی مأموران، و تحلیلهایی از رفتارهای خصوصی و سیاسی دکتر کینگ است. برخی از این اسناد ادعاهایی را درباره روابط خارج از ازدواج یا وابستگیهای کمونیستی مطرح میکنند — ادعاهایی که دهههاست توسط خانواده، مورخان و فعالان حقوق بشر بهعنوان «کمپینی هدفمند برای تخریب شخصیت» تلقی میشود.
نکته مهم این است که محتوای این اسناد هرگز در دادگاه یا توسط نهادی مستقل تأیید نشدهاند و از نظر حقوقی یا تاریخی، تنها بازتاب نگاه دستگاههای امنیتی دوران جنگ سرد محسوب میشوند.
اعضای خانواده مارتین لوتر کینگ جونیور با انتشار این اسناد بهشدت مخالفت کردند. دختر او، برنیس کینگ، در بیانیهای رسمی اعلام کرد: «این اقدام نه تنها بیاحترامی به پدرم و میراث اوست، بلکه سوءاستفادهای سیاسی از تاریخ سیاهان آمریکا محسوب میشود.» او تأکید کرد که این اسناد در زمانی منتشر شدهاند که جامعه آمریکا بیش از هر زمان دیگری به وحدت، نه تفرقه، نیاز دارد.
تحلیلگران معتقدند که این مخالفت خانوادگی، مشروعیت اخلاقی تصمیم دولت ترامپ را به چالش میکشد؛ بهویژه در شرایطی که این اقدام میتواند باعث بازتولید نگاههای تخریبی نسبت به رهبران عدالتخواه تاریخ شود.
یکی از سؤالات کلیدی این است که چرا دولت ترامپ درست در چنین مقطعی تصمیم به انتشار این اسناد گرفته است. برخی ناظران بر این باورند که این اقدام میتواند تلاشی برای انحراف افکار عمومی از بحرانهای داخلی دولت، مانند شکافهای نژادی، اعتراضات خیابانی یا حتی رقابتهای انتخاباتی باشد.
گروهی دیگر این تصمیم را بخشی از یک پروژه وسیعتر برای بازنویسی تاریخ آمریکا میدانند؛ تلاشی برای کاهش اثرگذاری نمادهایی همچون مارتین لوتر کینگ که میراثشان امروز الهامبخش جنبشهایی چون Black Lives Matter است.
انتشار این اسناد، بلافاصله با واکنش سازمانهای مدافع حقوق بشر روبهرو شد. «اتحادیه آزادیهای مدنی آمریکا» (ACLU) در بیانیهای اعلام کرد: «این اسناد نه حقیقت تاریخی را آشکار میکنند، نه به شفافیت کمک میکنند؛ بلکه تکرار همان روایتسازیهای نژادپرستانهای هستند که در دوران هوور علیه فعالان سیاهپوست به کار گرفته میشدند.»
برخی از مورخان نیز هشدار دادهاند که این اسناد باید با دقت، زمینهمند و انتقادی خوانده شوند. «تایلور براون»، استاد تاریخ معاصر در دانشگاه هاروارد، گفت: «بدون تحلیل زمینهای، این اسناد میتوانند به ابزار تحریف تاریخ و تخریب شخصیتهای تاریخی تبدیل شوند.»
مارتین لوتر کینگ نماد مبارزه مسالمتآمیز علیه تبعیض نژادی است؛ چهرهای که با سخنرانی تاریخی «من رویایی دارم» (I Have a Dream) قلب میلیونها نفر را در سراسر جهان لمس کرد. میراث او در قانون حقوق مدنی 1964 و قانون حق رأی 1965 تجلی یافت و مسیر مبارزات عدالتخواهانه را برای نسلهای بعدی هموار کرد.
حتی اگر ادعاهای مطرحشده در اسناد حقیقت داشته باشد، اهمیت تاریخی و اخلاقی اقدامات دکتر کینگ بهمراتب فراتر از زندگی شخصی یا گزارشهای مشکوک نهادهای امنیتی است. همدلی گسترده با خانواده او نشان میدهد که بخش بزرگی از جامعه آمریکا، او را نه با روایتهای جاسوسانه، بلکه با آرمانهای عدالتطلبانهاش میشناسد.
انتشار اسناد جنجالی علیه مارتین لوتر کینگ، بار دیگر این سؤال را بهمیان آورده که چه کسی حق روایت تاریخ را دارد؟ آیا دولتها مجازند با استناد به اسناد امنیتی، چهرههای نمادین را بازتعریف کنند؟ یا این وظیفه نهادهای مستقل، دانشگاهیان و وجدان جمعی است که تاریخ را حفظ و تحلیل کنند؟
در نهایت، آنچه در حافظه ملتها باقی میماند، نه شنودهای افبیآی، بلکه کلمات و کنشهایی است که مسیر عدالت و آزادی را هموار کردهاند — و مارتین لوتر کینگ، بدون تردید، یکی از روشنترین آن مسیرهاست.
برای پیگیری اخبار سیاسی اینجا کلیک کنید.
