نقشه آمریکا برای دستگیری مادورو شکست خورد!/ اعتراف جنجالی به درخواست آمریکا از خلبان شخصی مادورو برای...

پیشنهاد جسورانه مأمور فدرال برای خلبان ارشد نیکولاس مادورو این بود: تنها کاری که باید انجام می‌داد، به‌طور مخفیانه منحرف‌کردن هواپیمای رئیس‌جمهور ونزوئلا به مکانی بود که مقامات آمریکایی بتوانند آن رهبر مقتدر را بازداشت کنند.

در ازای این کار، مأمور به خلبان در یک دیدار محرمانه گفته بود، خلبان «بسیار ثروتمند» خواهد شد.

گفت‌وگو پرتنش بود و خلبان بدون تعهد صریحی سالن را ترک کرد، اگرچه شماره تلفن همراهش را در اختیار مأمور، ادوین لوپز، گذاشت — نشانه‌ای که شاید علاقه‌مند به کمک به دولت آمریکا باشد.

در طول 16 ماه بعد، حتی پس از بازنشستگی او از شغل دولتی‌اش در ژوئیه، لوپز به تلاش ادامه داد و از طریق یک اپ پیام‌رسان رمزگذاری‌شده با خلبان چت می‌کرد.

سرگذشتی ناگفته و پر از دسیسه درباره نحوه تلاش لوپز برای برگرداندن خلبان به مسیر همکاری همه عناصر یک رمان جاسوسی دوران جنگ سرد را دارد — جت‌های خصوصی لوکس، جلسه‌ای محرمانه در یک آشیانه فرودگاه، دیپلماسی پرمخاطره و دلربایی دقیق از یک فرمانده کلیدی در حلقه مادورو. حتی نقشه نهایی‌ای هم طراحی شد که هدفش برهم‌زدن آرامش رئیس‌جمهور ونزوئلا درباره وفاداری‌های واقعی خلبان بود.

به طور کلی‌تر، این طرح نشان‌دهنده وسعت و غالباً شیوه شتاب‌زده تلاش‌های آمریکا طی سال‌ها برای سرنگونی مادورو است؛ کسی که واشینگتن او را متهم به نابودکردن دموکراسی در کشور نفت‌خیز و فراهم‌کردن حیات دوباره برای قاچاقچیان مواد مخدر، گروه‌های تروریستی و کوبا تحت رژیم کمونیستی می‌کند.

از زمان بازگشتش به کاخ سفید، دونالد ترامپ موضعی حتی سخت‌تر اتخاذ کرده است. امسال تابستان، رئیس‌جمهور هزاران سرباز، بالگرد تهاجمی و کشتی‌های جنگی به کارائیب اعزام کرده تا به قایق‌های ماهیگیری که به قاچاق کوکایین از ونزوئلا مظنون‌اند، حمله کند. در 13 حمله، از جمله چند مورد در اقیانوس آرام شرقی، ارتش آمریکا دست‌کم 57 نفر را کشته است.

این ماه، ترامپ مجوز انجام عملیات مخفیانه سازمان سیا در داخل ونزوئلا را صادر کرد و دولت آمریکا همچنین جایزه مربوط به بازداشت مادورو در پرونده‌های فدرال قاچاق مواد مخدر را دو برابر کرد — اقدامی که لوپز تلاش کرد در پیامی متنی از آن به‌عنوان اهرمی علیه خلبان استفاده کند.

«من هنوز منتظر پاسخ تو هستم»، لوپز در 7 آگوست برای خلبان نوشت و پیوندی به بیانیه مطبوعاتی وزارت دادگستری درباره افزایش جایزه به 50 میلیون دلار ضمیمه کرد.

تلاش‌ها برای یافتن خلبان، ژنرال ونزوئلایی بیتنر ویلِگاس، بی‌نتیجه بود.

وزارت امنیت داخلی آمریکا و وزارت خارجه اظهار نظر نکردند. دولت ونزوئلا نیز به درخواست اظهارنظر پاسخی نداده است.

همه‌چیز با یک خبر آغاز شد: هواپیماهای مادورو
این توطئه زمانی شکل گرفت که یک خبرچین در 24 آوریل 2024، هنگامی که جو بایدن رئیس‌جمهور بود، به سفارت آمریکا در جمهوری دومینیکن مراجعه کرد. به گفته سه تن از مقام‌هایی که از موضوع آگاه‌اند، این مطلع ادعا کرد اطلاعاتی درباره هواپیماهای مادورو دارد.

لوپز، 50 ساله، در آن زمان وابسته سفارت و مأمور «تحقیقات امنیت ملی» بود، بخشی از وزارت امنیت داخلی.

لوپزی لاغراندام و پیشین از نیروهای رنجر ارتش آمریکا اهل پورتوریکو، رهبری تحقیقات این آژانس درباره شبکه‌های جنایی فراملی با حضور در کارائیب را برعهده داشت، پس از یک کارنامه پُرحادثه در شکست‌دادن باندهای مواد مخدر، پول‌شویان و کلاهبرداران. کار او در از هم‌پاشیدن عملیات غیرقانونی صرافی در میامی حتی در سال 2010 باعث هشدار عمومی هوگو چاوز، پیشینی مادورو، شد. مأموریت سفارت قرار بود آخرین مأموریت او پیش از بازنشستگی باشد.

سفارت تعطیل بود، هرچند لوپز هنوز پشت میزش نشسته بود. به او یک کارت کوچک 3 در 5 با نام و شماره تلفن خبرچین داده شد. وقتی تماس گرفت، خبرچین گفت دو هواپیمایی که مادورو استفاده می‌کند در جمهوری دومینیکن برای تعمیرات پرهزینه بودند.

لوپز کنجکاو شد: او می‌دانست هرگونه تعمیرِ چنین هواپیماهایی به احتمال زیاد نقض قانون فدرال آمریکا است زیرا ممکن است شامل خرید قطعات آمریکایی شده باشد، امری ممنوع طبق تحریم‌های علیه ونزوئلا. این هواپیماها همچنین مستعد توقیف بودند — به‌خاطر همان نقض تحریم‌ها.

یافتن این هواپیماها آسان بود — آن‌ها در فرودگاه اجرایی لا ایسابلای سانتو دومینیکو قرار داشتند. ردیابی آن‌ها به مادورو ماه‌ها زمان نیاز داشت. در جریان ساختن آن پرونده، آن‌ها دریافتند که رئیس‌جمهور ونزوئلا پنج خلبان را به جزیره فرستاده تا جت‌های چندمیلیون‌دلاری — یک داسو فالکون 2000EX و یک داسو فالکون 900EX — را بازگردانند.

طرحی شکل می‌گیرد
لوپز به یک شهود رسید، به گفته مقام‌های کنونی و سابقی که از این عملیات آگاه‌اند: اگر بتواند خلبان را متقاعد کند مادورو را به مکانی پرواز دهد که آمریکا بتواند او را دستگیر کند چه می‌شود؟

مادورو در سال 2020 به اتهامات فدرال «نارکو-تروریسم» متهم شده بود که او را متهم به سرازیرکردن کوکایین به ایالات متحده می‌کرد.

مأمور وزارت امنیت داخلی از مافوقیان و مقامات دومینیکن مجوز پرس‌وجو از خلبانان را گرفت و نگرانی‌های آن‌ها درباره ایجاد یک شکاف دیپلماتیک با ونزوئلا را از میان برداشت.

در آشیانه فرودگاه، در فاصله کوتاهی از جت، لوپز و همکارانش از هر خلبان خواستند جداگانه به یک اتاق کنفرانس کوچک بیایند. به گفته مأموران، هیچ دستور کاری وجود نداشت. آن‌ها فقط می‌خواستند صحبت کنند.

مأموران تظاهر کردند نمی‌دانند خلبانان وقتشان را صرف جابه‌جاکردن مادورو و دیگر مقام‌های بلندپایه می‌کنند. آن‌ها با هر یک از خلبانان حدود یک ساعت صحبت کردند و هدف بزرگ‌تر خود را برای آخر گذاشتند: ویلِگاس، که مأموران تشخیص داده بودند خلبان منظم مادورو است.

ویلِگاس عضو گارد اعزاز ریاست‌جمهوری و سرهنگ نیروی هوایی ونزوئلا بود. یک مقام سابق ونزوئلایی که مرتباً با رئیس‌جمهور سفر می‌کرد، او را دوستانه، محجوب و مورد اعتماد مادورو توصیف کرد. جت‌هایی که او می‌رانَد برای جابه‌جایی مادورو در سراسر جهان استفاده می‌شدند — اغلب به کشورهایی که آمریکا آن‌ها را رقیب می‌داند مانند ایران، کوبا و روسیه. در یک ویدیوی دسامبر 2023 که مادورو آنلاین منتشر کرد، ویلِگاس در کابین دیده می‌شود که یک رادیو را بالا گرفته و رئیس‌جمهور در حال مبادله شعارهای میهن‌پرستانه با خلبان یک جنگنده سوخو روسی است.

لوپز ویلِگاس را به اتاق فراخواند و آن‌ها دقایقی درباره سلبریتی‌هایی که خلبان جابه‌جا کرده بود، خدمت نظامی او و نوع جت‌هایی که مجوز پروازشان را داشت، شوخی کردند، به گفته دو نفر که با عملیات آشنا بودند. پس از حدود 15 دقیقه، خلبان تنش‌زده شد و پاهایش شروع به لرزیدن کرد.

مأمور با جدیت بیشتری پرسید: آیا تا به حال چاوز یا مادورو را پرواز داده؟ ویلِگاس ابتدا سعی کرد از پاسخ طفره برود، اما در نهایت اعتراف کرد که خلبان هر دو تن بوده است. ویلِگاس به مأموران عکس‌هایی روی تلفن همراهش نشان داد که او و دو رئیس‌جمهور را در سفرهای مختلف نشان می‌داد. او همچنین جزئیاتی درباره تاسیسات نظامی ونزوئلا که بازدید کرده بود ارائه کرد. بی‌آنکه ویلِگاس بداند، یکی از همکاران لوپز گفت‌وگو را با یک تلفن همراه ضبط کرده بود.

وقتی گفت‌وگو رو به خاتمه بود، به گفته دو نفر، لوپز پیشنهاد خود را مطرح کرد: در ازای مخفیانه رساندن مادورو به دست‌های آمریکا، خلبان «بسیار ثروتمند» و محبوب میلیون‌ها هموطنش خواهد شد. محل دیدار می‌توانست به انتخاب خلبان باشد: جمهوری دومینیکن، پورتوریکو یا پایگاه نظامی آمریکا در خلیج گوانتانامو، کوبا.

ویلِگاس دستش را رو نکرد. با این حال، پیش از رفتن، شماره تلفن همراهش را در اختیار لوپز گذاشت.

«گنجینه‌ای از اطلاعات»
ویلِگاس و سایر خلبانان بدون هواپیماها به ونزوئلا بازگشتند، هواپیماهایی که به آن‌ها گفته شده بود مجوزهای لازم را نداشتند.

در همین حال، دولت آمریکا در حال سامان‌دادن پرونده مصادره فدرال برای توقیف جت‌ها بود. یکی از آن‌ها، که به جمهوری میکروسکوپی اروپا سان مارینو ثبت شده و به یک شرکت صوری سنت وینسنت و گرنادین تعلق داشت، در سپتامبر 2024 توقیف شد.

دیگری در فوریه توقیف شد، در اولین سفر خارجی مارکو روبیو به‌عنوان عالی‌ترین دیپلمات آمریکا.

در یک کنفرانس مطبوعاتی در فرودگاه جمهوری دومینیکن، لوپز در حضور خبرنگاران به وزیر گزارش داد. لوپز به روبیو گفت که آن هواپیما حاوی «گنجینه‌ای از اطلاعات» است، از جمله نام افسران نیروی هوایی ونزوئلا و اطلاعات دقیق درباره حرکات آن. لوپز یک حکم توقیف را به جت الصاق کرد.

دولت مادورو با خشم واکنش نشان داد و بیانیه‌ای صادر کرد که روبیو را به «سرقت بی‌شرمانه» متهم می‌کرد.

حتی در بازنشستگی، لوپز دست از کار نکشید
در حالی که او پرونده مصادره را همراه با سایر نهادهای فدرال جمع می‌کرد، لوپز بر ترغیب ویلِگاس برای پیوستن به نقشه خود تمرکز کرد.

این کار آسان نبود. مادورو هزینه بسیار سنگینی برای هر کسی که علیه او شود تعیین کرده است. از زمان به قدرت رسیدن در 2013، او اعتراض‌ها را به‌طرزی خشونت‌بار سرکوب کرده و منجر به ده‌ها دستگیری شده است، در حالی که حتی متحدان سابق قدرتمند مشکوک به خیانت را هم زندانی کرده است.

با این حال، لوپز پیگیر ماند. آن‌ها حدود دوازده بار از طریق واتس‌اپ و تلگرام با هم پیامک رد و بدل کردند. اما به نظر می‌رسید گفت‌وگوها به جایی نمی‌رسد.

در ژوئیه، لوپز بازنشسته شد. اما او حاضر نبود ویلِگاس را رها کند. او از جامعه نزدیک رهبران اپوزیسیون در تبعید که به‌عنوان یک مامور قانون با آن‌ها آشنا شده بود، راهنمایی خواست. یکی از آن‌ها مأمور سابق را وسواسی در رساندن مادورو به عدالت توصیف کرد.

«او احساس می‌کرد مأموریتی ناتمام دارد»، گفت یکی از اعضای اپوزیسیون در تبعید که به‌شرط ناشناس‌ماندن به خاطر نگرانی درباره امنیتش سخن گفت. آن تعهد، به گفته او، لوپز را «باارزش‌تر از بسیاری از بزرگ‌ترین مخالفان مادورو در داخل ونزوئلا» می‌کرد.

پس از متن آگوست درباره جایزه 50 میلیون دلاری، لوپز متن دیگری فرستاد و نوشت که «هنوز وقت هست تا قهرمان ونزوئلا شوی و در سمت درست تاریخ قرار بگیری.» اما پاسخی نشنید.

در 18 سپتامبر، لوپز در حالی که خبر گردآوری نیروهای ترامپ در کارائیب را تماشا می‌کرد، پستی در «ایکس» از یک ردیاب هواپیما ناشناس دید که سال‌ها آمد و شد هواپیماهای مادورو را با دقت دنبال کرده بود، به گفته سه نفر آشنا با موضوع. کاربر، @Arr3ch0، بازی با اصطلاح عامیانه ونزوئلایی «عصبانی»، اسکرین‌شاتی از نقشه ردیابی پرواز منتشر کرد که نشان می‌داد یک ایرباس ریاست‌جمهوری پس از برخاستن از کاراکاس یک حلقه عجیب زده است.

«کجا داری می‌ری؟» لوپز نوشت، از یک شماره جدید.

«کیه این؟» ویلِگاس پاسخ داد، یا شماره را نشناخته بود یا وانمود به نشناختن کرد.

وقتی لوپز اصرار کرد درباره آنچه در جمهوری دومینیکن بحث شده، ویلِگاس تهاجمی شد و لوپز را «بزدل» خواند.

«ما ونزوئلایی‌ها از جنس دیگری هستیم»، ویلِگاس نوشت. «آخرین چیزی که هستیم خائنیم.»

لوپز برایش عکسی از آن‌ها که روز قبل روی یک کاناپه چرمی قرمز در آشیانه فرودگاه با هم صحبت کرده بودند فرستاد.

«دیوانه‌ای؟» ویلِگاس پاسخ داد.

«کمی…»، لوپز نوشت.

دو ساعت بعد، لوپز یک‌بار دیگر تلاش کرد و اسامی سه فرزند ویلِگاس را ذکر کرد و از آینده‌ای بهتر که به گفته او در آمریکا انتظارشان را می‌کشد گفت.

«پنجره برای تصمیم‌گیری در حال بسته‌شدن است»، لوپز نوشت، اندکی پیش از آنکه ویلِگاس شماره او را بلاک کند. «به‌زودی خیلی دیر خواهد شد.»

در تلاش برای لرزاندن مادورو
با درک اینکه ویلِگاس قصد ندارد به نقشه ملحق شود، لوپز و دیگران در جنبش ضدمادورو تصمیم گرفتند رئیس‌جمهور ونزوئلا را به‌عنوان هدفی برای ایجاد وحشت امتحان کنند، به گفته سه نفر آشنا با این عملیات.

روز بعد از تبادل تند و تیز واتس‌اپ میان لوپز و ویلِگاس، مارشال بیلینگزلیا — یکی از هم‌پیمانان نزدیک اپوزیسیون ونزوئلا — وارد عمل شد. بیلینگزلیا که مقام سابق امنیت ملی در دولت‌های جمهوری‌خواه بوده، هفته‌ها مادورو را آزار می‌داد. حالا او ویلِگاس را وارد آزار اینترنتی خود کرد.

«تولدت مبارک ‘ژنرال’ بیتنر!» او در تبریکی تمسخرآمیز در ایکس نوشت، در روزی که ویلِگاس 48 ساله شد.

بیلینگزلیا عکس‌های کنار هم گذاشته‌ای را ضمیمه کرد که مطمئناً نظرها را برمی‌انگیخت. یکی همان عکسی بود که لوپز روز قبل در واتس‌اپ با ویلِگاس به‌اشتراک گذاشته بود، به‌جز اینکه مأمور از آن تصویر بریده شده بود. دیگری یک عکس رسمی نیروی هوایی بود که نشانه ستاره طلایی برای درجه جدیدش به سرشانه افزوده شده بود.

پست در ایکس در ساعت 3:01 بعدازظهر منتشر شد — یک دقیقه پیش از آنکه یک ایرباس مجاز دیگر که مادورو گاهی از آن استفاده می‌کند از فرودگاه کاراکاس بلند شود. بیست دقیقه بعد، آن هواپیما به‌طور غیرمنتظره به فرودگاه بازگشت.

تولدت مبارک، پیامی که تقریباً سه میلیون نفر آن را دیدند، در شبکه‌های اجتماعی ونزوئلا موجی از شگفتی ایجاد کرد، زیرا مخالفان مادورو گمانه‌زنی کردند خلبان به او دستور بازگشت برای پاسخ‌گویی داده شده است. برخی متعجب بودند که آیا او زندانی خواهد شد یا نه. کسی روزها از ویلِگاس خبر نداشت. سپس، در 24 سپتامبر، خلبان دوباره پدیدار شد، در یک لباس پروازی نیروی هوایی، در یک برنامه تلویزیونی پرمخاطب که توسط وزیر کشور، دیوسدادو کابلو، اجرا می‌شد.

کابلو هر اشاره‌ای به امکان خریدن ارتش ونزوئلا را باخنده رد کرد. در حالی که او از وفاداری ویلِگاس تعریف می‌کرد و او را «میهن‌پرست وفادار و بسیار قوی» خواند، خلبان در سکوت ایستاد و مشت گره‌کرده‌ای به‌عنوان نشانه وفاداری بالا برد.