به گزارش پایگاه خبری ساعدنیوز به نقل از سی ان ان، همزمان با افزایش توجه عمومی و رسانهای به پرونده جنجالی جفری اپستین و فهرست چهرههای سیاسی مرتبط با او، دونالد ترامپ بار دیگر حملات لفظی خود به باراک اوباما را شدت بخشیده و دشمنی دیرینهاش با رئیسجمهور پیشین ایالات متحده را به صدر اخبار بازگردانده است. این بازگشت خشمآلود، نه فقط واکنشی شخصی بلکه حرکتی هدفمند در بحبوحه فضای انتخاباتی پرتنش بهنظر میرسد؛ جایی که هرگونه انحراف از توجه افکار عمومی به سوابق شخصی ترامپ در ارتباط با اپستین، میتواند برای او یک پیروزی تاکتیکی محسوب شود.
ترامپ و اوباما، سالهاست که درگیر تقابل سیاسی و رسانهای بودهاند. این دشمنی از دوران معروف به "جنبش تولد" آغاز شد؛ زمانی که ترامپ تلاش میکرد مشروعیت ریاستجمهوری اوباما را با ادعای متولد نشدن او در خاک آمریکا زیر سؤال ببرد. از آن زمان، ترامپ بارها سعی کرده چهره اوباما را بهعنوان نماد نظم نخبگان، لیبرالهای جهانیگرا و ساختارهای تثبیتشدهای معرفی کند که بهزعم او با "آمریکای واقعی" بیگانهاند. اکنون با بالا گرفتن بحثهای مرتبط با اسناد پرونده اپستین، بار دیگر ترامپ سعی دارد از همان الگو برای بازتعریف گفتمان سیاسی بهره بگیرد.
پرونده اپستین که با مرگ مشکوک او در زندان نیمهتمام ماند، اکنون با انتشار فهرستهایی از اسامی افراد مطرح دوباره توجه عمومی را جلب کرده است. در میان نامها، افرادی چون بیل کلینتون، پرنس اندرو، و حتی خود ترامپ دیده میشوند. ارتباط ترامپ با اپستین در گذشته، بهویژه در مهمانیهای خصوصی و محافل اجتماعی، بارها توسط رسانهها مستند شده است. در چنین شرایطی، واکنش فعلی ترامپ بهجای شفافسازی یا دفاع از خود، متوجه حمله به دیگران – و در رأس آنها اوباما – شده است.
برخی ناظران معتقدند که این حمله به اوباما تلاشی آگاهانه برای منحرف کردن توجه عمومی از خود ترامپ در این پرونده است. در حالیکه تاکنون هیچ سندی دال بر ارتباط مستقیم اوباما با اپستین منتشر نشده، ترامپ با بهرهگیری از رسانههای همسو و پایگاه رأی محافظهکار، سعی در ساختن روایتی دارد که در آن چهرههای دمکرات و لیبرال بهعنوان عوامل فساد و لاپوشانی معرفی میشوند. این تاکتیک، با هدف تحریک دوباره احساسات ضدنخبگانی در میان رأیدهندگان وفادار او بهکار گرفته میشود.
در میانه تلاشهای کمپین انتخاباتی 2024، حمله به اوباما نهتنها فرصتی برای بهتصویر کشیدن دشمنی شخصی قدیمی، بلکه راهی برای بازسازی هیجان در میان پایگاه رأی ترامپ است. در حالیکه برخی از رأیدهندگان مستقل و میانهرو ممکن است این رویکرد را منفی و انحرافی تلقی کنند، پایگاه وفادار ترامپ، با بازگشت به فضای «ما در برابر آنها» احساس اتحاد و انگیزه میکند.
در این میان، رسانههای راستگرا نقش مؤثری در تقویت این گفتمان بازی میکنند. برخی از آنها با طرح اتهاماتی غیرمستند علیه چهرههای دمکرات یا دولت اوباما، سعی دارند مسیر تحلیل افکار عمومی را به سمت تئوریهای توطئه یا فرضیههای بیپایه هدایت کنند. این در حالیست که اطلاعات موجود در پرونده اپستین، بیش از هر چیز ارتباط افرادی مانند کلینتون و ترامپ را برجسته میسازد.
از سوی دیگر، رفتار اخیر ترامپ نشانهای از تلاش او برای بازتعریف بحرانها به سود خود است. در مواجهه با فشارهای حقوقی، رسانهای و انتخاباتی، فرافکنی همواره بخشی از استراتژی او بوده است؛ چه در موضوع مهاجرت، چه در مواجهه با همهگیری کرونا، و اکنون در قضیه اپستین. این تاکتیک او را قادر میسازد که بدون ورود به جزئیات و پاسخگویی مستقیم، افکار عمومی را به سمت دشمنی خیالی یا سیاسی هدایت کند.
با ورود آمریکا به مرحلهای حساس از فرآیند انتخابات 2024، چنین حملاتی میتواند نشانهای از شدت گرفتن رقابتها باشد. ترامپ با نادیده گرفتن فشارهای اخلاقی و رسانهای، همچنان بر مسیر قطبیسازی و دشمنسازی پافشاری میکند. او میکوشد با تبدیل پروندهای جنایی و اخلاقی به ابزار مبارزه سیاسی، بر موج احساساتگرایی و بیاعتمادی عمومی به نخبگان سوار شود.
اما آیا این تاکتیک همچنان مؤثر خواهد بود؟ با گسترش دسترسی عمومی به اطلاعات، رشد رسانههای مستقل، و بالا رفتن حساسیت جامعه نسبت به سوءاستفاده از قدرت، نمیتوان بهطور قطع گفت که تکرار رفتارهای گذشته برای ترامپ همان نتایج پیشین را در پی خواهد داشت. در حالیکه برای طرفداران سرسخت او، حمله به اوباما همچنان جذابیت دارد، برای افکار عمومی گستردهتر، این پرسش جدیتر شده که آیا ترامپ قادر است مسئولیتپذیرانه با گذشته خود مواجه شود یا نه.
در نهایت، بازگشت خشم ترامپ نسبت به اوباما در میانه موج جدید پرونده اپستین، بیش از آنکه نشانهای از یک نزاع شخصی باشد، بازتابی از فضای سیاسی مسموم و دوقطبیشده آمریکاست. جایی که پاسخگویی جای خود را به فرافکنی داده و سیاستمداران بیش از آنکه به دنبال حقیقت باشند، در پی بازتعریف دشمن هستند. در این میدان، ترامپ همچنان استاد بازی با احساسات عمومی است، ولو به قیمت نادیده گرفتن واقعیتها.
برای پیگیری اخبار سیاسی اینجا کلیک کنید.
